Legwan pustynny jest gadem przystosowanym do upałów, ponieważ jest w stanie wytrzymać niewiarygodnie wysokie temperatury pustynne. Jest to gatunek średniej wielkości, który szybko porusza się po ziemi, choć jest też doskonałym myśliwym. Ponieważ jest zwierzęciem terytorialnym, może dawać niesamowite sygnały, aby powstrzymać konkurencję.
Naukowa nazwa tego gatunku to Dipsozaur dorsalis i jest częścią rodziny Iguanidae, który grupuje kilka rodzajów legwanów. Zwierzęta te są uznawane za zmiennocieplne, dlatego często widuje się je w gorących środowiskach. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tej iguanie: na pewno Cię zaskoczy.
Siedlisko pustynnych legwanów
Występowanie tego gatunku występuje na terenach pustynnych w północnym Meksyku i południowe Stany Zjednoczone. Dlatego zamieszkuje duże obszary pustyń Sonora i Mojave, a także obszary półwyspu Baja California i kilka wysp w Zatoce Kalifornijskiej. Ponadto wiadomo, że jest blisko związany z krzewem zwanym „gubernatorem” (Larrea tridentata).
Ten gad jest w stanie wytrzymać bardzo wysokie temperatury, dzięki czemu może wychodzić w najgorętszych chwilach dnia. Oznacza to, że jego siedlisko składa się z terenu płaskiego i piaszczystego, w którym tworzy kryjówki wokół roślinności terenu. Co więcej, gdy temperatura spada, może chować się w gniazdach niektórych ssaków, aby wytrzymać zimno.
Charakterystyka fizyczna
Ta iguana to zwierzę, które może osiągnąć 36 centymetrów długości a ogon stanowi większość jego rozmiaru. Ciało tego organizmu jest solidne i owalne, o gładkim wyglądzie, oprócz małej głowy. Jej postawa jest typowa dla gada, z kończynami wsuniętymi na boki, zmuszając ją do poruszania się prawie przez pełzanie.
Ubarwienie tego gatunku wpisuje się w otoczenie, ukazując bladą szarość z brązowymi wzorami na całym ciele. Tony te są obecne zarówno u samic, jak i samców, nadając im różowy kolor na brzuchu, ale tylko w okresie godowym.
Ponadto te gady mają również kilka linii łusek, które biegną przez ich ciało, tworząc stabilne wzory na grzbiecie.
Zachowanie iguany pustynnej
Legwany pustynne to dobowe zwierzęta ektotermiczne, więc są bardzo aktywne w środku dnia. Co więcej, temperatura, w której są najbardziej aktywne, dochodzi do 40 stopni Celsjusza, z limitem 55 stopni, co jest dla nich fatalne. Z tego powodu utrzymują temperaturę, przenosząc się do chłodniejszych obszarów, gdy się przegrzeją.
Są świetnymi wspinaczami i wspinaczami, ponieważ spędzają czas na szukaniu jedzenia lub schronienia. Co więcej, potrafią być szybkimi biegaczami, do tego stopnia, że czasami wydają się biegać na dwóch nogach. Dzieje się tak dlatego, że mają podniesioną część głowy, dzięki czemu poruszają się ze specyficznym zachowaniem, podobnym do innych jaszczurek.
Terytorialny
Te gady są również terytorialne, więc stosują agresywne zachowanie, aby odwieść swoich konkurentów. Mogą się napompować, sprawiając wrażenie, że ich ciało jest większe i szersze, lub wykonywać to, co jest znane jako pompki, które są niczym innym jak pompkami. Ponadto są w stanie wydzielać płyny fluorescencyjne, które służą do oznaczania ich terytorium.
Badanie przeprowadzone przez wydział biologii Uniwersytet Kalifornijski odkryli, że te płyny są w rzeczywistości feromonami fluorescencyjnymi w ultrafiolecie. W rzeczywistości zaobserwowano również, że ta iguana może wizualnie wykryć tę wydzielinę, co oznacza, że jej wzrok jest przystosowany do widzenia światła odbitego przez te oznaczenia.
Gady hibernujące
Ponieważ to zwierzę jest przyzwyczajone do chłodów, musi przejść okres hibernacji, aby przetrwać zimę. Proces ten rozpoczyna się pod koniec października i kończy w marcu. Aby być bezpiecznym, wbijają się w ziemię na głębokość większą niż 50 centymetrów, gdzie wykorzystują ciepło gruntu.
Karmienie pustynnych legwanów
Dieta tej iguany opiera się na jedzeniu pędów, liści i niektórych owoców, co czyni z niej organizm roślinożerny. Mimo to w niektórych przypadkach może jeść owady, ale liście stanowią co najmniej 90% jej pożywienia. Niektóre z roślin, które spożywa to mniszek lekarski, liście lucerny, a zwłaszcza gubernator.
Reprodukcja legwana pustynnego
Te gady są poligamiczne i dominują na terytorium, aby móc kojarzyć się z samicami. W tym celu męskie osobniki przyciągają samice poprzez znajomych pompka. Ponadto walczą o terytoria z innymi samcami. Najlepszym miejscem do kopulacji są krzaki, gdzie temperatura jest nieco niższa, więc są to miejsca najbardziej kontrowersyjne.
Samiec tego gatunku planuje swoją strategię przyciągania partnerów. W tym celu wykorzystuje swoje pory udowe, które służą mu do pozostawiania feromonów jako przewodnika dla swoich partnerów. Krąży po piasku, starając się zostawić jak najwięcej śladów. W rzeczywistości samice są selektywne, ponieważ kolor i kształt samca są kluczowymi czynnikami decydującymi o tym, czy zaakceptować zaloty, czy nie.
Sezon lęgowy rozpoczyna się wiosną, trwa do połowy lata. Miesiące, w których występuje większość kryć to okres od maja do czerwca. Proces ten kończy się pod koniec lata wraz ze złożeniem jaj, podczas których każda samica zniesie tylko jeden miot składający się z 2 do 8 młodych.
Legwan ten nie zapewnia żadnej opieki rodzicielskiej, więc gdy samica wykopie gniazdo, młode będą musiały radzić sobie same. Aby to zrobić, młode matki robią tylko dziurę w ziemi, w której składają wszystkie jaja i przykrywają je, aby zostawić je same.
Stan zachowania
Według Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody, ten gad jest klasyfikowany jako gatunek najmniej niepokojący. Wynika to prawdopodobnie z niewielkiej ilości dostępnych informacji na temat jej populacji, ponieważ nie ma spisów, które wskazywałyby, czy jest zagrożona, czy nie. Jednak zniszczenie jego siedliska i wykorzystanie go jako zwierzęcia domowego może być poważnymi czynnikami ryzyka.
Gatunek, który zasługuje na ochronę
Być może te gady zwykle nie należą do najbardziej charyzmatycznych, ale są to gatunki, które mogą mieć imponujące cechy. Na przykład zdolność tego zwierzęcia do pozostawiania śladów fluorescencyjnych jest jedną z najbardziej imponujących w królestwie zwierząt.
W rzeczywistości wciąż są rzeczy, o których nie wiemy o tych legwanach i być może mają więcej tajemnic do opowiedzenia. Aby dowiedzieć się więcej o jego biologii, musimy najpierw nauczyć się o nie dbać i szanować.
