Płazy to kręgowce, które najbardziej cierpią z powodu zmian klimatu. Jak wskazuje Czerwona Lista Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN), 41% gatunków z tej grupy jest zagrożonych z powodu zanieczyszczenia wody, wprowadzenia gatunków egzotycznych lub chorób zakaźnych. Mity na temat ropuch nie pomagają w ich zachowaniu.
W wielu regionach istnieją mity i legendy o zwierzętach, które rozprzestrzeniają się z pokolenia na pokolenie. Czasami pomagają chronić gatunek (zwłaszcza jeśli są związane z pozytywnymi wydarzeniami religijnymi), a innym razem mogą prowadzić do prześladowania zupełnie niewinnej żywej istoty. Dzisiaj przełamujemy 7 szkodliwych mitów na temat ropuch za pomocą dowodów naukowych.
1. Ropuchy i żaby różnią się od siebie brodawkami
Powszechnie, Mówi się, że żaby i ropuchy różnią się od siebie zewnętrznie. Żaby są szczuplejsze niż ropuchy, mają mniej szorstką skórę i są bardziej spokrewnione ze środowiskiem wodnym. Z drugiej strony ropuchy mają pulchne ciała, brodawki na całej skórze i są bardziej lądowe.
To uprzedzenie nie ma podstaw filogenetycznych. Na przykład tak zwana „żaba”Bombina orientaliswiększość czasu spędza w wodzie, ale jego ciało jest szorstkie, spłaszczone, a kończyny bardzo krótkie. Ropucha arlekin (rodzaj Atelop) ma całkowicie gładką skórę i jest bardzo cienka, ale nie może być sklasyfikowana jako „żaba” na poziomie genetycznym.
Tym samym jedyne płazy, które można ściśle nazwać „ropuchami” czy należą do rodziny?Bufonidae. Ten takson obejmuje 35 rodzajów, które są genetycznie spokrewnione. Wszystkie gatunki z tej grupy uważane są za prawdziwe ropuchy, niezależnie od ich wyglądu zewnętrznego czy szorstkości ich skóry.
Ropucha z rodzaju Bufo.
2. Mity na temat ropuch: jeśli ich dotkniesz, pojawią się brodawki
Jak wielu przedstawicieli gatunkuBufo mieć szorstką skórę, zakłada się, że dotknięcie ich spowoduje powstanie brodawek u człowieka. Nie jest to oparte na żadnych dowodach naukowych, ponieważ w rzeczywistości formacje brodawek, które pojawiają się spontanicznie na ciele, pochodzą z zupełnie innego źródła.
Jak wskazano przez Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), brodawki są w rzeczywistości formacją wynikającą z infekcji wirusem brodawczaka (HPV). Istnieje ponad 100 rodzajów HPV, które atakują ludzi: niektóre wnikają przez skórę i powodują brodawki, inne powodują zmiany w narządach płciowych, a kilka (14 z nich) sprzyja pojawianiu się nowotworów, zwłaszcza szyjki macicy.
3. Ropuchy plują trucizną
Ropuchy nie plują trucizną.Nie posiadają gruczołów wydzielających związki toksyczne bezpośrednio do ust oraz mechanizmów wyrzucania płynów. Ogólnie rzecz biorąc, są dość niezdarne, a podczas polowania rzucają się na owada i chwytają go lepkim językiem. Brakuje im złożonych strategii obronnych.
4. W razie niepokoju puchną, aż eksplodują
Wiele gatunków ropuch, gdy jest zagrożonych, przysiada na czubkach palców i znacznie zwiększa swoją objętość. Aby to zrobić, pobierają nadmiar powietrza i wypełniają swoje woreczki głosowe (i płuca), aż ich drapieżnik zniknie. To bardzo podstawowy mechanizm obronny, ale w kluczowym momencie może odstraszyć głodnego ssaka.
Tak czy siak, jeśli są bardzo zaniepokojeni, nie biorą powietrza, dopóki nie eksplodują.To stwierdzenie nie ma żadnego biologicznego sensu, ponieważ każda rozwścieczona ropucha umierałaby kilka razy w tygodniu, gdyby była prawdziwa. Zachowania w królestwie zwierząt mają na celu zachowanie rodowodu gatunku, a nie po to, by osobniki umierały przed czasem, nie mogąc się rozmnażać.
5. Ropuchy nie potrzebują wody do życia
Jak powiedzieliśmy wcześniej, czasami błędnie mówi się, że żaby są przywiązane do środowiska wodnego, podczas gdy ropuchy żyją w miejscach suchych i ziemnych. Nic bardziej mylnego: wszystkie płazy wymagają bardzo dużej wilgotności, ponieważ muszą mieć wilgotną skórę. Większość ich oddechów odbywa się przez skórę, więc suchość może narazić je na niebezpieczeństwo.
U niektórych gatunków płazów do 100% wymiany gazowej zachodzi przez skórę.
6. Złapanie ropuchy nie jest niebezpieczne
Ropuchy są całkowicie nieszkodliwe, ale tylko wtedy, gdy zostaną same. Wszystkie błazny mają parę ślinianek przyusznych za oczami, w okolicy głowy i na ramionach. Jeśli są zaniepokojone, wydzielają przez nie mleczny płyn, który jest szkodliwy. Ten płyn zawiera bufotoksyny, szereg związków neurotoksycznych stosowanych jako obrona.
Z tego powodu nie zaleca się dotykania ropuch bez rękawiczek, a tym bardziej przykładania rąk do ust lub oczu po wykonaniu tej czynności. Ten wydzielany związek zwykle nie jest śmiertelny, ale przyjmowany w dużych ilościach może w rzadkich przypadkach powodować zatrucie, z zaburzeniami rytmu serca, zawrotami głowy i problemami trawiennymi.
7. Dzikie ropuchy są dobrymi zwierzakami
Ten ostatni punkt to nie tylko mit o ropuchach, ale także nieodpowiedzialność za usuwanie dzikich okazów z ich naturalnego środowiska. Chociaż płazy są coraz bardziej popularne w dziedzinie terrariumfilii, Muszą one być zawsze pozyskiwane od oficjalnych hodowców i z pewnością, że nie polowano na nie w ich środowisku.
Zabranie ropuchy z rzeki lub drogi może wydawać się nieszkodliwe, ale trzeba pamiętać, że zdecydowana większość gatunków płazów jest zagrożona. Oznacza to, że ich populacja jest zwykle niższa niż normalnie i niestety odsetek reproduktorów jest coraz mniejszy. Szacunek dla dzikich okazów to najmniejsza rzecz, jaką możemy zrobić, aby je zachować.
Jak widzisz, mity i legendy o ropuchach są całkowicie nieuzasadnione. Te zwierzęta są całkowicie nieszkodliwe, o ile je szanujesz i unikasz nadmiernego obchodzenia się z nimi. Jeśli usłyszysz którekolwiek z tych fałszywych twierdzeń, teraz wiesz, jak je obalić. Naszym obowiązkiem jest informowanie ludności, aby uniknąć niepotrzebnych prześladowań.