Wysięk opłucnowy u kotów to stan, w którym nadmierna ilość płynu gromadzi się w jamie opłucnej, wirtualnej przestrzeni między opłucną ścienną a opłucną trzewną. W tej chorobie skonfliktowany płyn nie znajduje się w płucach, ale w przestrzeni, która je chroni.
Rokowanie w tej patologii jest bardzo zmienne i zależy całkowicie od przyczyny wysięku opłucnowego. Jeśli chcesz wiedzieć, jak wykryć ten stan na czas u kotów, czytaj dalej.
Co to jest wysięk opłucnowy u kotów?
Jama opłucnowa jest przestrzeń między opłucną trzewną a ciemieniową, surowicze błony, których funkcją jest pokrycie odpowiednio powierzchni płuc i wewnętrznej części klatki piersiowej. Niewielka ilość płynu w przestrzeni opłucnowej umożliwia smarowanie obu błon i prawidłowe wywoływanie ruchów oddechowych.
Każdy proces, który powoduje brak równowagi w wewnętrznym ciśnieniu płynu, drenażu limfatycznym lub integralności naczyń, może skutkować nagromadzeniem netto płynu w jamie opłucnej. Ten patologiczny mechanizm jest znany jako wysięk opłucnowylubwysięk opłucnowypo angielsku. U kotów dzieje się tak, ponieważ zbyt mało płynu jest ponownie wchłaniane z dotkniętego obszaru lub ponieważ wytwarza się zbyt dużo.
Stany, które zwiększają ciśnienie hydrostatyczne w naczyniach włosowatych lub obniżają ciśnienie onkotyczne, mogą wywołać wysięk opłucnowy u kotów.
Objawy
Jak wskazuje portal Szpitale VCA, wysięk opłucnowy u kotów zmniejsza ilość przestrzeni dostępnej dla rozszerzenia płuc w klatce piersiowej podczas oddychania. Dlatego większość objawów wskazuje, że kot musi włożyć więcej wysiłku niż wcześniej, aby uzyskać tlen. Wśród możliwych objawów klinicznych wyróżniamy następujące:
- Ciągły kaszel i duszność.
- Zwiększ liczbę oddechów na minutę. Normalna częstość oddechów w spoczynku wynosi od 15 do 30 oddechów na minutę. Jeśli kot wykazuje stały wzrost, możliwe, że ma problem z płucami lub środowiskiem serca.
- Pozycje nietypowe. Kot może stale zmieniać pozycję, aby lepiej oddychać.
- Oddychanie z otwartymi ustami.
- niebieski lub fioletowy kolor błon śluzowych, szczególnie w okolicy nosa i dziąseł. Ten objaw kliniczny jest znany jakosinicaoraz dowód braku przepływu krwi do tkanek.
- Nietolerancja ćwiczeń, utrata aktywności i słaby apetyt.
Przyczyny wysięku opłucnowego u kotów
Jak powiedzieliśmy w poprzednich wierszach, wiele warunków może powodować brak równowagi w absorpcji i produkcji płynów w jamie opłucnej. Następnie przedstawiamy najważniejsze przyczyny wysięku opłucnowego u kotów.
pyothorax kotów
Obecność wysięku septycznego w jamie opłucnej nazywa się pyothorax. Innymi słowy, ropa gromadzi się w tej przestrzeni z powodu infekcji bakteryjnej lub obecności ciał obcych. Infekcja, która powoduje ten obraz, może być krwią lub pochodzić z bardzo głębokiej rany.
Koci chylothorax
Ten stan charakteryzuje się nagromadzeniem chyle - płynu limfatycznego - w jamie klatki piersiowej. Ten stan może wystąpić z powodu niewydolności serca lub bezpośredniego urazu, ale wiele stanów nigdy nie ma przyczyny (idiopatycznej).
