Gigantyczny włóczniowiecRegalecus glesne), zwany także królem śledzia, szabli rybnej lub włóczniowiec po angielsku jest mało znanym gatunkiem ze względu na niską częstość występowania. Na przykład nie ma dokładnych informacji na temat jego reprodukcji i długowieczności, między innymi.
Jednak niewiele, co zostało zbadane na temat włóczni, można znaleźć tutaj. Jest twórcą mitów i znany z tego, że jest jedną z najdłuższych ryb na świecie, więc nie przestawaj czytać.
Siedlisko olbrzymich wstęg
Ta ryba występuje w oceanach świata, z wyjątkiem regionów polarnych, twierdzą eksperci. Jednak zaobserwowano go tylko w Oceanie Atlantyckim, Morzu Śródziemnym, południowej Kalifornii i wschodnim Pacyfiku u wybrzeży Chile.
Uważa się, że jest rybą wędrowną ze względu na swoje główne źródło pożywienia, kryl. Zamieszkuje głębokości 20, 2oo i do 1000 metrów, według magazynu nauka o morzu.
funkcje
Jest to najdłuższa ryba kostna na świecie. Niektóre z zaobserwowanych okazów osiągnęły zarejestrowaną długość 11 metrów, a długość do 17 metrów została zgłoszona, choć nie została potwierdzona. Zwykle mierzy około 3 metry, a jego maksymalna waga to 272 kilogramy.
Widzenie olbrzymiego wstęgołaka jest jak obserwowanie dużej wstążki z płetwą grzbietową wzdłuż całego ciała i bardzo efektownym czerwonym grzebieniem na głowie. Są to zwierzęta bardzo szczupłe i spłaszczone, mają około 40 lub 58 skrzelowych grabi i nie mają zębów.
Jego ciało też nie ma łusek (To jak gęsia skórka) Zamiast tych struktur olbrzymi wstęga nosi lepką powłokę guaninową, która nadaje mu srebrny kolor. Ma również faliste plamy i oznaczenia na ciele, które w dziwny sposób szybko znikają, gdy zwierzę umiera.
Według Oceana, wstęgowce mają duże oczy, aby móc widzieć w ekstremalnych warunkach przy niewielkim oświetleniu, ponieważ głębiny - ich ulubione miejsce - są bardzo ciemne. Jest to jedna z wielu adaptacji, które rozwinęła, aby żyć w środowiskach trudnych do zamieszkania.
ten Muzeum Florydy uważam, że bliski krewny włóczni - rybka stracha na wróble (Agrostichthys parkeri) - jest elektrogeniczny i wywołuje łagodny wstrząs, gdy jest obsługiwany przez ludzi. Nie jest jasne, czy wstęgowce mają tę samą cechę.
Zachowanie olbrzymiego włóczni
Niewiele wiadomo o zachowaniu tej ryby. Uważa się, że jest samotnym zwierzęciem, które przepływa przez płetwę grzbietową i może poruszać się w pozycji wyprostowanej.
Rzadko okazy docierają do powierzchni oceanu, tylko wtedy, gdy są chore, umierające lub zdezorientowane. Większość osobników znalezionych wysoko w słupie wody lub w pobliżu plaż nie przeżywa.
Gatunek ten jest rzadko obserwowany przez ludzi podczas pływania, a spotkania z żywymi włóczniami są bardzo trudne. Dopiero w 2001 roku Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych złowiła żywego włóczniaka. Jednak obserwatorzy donoszą, że niektóre osobniki pływają po powierzchni morza, często z głowami i czerwonym grzebieniem nad wodą, jakby czegoś szukały.
To dziwne zachowanie, ich wydłużone, wężowe ciało i względna rzadkość, z jaką są obserwowane na powierzchni morza – zwłaszcza po silnych sztormach – inspirują do tworzenia wielu mitów o potworach. Przede wszystkim panuje przekonanie, że mityczne węże morskie atakują żeglarzy, a nawet całe statki na otwartym morzu.
Karmienie i reprodukcja
Ryby wiosłowe żywią się krylem, innymi skorupiakami, małymi rybami i kałamarnicami. Są dość nieszkodliwe, mają bardzo małe pyszczki i Żywią się, odfiltrowując maleńką zdobycz z wody, pływając z otwartymi ustami i chwytanie ich pokarmu za pomocą zmodyfikowanych kości, które wspierają ich skrzela.
Jeśli chodzi o ich rozmnażanie, wiadomo, że dorosłe osobniki składają jaja między lipcem a grudniem. Mają one średnicę 2,5 milimetra i unoszą się blisko powierzchni, dopóki nie narodzą się przyszłe olbrzymy Baza rybna.
Stan zachowania
Zakłada się, że wstęga jest z natury rzadka, a trudności w zbadaniu jego preferowanego siedliska przyrodniczego uniemożliwiły naukowcom ocenę jego stanu ochrony lub prawdopodobieństwa, że może być zagrożony wyginięciem z całą dokładnością. W każdym razie znajduje się obecnie w kategorii „najmniejszej troski (LC)” IUCN.
Niemniej jednak, wiadomo, że gatunek ten nie ma wartości handlowej, ze względu na siedlisko głębokowodne i słabą jakość mięsa. To jest podobne do galaretki i jest ogólnie uważane za niejadalne.
Mimo to przez niektórych uważana jest za rybę łowną ze względu na jej rzadkość i została złowiona okrężnicą i sprzedawana na świeżym powietrzu w niektórych lokalnych obszarach. Ponadto, ze względu na swoje znaczne rozmiary, największe ryby – w tym rekiny – są głównymi potencjalnymi drapieżnikami włóczni.
Podobnie jak rzadki i nieznany wstęga, istnieje wiele innych gatunków zwierząt we wszystkich środowiskach. Chociaż bardzo niewiele wiadomo o tych żywych istotach, zawsze warto je poznać i dowiedzieć się o nich, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy się z nimi spotkasz.