Dbanie o zdrowie pupili wymaga m.in. przestrzegania odpowiedniego dla zwierzęcia harmonogramu szczepień. Szczepionki chronią przed chorobami, dlatego należy je brać pod uwagę. Trójwalentna szczepionka dla kotów jest jedną z tych, których nie można przeoczyć.
Lekarz weterynarii będzie odpowiedzialny za podawanie go kotom w odpowiednich dawkach. Zobaczmy, z czego składa się ta szczepionka i przed czym chroni zwierzę, a także kiedy trzeba ją podać i czy występują wtórne skutki uboczne.
Dlaczego szczepienie kotów jest ważne?
Szczepionki – czy to dla ludzi, czy dla innych zwierząt – to preparaty, których misją jest generowanie odporności organizmu na określone choroby. Aby to zrobić, zwalczany wirus jest modyfikowany lub inaktywowany, a po zaszczepieniu organizmu i kontakcie z układem odpornościowym reaguje.
Organizm reaguje na nieaktywny patogen, tworząc przeciwciała przeciwko temu wirusowi. W ten sposób, w przypadku zarażenia się nim w pewnym momencie, sam układ odpornościowy rozpozna go jako zakaźny i będzie z nim walczył. W przypadku kotów jest dokładnie tak samo.
Istnieją pewne choroby kotów, które są bardzo poważne i/lub śmiertelne. Ponadto, szczególnie kotowate, które mają dostęp na zewnątrz domu, są bardziej narażone na ich zarażenie. Trójwalentna szczepionka dla kotów ochroni zwierzę przed trzema najniebezpieczniejszymi chorobami tego zwierzęcia.
Jaka jest trójwalentna szczepionka dla kotów?
Trójwalentna szczepionka dla kotów to roztwór do wstrzykiwania, który zapobiega wykażeniu przez zwierzę wyraźnych objawów klinicznych w przypadku zarażenia się niektórymi chorobami. Zaszczepiony kot może wykazywać pewne objawy pomimo zaszczepienia, ale obraz po szczepieniu jest zawsze łagodny.
Jego podawanie jest szczególnie ważne u tych kotów, które mają słaby lub słabo rozwinięty układ odpornościowy, jak ma to miejsce w przypadku kocich szczeniąt. Jest również niezbędny w ośrodkach, w których wiele egzemplarzy jest zatłoczonych lub w obiektach, w których koty mają tendencję do wychodzenia na zewnątrz.
Przed czym chroni ta szczepionka?
Najważniejszą rzeczą w tej szczepionce jest to, że wspiera ona obronę zwierzęcia przed niektórymi bardzo zaraźliwymi chorobami, a ponadto nie ma na nie lekarstwa. Te choroby są następujące:
- Kalciwirus kotów (FCV): choroba zakaźna przenoszona przez bezpośredni kontakt z kotem zarażonym lub nosicielem wirusa. Zarażenie może również wystąpić poprzez kontakt z zainfekowanymi obiektami. Jest ściśle związany z zapaleniem nosa i tchawicy kotów.
- Herpeswirus kotów 1 (FHV-1): jest to główna przyczyna zapalenia nosa i tchawicy. Zapalenie nosa i tchawicy jest dość powszechną chorobą układu oddechowego, której głównymi objawami są kaszel, wydzielina z oczu i wydzielina z nosa.
- Parwowirus kotów (FPV): Jest to wirus wywołujący u kotów, zwłaszcza szczeniąt, chorobę o wysokim stopniu śmiertelności: panleukopenię kotów. Jej główne objawy to gorączka, biegunka, krwawe stolce, anemia, wymioty i zmęczenie.
Kiedy należy podać kotu trójwalentną szczepionkę?
Kiedy rodzi się kociak, mleko matki nie tylko dostarcza mu składników odżywczych niezbędnych do przeżycia, ale także dostarcza mu przeciwciał. Z tego powodu ważne jest odczekanie z zaszczepieniem kota do momentu odsadzenia i aby w ten sposób przeciwciała te nie zneutralizowały szczepionki.
