Kolce i urocza twarz stanowią doskonały kontrast, aby zwrócić uwagę na poziomie fizycznym. W każdym razie, poza kształtem, zachowanie jeża ma również swoje osobliwości, ponieważ możliwe było dogłębne zbadanie dzięki okazom trzymanym w niewoli.
Pomimo tego, że jest powszechnie znanym zwierzęciem, niektóre ciekawe szczegóły jego zachowania nie są szczególnie znane. Jeśli chcesz dowiedzieć się trochę więcej o jeżach, czytaj dalej.
Charakterystyka jeża
Jeże są przedstawicielami rodziny Erinaceinae, na rozkaz Eulipotyfla. SJego wygląd fizyczny charakteryzuje się obecnością wypełnionych keratyną kolców włosów rosnących na grzbiecie oraz spiczastym pyskiem.
Zwierzęta te są szeroko rozpowszechnione na kontynencie afrykańskim, w Europie i Azji. Zajmują różnorodne siedliska: stepy, pustynie, tereny otwarte i lasy. Odgrywają wielką rolę jako kontrolery szkodników owadów i innych małych zwierząt, a to, w połączeniu z ich dużą zdolnością adaptacyjną, czyni z nich potencjalnych najeźdźców.
Jego dieta jest zasadniczo owadożerna, ponieważ składa się ze ślimaków, komarów, koników polnych i wielu innych bezkręgowców. Są jednak ssakami oportunistycznymi: mogą również żywić się małymi myszami, a nawet mierzyć się z wężami, ponieważ są odporne na ich jad.
Postać jeża
Jeże są samotnikami – są poszukiwane tylko w okresie rozrodczym – i mają nocne zwyczaje. Zwykle są terytorialne, zwłaszcza w przypadku innych samców, które mogą wkraść się na ich teren i zjadać ich zasoby. Zaskakująca jest jego zdolność do przystosowania się do różnych temperatur, wilgotności i źródeł pożywienia.
Jeż komunikacja
Główną drogą komunikacji w zachowaniu jeża jest węch. Bardzo ciekawym zachowaniem w tym względzie jest namaszczenie: jeż, po wykryciu nowego zapachu lub substancji, Podnosi go ustami, aby wymieszać ze śliną i posmarować kolcami.
Przyczyny namaszczenia nie są do końca jasne i uważa się, że może ono służyć zwróceniu uwagi samicy, matki lub jako metoda kamuflażu przed drapieżnikami.
Inną główną formą komunikacji u jeża jest słuchowa, poprzez wokalizacje. Najważniejsze z nich znajdują się poniżej:
- Piskliwe wokalizacje matki-call przez młodych.
- Chrząknięcia, trzaski i prychnięcia terytorialności w obecności innego jeża w Twojej okolicy. Jest to bardziej przegląd niż ostrzeżenie, ponieważ osobniki można obserwować obwąchując się nawzajem lub mierząc się ciosami w głowę.
- Jeśli jeże czują zagrożenie dla terytorium, emitują wysokie tony gwizdów i odpowiednik śliny, którym spryskują przeciwnika kroplami śliny.
- Samice przyciągają samców serią przypominających skowyt wokalizacji. Samiec ze swej strony gra z parsknięciami i wysokimi, podobnymi do gwizdania wokalizacjami.
Zachowanie jeża
Teraz, gdy znasz już podstawowe cechy i komunikację jeży, tutaj możesz zagłębić się w temat z zachowaniem jeża w różnych aspektach jego życia. Nie przegap tego.
Zachowanie jeża w jego naturalnym środowisku
Część zachowań tego ssaka ma na celu znalezienie odpowiedniego schronienia. Zwykle szuka miejsc o suchym środowisku, unikając miejsc z bardzo gęstą roślinnością. W ciągu dnia jeż zwykle odpoczywa w regularnie zmieniających się szałasach, choć czasami spędza pory roku w tym samym miejscu.
W zależności od klimatu obszaru, w którym żyją, jeże mogą hibernować.
Twoim idealnym schronieniem jest otwarta przestrzeń, z roślinnością, która zapewnia pewną ochronę -ale nie gęste- i dobrym źródłem pożywienia w postaci populacji owadów. Jeśli jest też materia organiczna, która pozwala grzybom rosnąć, tym lepiej, bo czasami służą one również jako pokarm.
Ponadto należy zauważyć, że jeże unikają obszarów, które wydają się dobrym miejscem do gniazdowania ich drapieżników, takich jak węże, lisy, borsuki czy nocne ptaki drapieżne. Jeśli znajdą oznaki swojej obecności, oddalają się i szukają innych miejsc.
