Termin „amyloidoza” u kotów i innych zwierząt odnosi się do szeregu stanów, w których dochodzi do agregacji amyloidów, grup białek włóknistych w tkankach. Niektóre amyloidozy mogą mieć podłoże genetyczne, podczas gdy inne są spowodowane poważną infekcją, nowotworem lub chorobą autoimmunologiczną.
Amyloidoza nie występuje tylko u kotów domowych (Felis silvestris catus), ale zaobserwowano ją również u ludzi, psów, ptaków i innych kotowatych, jak wskazują badania. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej chorobie i jej możliwym leczeniu, czytaj dalej.
Czym jest amyloidoza u kotów?
Skrobiawice u kotów i innych kręgowców charakteryzują się nadmierne odkładanie się nierozpuszczalnych białek w tkankach zwierzęcia. Kiedy białka są syntetyzowane w środowisku komórkowym, zwykle przyjmują trójwymiarowy kształt, który pozwala im funkcjonować. Mogą być wdrożone w tkankach lub degradowane przez proteoliza, na przykład.
W każdym razie w tych patologiach powstają czasami zbyt stabilne i nierozpuszczalne związki białkowe, które dodatkowo są odporne na normalne mechanizmy proteolityczne. Niezdolne do samozniszczenia białka te gromadzą się w tkankach i tworzą agregaty znane jako skrobiowaty.
Blaszki i agregacje amyloidu mogą uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie tkanki, w której się gromadzą.
Neuron uszkodzony przez odkładanie się amyloidu.
Rodzaje amyloidozy
Amyloidy mogą być różnych typów, co również determinuje miejsce odkładania się agregatów i różne niewydolność narządów, które mogą wystąpić podczas choroby. U kotów zarejestrowano 2 główne warianty. Są to:
- Amyloid SAA (SAA):na tym zdjęciu poziom amyloidu w surowicy (SAA) gwałtownie wzrasta, szczególnie u zwierząt z ciężkim stanem zapalnym. Oprócz kotów białko to jest częstym sprawcą śmierci u koni immunizowanych do produkcji surowicy odpornościowej.
- Amyloid AL (AL): powstaje przede wszystkim w próbkach z określonymi typami nowotworów. Agregaty białkowe mają tendencję do osadzania się w tkance nerwowej i stawach.
Istnieje wiele innych rodzajów amyloidów: ALECT2, ATTR, AIAPP, APrP, ACys i inne. W każdym razie amyloidoza u kotów nadal pozostaje tajemnicą w świecie weterynarii, a większość przypadków przypisuje się SAA lub AL.
Objawy amyloidozy u kotów
Objawy amyloidozy u kotów będą całkowicie zależeć od organu, w którym odkładają się nieprawidłowo sfałdowane białka. W każdym razie we wszystkich przypadkach stan pogarsza się z czasem, ponieważ agregacja amyloidu przemieszcza tkanki i uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Niektóre z najczęstszych objawów klinicznych to:
- Odchudzanie.
- Anoreksja.
- Letarg
- Wielomocz (bardzo obfite wydalanie moczu). Towarzyszy temu polidypsja, czyli pilna chęć spożywania płynów.
- Prosta, sucha i skłonna do wypadania.
- Odwodnienie
- Depresja i brak energii.
- Ból brzucha, biegunka i wymioty.
Nagromadzenie amyloidu w nerkach
Należy wspomnieć o tym wariancie amyloidozy, ponieważ ich objawy różnią się od innych. Jeśli białko amyloidu surowicy (SAA) gromadzi się w nerkach, może powodować ciężką chorobę wątroby, która prowadzi do śmierci. Jednak ten scenariusz nie jest powszechny u kotów, z wyjątkiem kotów abisyńskich.
Nagromadzenie amyloidu w wątrobie
Jeśli amyloidy gromadzą się w wątrobie, z czasem rozwinie się hepatomegalia. Kot jest narażony na złamanie tego narządu i poważne krwawienie wewnętrzne. W tym stanie najczęstszymi objawami są osłabienie, blade dziąsła, obrzęk brzucha, tachykardia, ból brzucha i zapaść ogólnoustrojowa.