W wieku 2 miesięcy koty powinny otrzymać pierwszą dawkę szczepionki trójwalentnej. Kładziemy nacisk na „pierwszy”, bo potrzeba jeszcze kilku administracji. Kolejny będzie działał jak booster i powinien być zrobiony około 12 tygodni później. Może się to różnić w zależności od przypadku.
Dorosłym kotom, u których nie wiadomo, czy zostały zaszczepione, czy nie, należy podać pierwszą dawkę, a 2 tygodnie później dawkę przypominającą. W zależności od próbek i ustalonego przez specjalistę harmonogramu szczepień, ponowne szczepienie można zaplanować co kilka lat w ciągu życia zwierzęcia.
Wreszcie ważnym faktem, o którym należy pamiętać, jest to, że konieczne jest, aby kot został odrobaczony wewnętrznie przed podaniem szczepionki trójwalentnej. Dzieje się tak, ponieważ pasożyty wewnętrzne mogą negatywnie wpływać na skuteczność szczepionki.
Jakie są skutki uboczne trójwalentnej szczepionki dla kotów?
Działania niepożądane nie są częste po podaniu szczepionki trójwalentnej. dla kotów. Jednak w niektórych przypadkach mogą się pojawić. Wśród tych znaków są następujące:
- Obrzęk w miejscu nakłucia. Pobieranie może potrwać kilka dni.
- Ogólny dyskomfort.
- Gorączka. Jeśli zostanie podany, pojawi się w ciągu pierwszych 24 godzin po szczepieniu. Jeśli opiekun podejrzewa, że jego kot ma gorączkę, musi pamiętać, że jego normalna temperatura wynosi zwykle od 38ºC do 39,5°C. Poza tym będzie to obraz gorączkowy.
- W bardzo nielicznych przypadkach a zaszokować anafilaktyczny. Jest to bardzo poważna reakcja i należy ją natychmiast leczyć. Z tego powodu jest rzeczą normalną, że po podaniu jest się świadomym możliwych reakcji alergicznych, aby kot mógł być bezzwłocznie leczony przez profesjonalistę.
Inne ważne szczepionki dla kotów
Oprócz trójwalentnej szczepionki dla kotów istnieją inne, które należy wziąć pod uwagę przy podawaniu tym zwierzętom. Wśród nich priorytetem jest na przykład wścieklizna. Istnieją również opcjonalne, takie jak te przeznaczone do leczenia niektórych infekcji wirusowych u kotów: białaczki kotów, chlamydiozy kotów lub zakaźnego zapalenia otrzewnej.
Szczepionka przeciwko wściekliźnie
Wścieklizna to śmiertelna choroba, która dotyka nie tylko koty, ale wiele innych zwierząt. Najgorsze jest to, że może zarażać ludzi i powodować śmierć. W rzeczywistości dane mówią same za siebie: WHO ostrzega, że każdego roku Około 50 000 ludzi na świecie umiera na tę chorobę.
Szczepionka na białaczkę kotów
Ta szczepionka chroni koty przed nieuleczalną chorobą, która atakuje komórki krwi i powoduje depresję układu odpornościowego oraz nowotwory. Normalną rzeczą jest stosowanie go w 9 tygodniu życia i zakładanie wzmocnień co roku lub co 3 lata, w zależności od kota.
Szczepionka przeciwko chlamydiozie kotów
Ta choroba dotyczy szczególnie oczu, pojawiające się w postaci zapalenia spojówek. Zwykle występuje u młodych kotów, które żyją z większą liczbą osobników. Szczepionkę należy podać po 2 miesiącach życia zwierzęcia.
Szczepionka przeciwko zakaźnemu zapaleniu otrzewnej kotów (FIP)
Jest to również choroba o wysokim stopniu śmiertelności wywoływana przez koronawirus kotów. Jej największym ryzykiem jest napełnienie otrzewnej, choć w niektórych przypadkach uszkadza tylko opłucną. Zwykle podaje się go od 4 miesiąca życia.
Szczepionki są niezbędne zarówno w świecie zwierząt towarzyszących, jak iw społeczeństwie ludzkim. Jeśli zaszczepisz kota domowego jako dziecko, nie będziesz musiał martwić się o wiele poważnych infekcji, które może pojawić się w przyszłości. Chroń go i chroń się odpowiednią opieką weterynaryjną.