Zachowanie jeża w niewoli
W niewoli zachowanie jeża jest zwykle bardziej osiadłe niż u dzikich okazów, ponieważ nie masz możliwości wykonywania czynności, które normalnie zajęłyby Ci całą noc, jak to jest znaleźć pożywienie i schronienie. To z kolei zwiększa ryzyko otyłości, chorób wątroby i kardiomiopatii.
Samce trzymane w grupie mogą współistnieć, jeśli uda im się ustalić między nimi hierarchię. Jeśli to nie zadziała, możliwe jest, że będą walczyć lub nawet zabijać się na terytorium, więc nigdy nie zaleca się posiadania więcej niż jednego osobnika w klatce.
Ciężarne samice, ze względu na stres związany z kontaktem z ludźmi – lub innymi jeżami, jeśli trzymane są w grupie – mają skłonność do kanibalizmu swoich młodych. Jeśli nie można go odizolować podczas porodu i tygodni po nim, inne jeże mogą również zjadać jego młode.
Jeże nie są dobrymi zwierzętami do towarzystwa. Wymagają klatek o długości co najmniej 1 metra i szeregu bodźców środowiskowych, które trudno zapewnić w domu.
Zachowanie żywieniowe
Chociaż na pierwszy rzut oka może się tak nie wydawać, jeż jest świetnym wspinaczem, co daje możliwość eksploracji różnych warstw siedliska: od owadów zakopanych w ziemi po te, które wspinają się po gałęziach krzewów. Mając przyzwyczajenia ogólne, można zobaczyć, jak konsumuje materię roślinną, jeśli znajdzie w glebie coś apetycznego, na przykład nasiona lub korzenie.
Jeże badając potencjalne pożywienie są ostrożne, lekko zakrywając twarz fałdami kolców nad oczami. Jeśli ich ofiara jest mała, trochę się z nią bawią, a następnie ją zjadają. Z drugiej strony, jeśli jest to coś dużego – jak myszy lub jaszczurki – łapią je zębami z dużą prędkością i potrząsają nim, aż umrze.
Zachowania reprodukcyjne
Okres godowy jeża trwa od kwietnia do września, a okres porodu trwa od maja do października, ponieważ ciąża trwa około miesiąca. Samice mogą mieć kilka miotów w tym samym okresie, ponieważ mają ruję 2 razy.
Aby nazwać siebie, samica wydaje gwiżdżące dźwięki. Kiedy mężczyzna w końcu ją odnajduje, przez kilka godzin biega wokół niej, próbując wąchać jej ogon. Jeśli samica nie jest podatna, trzyma pióra na końcu, a nawet atakuje samca. ale jeśli zechce, spłaszczy kolce, aby uniknąć zranienia go podczas kopulacji.
Młode rodzą się o wielkości od 6 do 9 centymetrów, a ich lotki pokryte są wodnistą błoną, która chroni matkę podczas porodu. Odsadzenie odbywa się po miesiącu, a po 10 miesiącach osiągną dojrzałość płciową.
Zachowanie obronne
Być może najsłynniejszym zachowaniem jeża jest zwijanie się w kłębek, gdy jest zagrożony. To jeden ze sposobów na wykorzystanie jego naturalnej obrony: kolców.
Do tego dodają naprawdę ciekawe zachowanie: czasami Jeże poprzez namaszczenie rozmazują na cierniach trucizny innych zwierząt, zwiększając w ten sposób niebezpieczeństwo dla drapieżnika, który chce je zaatakować. Zwykle pozyskują toksyny poprzez stymulowanie trujących ropuch małymi ukąszeniami.
Jeśli jednak zostaną schwytane przez drapieżnika, mogą krzyczeć głośno i wysoko, co dezorientuje napastnika i stwarza możliwość puszczenia. Jest to przydatne w przypadku drapieżników, takich jak lisy, które oddają mocz na jeża, aby zmusić go do rozwinięcia się, gdy jest w kuli.
Zwierzę o potencjale inwazyjnym
Żaden z gatunków jeża nie znajduje się w żadnej większej kategorii zagrożenia ochrony. Jednak naturalne populacje różnych gatunków borykają się z problemami, takimi jak niszczenie ich siedlisk, zwierząt domowych i przypadkowe nadużycia.
Jeż został wprowadzony w różnych krajach, takich jak Nowa Zelandia czy Anglia. Niezwykle ważne jest, aby być odpowiedzialnym za posiadanie tych egzotycznych zwierząt, ponieważ wypuszczenie ich do obcego środowiska może poważnie uszkodzić biomy, a gdyby tego było mało, środki zwykle polegają na ich eksterminacji, gdy staną się problemem.