Niewydolność serca
Jedna z najczęstszych przyczyn gromadzenia się płynów w niewłaściwych narządach i obszarach. Kiedy serce nie pracuje prawidłowo, niektóre płyny mogą być zachęcane do nieprawidłowego osiadania i stagnacji. Może to wywołać wysięk opłucnowy u kotów.
Przepuklina przeponowa
Przepona to mięśniowa separacja między klatką piersiową a jamami brzusznymi, która działa jak bariera i pomaga w oddychaniu. Kiedy ta struktura jest zaburzona, narządy jamy brzusznej mogą migrować do klatki piersiowej. Wada ta może być wrodzona lub nabyta po bardzo silnym urazie fizycznym, ale w obu wariantach może wywołać wysięk opłucnowy.
Inne możliwe przyczyny
Przedstawiliśmy 4 najczęstsze przyczyny tej patologii u kotów, ale jest ich znacznie więcej. Wśród nich wyróżniamy:
- Nowotwór: nowotwory złośliwe w płucach lub opłucnej mogą powodować wysięk.
- Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP): jak wskazano przezGEMFE,Ten stan jest spowodowany zmutowanym koronawirusem kotów. Nie u wszystkich zarażonych kotów pojawia się wysięk opłucnowy, ale jest to inna przyczyna.
- Krwotok: spożycie środków toksycznych lub bardzo silny cios może spowodować gromadzenie się krwi w jamie opłucnej.
Diagnostyka wysięku opłucnowego u kotów
Według profesjonalnych badań pierwszy krok w diagnostyce wysięku opłucnowego u kotowatych jest zwrócenie szczególnej uwagi na częstość oddechów. Obecność dziwnych dźwięków podczas osłuchiwania, utrudnione oddychanie i duża liczba oddechów na minutę to tylko niektóre z klinicznych objawów tej choroby.
W przypadku podejrzenia problemów z oddychaniem, promienie rentgenowskie są zwykle wykorzystywane do bezpośredniego obserwowania patologicznej sytuacji zwierzęcia. Ultradźwięki mogą być pomocne, zwłaszcza gdy ilość płynu nagromadzonego w jamie opłucnej jest bardzo mała.
Toracenteza – nakłucie ściany klatki piersiowej w celu usunięcia płynu – służy do wykrycia przyczyny wysięku opłucnowego. Ten proces diagnostyczny daj kotu natychmiastową ulgę a dodatkowo posłuży do znalezienia problemu po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych.
Leczenie
Po przybyciu do kliniki głównym celem jest ustabilizowanie kociego pacjenta. W tym celu zostanie automatycznie umieszczony w pojemniku tlenowym, który pozwoli zwierzęciu uzyskać więcej O2 przy mniejszym wysiłku oddechowym. Umożliwi to ustabilizowanie się oddechu podczas wykonywania testów i planowania kolejnych kroków.
W niektórych przypadkach torakocenteza wystarcza do usunięcia sprzecznego nadmiaru płynu z jamy opłucnej. Jednak w najcięższych przypadkach może być konieczne wprowadzenie drenu do klatki piersiowej, który będzie stale odprowadzał nadprodukowaną ciecz.To sprawi, że kot będzie lepiej oddychał, ale nie rozwiąże bezpośrednio przyczyny.
Przyczynę wysięku opłucnowego u kotów należy leczyć poza stabilizacją układu oddechowego. Istnieje wiele możliwych podejść, od usunięcia guza do zamknięcia rany wewnętrznej.
Rokowanie wysięku opłucnowego u kotów
W prawie wszystkich przypadkach ustabilizowanie kociego pacjenta to dopiero pierwszy krok.Następnie konieczne będą kolejne wizyty u weterynarza, aby zdiagnozować przyczynę wysięku opłucnowego.
W zależności od przyczynowej jednostki klinicznej rokowanie może wahać się od śmiertelnego do zarezerwowanego. W każdym razie ta patologia zwykle wskazuje, że coś jest bardzo nie tak w jednym z układów życiowych kota.