Przyczyny amyloidozy u kotów
Złogi amyloidu AA sprzyjają przewlekłym chorobom zapalnym, poważnym infekcjom bakteryjnym i niektórym rodzajom raka. W każdym razie, ponieważCentrum Zdrowia Kotów Cornell,rzeczywista szkoda jest spowodowana przez odkładanie się amyloidu trwało w czasie w narządzie docelowym, nie z powodu warunku wyzwolenia.
Z drugiej strony, złogi amyloidowe AL częściej pojawiają się u kotowatych z nowotworami z komórek plazmatycznych lub rakami szpiczakopodobnymi. Jak już powiedzieliśmy, w tym stanie agregacja białek ma tendencję do gromadzenia się w tkance nerwowej i stawowej.
Genetyczne predyspozycje
Według portalu Szpitale VCA, musi istnieć układ rodzinny, aby mogło dojść do odkładania się amyloidu. Jednak natura genów zaangażowanych w chorobę i wzór dziedziczenia są nadal badane.
Jak wskazują badania genetyczne, Abisyńczycy są najbardziej dotknięci tym stanem, ponieważ jest to cecha dziedziczna z powodu mutacji genetycznych bardzo obecnych w rasie z powodu selektywnego krzyżowania. Ponadto stwierdzono również, że bliźnięta syjamskie mają pewną tendencję do rozwoju amyloidozy wątroby.
Diagnoza choroby
Amyloidoza jest bardzo trudna do odróżnienia gołym okiem lub tylko badaniem fizykalnym od innych schorzeń. Na przykład, jeśli amyloidy odkładają się w nerkach, objawy mogą być mylone z objawami choroby policystycznych nerek (PKD) lub innymi stanami, które uniemożliwiają prawidłową filtrację nerek.
Ponadto, niestety, wizyta u weterynarza zwykle odbywa się dopiero po nieodwracalnej atrofii chorego narządu. Biopsja -pozyskanie uszkodzonej tkanki- będzie w stanie potwierdzić obecność amyloidów w tkankach zwierzęcia, ale kiedy diagnoza jest potwierdzona, zwykle jest za późno.
Leczenie
Nie ma swoistego leczenia, które zapobiegałoby rozwojowi amyloidozy u kotów lub promowało reabsorpcję zdeponowanych białek. Jedyną opcją jest wykrycie podstawowej przyczyny - jeśli stan nie jest tylko dziedziczny - i spróbuj położyć kres sprzecznemu źródłu, czy to infekcja, choroba autoimmunologiczna czy rak.
Jeśli kotowate ma amyloidozę nerek - coś bardziej powszechnego u Abisyńczyków - zwykle trafiają do szpitala z dożylnym podaniem płynów, aby stopniowo ustabilizować ich stan. Następnie należy opiekować się zwierzęciem z domu, z określoną dietą i niektórymi lekami w celu zmniejszenia objawów.
Amyloidoza nie ma lekarstwa. Jedynym wyjściem jest próba złagodzenia objawów kota, dopóki stan nie przejdzie do nieodwracalnego punktu.
Prognoza
Rokowanie jest śmiertelne we wszystkich przypadkach. Można podejmować próby zmniejszenia bólu i cierpienia zwierzęcia, ale w pewnym momencie odkładanie się amyloidu doprowadzi do niewydolności ogólnoustrojowej i ostatecznie do śmierci. Jedynym rozwiązaniem jest zapobieganie przed wychowaniem chorego zwierzęcia.
Ponieważ jest to stan o znacznym obciążeniu genetycznym, konieczne jest opracowanie testów, które pozwolą wykryć mutacje w genomie kotów syjamskich i abisyńskich, aby znaleźć zwierzęta potencjalnie nosicielskie i zapobiec ich rozmnażaniu. Jeśli genetyka rasy zostanie „oczyszczona”, takie warunki nie będą już problemem w przyszłości.