Fretka czarnonogaMustela nigripes) lub amerykańska fretka czarnonoga to mały ssak, który przez dziesięciolecia musiał walczyć o przetrwanie. Mimo że wydaje się nieszkodliwy, gatunek ten charakteryzuje się dużą konsumpcją innych ssaków. Ze względu na swój wygląd fretka czarnonoga jest często mylona z okazami domowymi, chociaż mają one wiele różnic.
Klonowanie, programy ochronne, konserwacja w niewoli i inne strategie zostały wdrożone w celu zagwarantowania ich istnienia. Z drugiej strony udomowienie tego gatunku zakończyło jego instynkt łowiecki i samotne nawyki. Dowiedz się więcej o fretce czarnonogiej poniżej.
Siedlisko fretki czarnonogiej
Fretka czarnonoga jest ograniczona do zamieszkiwania otwartych ekosystemów, które zwykle dzielą ze swoim głównym źródłem pożywienia: pieskami preriowymi (Cynomys). Ponadto wykorzystuje psie nory jako schronienie i legowisko, więc jego siedlisko zależy od gęstości otworów norowych ofiary.
Zaobserwowano, że fretka czarnonoga wymaga od 40 do 60 hektarów żerowania, a układ przestrzenny, potencjał ekspansji i gęstość populacji psów preriowych determinują ich siedliska. Podobnie choroby i liczebność drapieżników psów preriowych determinują liczbę osobników gatunku, który nas tu dotyczy.
Jeśli chodzi o położenie geograficzne, gatunek ten żyje obecnie w Stanach Zjednoczonych. Obejmuje około 500 km² na obszarze obejmującym stany Dakota Południowa, Wyoming i Arizona. Jednak dzięki programom relokacji pewne ślady populacji zostały również odnotowane w Kansas, Nowym Meksyku, Południowej Dakocie i Utah.
Charakterystyka fizyczna
Fizycznie fretka czarnonoga ma długość od 35 do 50 centymetrów, a ogon ma 15 centymetrów. Jeśli chodzi o jego wagę, zwykle waha się od 0,7 do 1,3 kilograma. Podstawa jego skórki jest biała, chociaż ciemnieje na końcach, więc ogólnie ma żółtawobrązowy wygląd. Samce są o około 10% większe niż samice.
Jego charakterystyczną cechą w porównaniu z innymi podobnymi gatunkami jest czarny kolor nóg, który zaczyna się na biodrze i kończy na czubku ogona. Podobnie dorosłe osobniki tego gatunku mają charakterystyczną maskę na głowie, która również jest czarna. Te kolory pozwalają temu ssakowi wtopić się w ekosystem prerii, w którym rozwija się w dziki sposób.
Zachowanie fretki czarnonogiej
Fretka czarnonoga ma nocne nawyki behawioralne i spędza większość czasu w norach, które kradnie psom preriowym. Poza okresami lęgowymi i wychowawczymi gatunek ten jest przeważnie samotnikiem. Z tego powodu organizacje takie jak Dzikie życie na świeciewdrożyliśmy programy ochrony tego gatunku fretki w norach dla psów preriowych.
Co ciekawe, ssaki te polegają na serii głośnych dźwięków lub paplaniny, którymi sygnalizują sytuację alarmową. Po drugie, używają gwizdka, aby pokazać swój strach i używają jęku, którym samice wołają swoje młode. W końcu polegają na rodzaju śmiechu w czasie zalotów, chociaż skaczą i pstrykają w ramach rytuału godowego.
Karmienie i reprodukcja
Jeśli chodzi o dietę fretki czarnonogiej, która jest mięsożercą, jak wspomniano powyżej, podkreślamy, że jej dieta opiera się w 90% na psach preriowych. Jednak, gdy zwierzęta te są w stanie hibernacji, fretki czarnonogie żywią się szczurami, ptakami, wiewiórkami i królikami.
Szacuje się, że dorosła fretka czarnonoga zjada około 100 psów preriowych rocznie. Podobnie zaobserwowano, że bez tego źródła pożywienia gatunek nie może przetrwać w optymalnych warunkach. W przypadku psów preriowych kolonia wynosi od 130 do 150 akrów, więc powinna być co najmniej jedna kolonia dla każdej fretki czarnonogiej.
Ich zachowanie reprodukcyjne ma miejsce między lutym a marcem, kiedy ciąża trwa od 42 do 45 dni. Liczba szczeniąt waha się zwykle od 1 do 7 osobników, z czego zwykle przeżywa tylko 3-4. Młode rodzą się w norach należących do fretek czarnonogich i wychodzą z nich dopiero w wieku 6 tygodni.
Żywot fretek czarnonogich wynosi 8 lat w niewoli i 1 do 4 lat na wolności.
Wspomniane młode rodzą się praktycznie niewidome, a ich futro jest białe. Zmiany widzenia pojawiają się po 35 dniach, a ciemne plamy pojawiają się na ich sierści w wieku trzech tygodni. Fretki czarnonogie osiągają dojrzałość płciową w wieku jednego roku -chociaż mogą się rozmnażać dopiero w wieku 3 lub 4 lat- i przenoszą się do innej nory po zaledwie kilku miesiącach od urodzenia.
Stan zachowania
Ponieważ populacja fretek czarnonogich jest zależna od istnienia kolonii psów preriowych, ich populacja stale spada i rośnie. Ich największym zagrożeniem były środki zwalczania szkodników i przekształcanie ich naturalnego siedliska w pola uprawne, oprócz ataku i zatrucia farmerów na kolonie psów preriowych.
Według Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN, za akronim w języku angielskim), w 2015 r. w ich pierwotnym zasięgu było tylko 206 dzikich okazów. Z tego powodu stan ochrony fretki czarnonogiej jest obecnie „zagrożony (EN)”. Chociaż obecnie na ten gatunek fretek nie poluje się, padają ofiarą pułapek na kojoty i płotów pod napięciem.
Jak widać, fretki czarnonogie są związane z istnieniem psów preriowych. Choć pod koniec XX wieku udało się wyhodować niektóre osobniki w niewoli i zachować gatunek, dziś wysiłki nie wystarczą. Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby organizacje pozarządowe i państwowe łączyły się w celu tworzenia programów ochrony.