Gołębie (rodzina Columbidae) grupują serię ptaków, takich jak gurino i turkawki, łącznie 308 gatunków. Były częścią ludzkiego życia od czasów starożytnych: od symboli religijnych po naukowe badania zachowania gołębi, te skrzydlate zwierzęta towarzyszyły nam u zarania kultury.
Pomimo widywania ich na co dzień w środowiskach miejskich i wiejskich, nie można zaobserwować wielkiej inteligencji i zdolności uczenia się tych ptaków, jeśli nie przyjrzy się im uważnie. Dlatego w tym artykule możesz je trochę lepiej poznać.
Zachowania społeczne gołębi
Gołębie, jak mogłeś zauważyć, poruszają się w stadach składających się z kilku osobników. W każdej grupie poprzez dziobanie ustalana jest dobrze ustrukturyzowana hierarchia, ale można również zaobserwować poziome relacje między członkami. W rzeczywistości zaobserwowano, że dwie formy organizacji, hierarchiczna i egalitarna, w razie potrzeby można je zmieniać.
Zachowania agonistyczne obserwuje się również wśród gołębi, zwłaszcza podczas karmienia. Jeśli dominujący ptak zobaczy, jak inny próbuje zabrać mu pokarm, będzie go bronił postawami, które wahają się od puchnięcia piór na szyi - jako ostrzeżenie - po gwałtowną walkę, w której chwytają się za dzioby i uderzają się nawzajem skrzydłami.
Terytorialność jest również powszechnym zachowaniem, zwłaszcza wśród mężczyzn. Jest to znane jako „prawo wieszaka”: terytorium jest oznaczone gałęziami, na których każdy gołąb odpoczywa w nocy.
Zachowanie gołębi w okresie rozrodu
Zachowanie gołębi pod tym względem jest głównie monogamiczne, ponieważ czasami ci sami członkowie pary znajdują się w różnych okresach rozrodu. W tworzeniu więzi obserwuje się kilka faz, które przedstawiamy Państwu na poniższej liście:
- Zaloty: samiec wykonuje taniec godowy, który polega na napompowaniu plonu, przeciąganiu ogona i poruszaniu się w kółko wokół samicy. Emituje specyficzną wokalizację dla tego rytuału, podobną do kołysanki.
- Przyjęcie: Jeśli samica zaakceptuje go jako partnera, podejdzie do samca i uniesie ogon, jednocześnie opuszczając głowę. Ten proces zalotów i kopulacji może wystąpić wiele razy w ciągu tygodnia.
- Zagnieżdżanie i inkubacja: Opieka rodzicielska jest sprawiedliwa, ponieważ zarówno samce, jak i samice wysiadują i opiekują się pisklętami po wykluciu.
Lot gołębi
Hierarchia – i egalitarna organizacja – znajduje również odzwierciedlenie w sposobie lotu tych ptaków. Dzięki niesamowitej zdolności orientacji, potrafią komunikować się ze sobą i ustalać optymalne trasy, aby znaleźć zasoby i omijać drapieżniki, na przykład.
Gdy gołębie zauważą zakłócenie podczas lotu, pierwsze gołębie, które je wykryją, ostrzegą pozostałe, a gdy ten alarm dotrze do przywódców stada, obiorą nowy kurs, a pozostałe pójdą za nim. W ten sposób są w stanie improwizować strategie, które pomagają im przetrwać w nieprzyjaznym środowisku.
Trening i inteligencja gołębi
Chociaż ich ogromną zdolność uczenia się dostrzegano już w starożytności – wystarczy zobaczyć gołębie pocztowe – ptaki te były również powtarzającym się modelem zwierzęcym w badaniach nad zachowaniem i uczeniem się. Ze względu na dobry wzrok i zdolność widzenia kolorów większość eksperymentów opiera się na skojarzeniach obiektów oznaczonych kolorami.
W tego typu eksperymencie stwierdzono, że gołębie potrafią nie tylko rozróżniać wiele przedmiotów, ale uczyć ich innych okazów. Badano to z naprawdę złożonymi bodźcami: dziełami sztuki m.in. Van Gogha i Chagalla.
Ponadto jagołębie potrafią rozpoznać siebie w lustrze: są skrępowane.
Rozwiązywanie problemów również nie jest stracone dla tych ptaków: w eksperymentach, w których uniemożliwiono im wejście do źródeł pożywienia, gołębie nauczyły się usuwać przeszkody, aby do nich dotrzeć. Co więcej, zmieniając kształt i kolor przeszkód, dostosowali swoje zachowanie, aby poradzić sobie z nowymi szczegółami testu.
Niektóre ptaki, które zasługują na szacunek
Gołębie cierpią z powodu powszechnego napiętnowania, które oznacza je jako ptaki brudne i przenoszące choroby. Chociaż prawdą jest, że często widuje się je pasożytami lub chorymi w środowiskach miejskich, dzieje się tak dlatego, że ich środowisko jest niezdrowe, a nie ich własna natura.
Jeśli jednak odłożyć na bok uprzedzenia, to, co pozostaje w tych żywych istotach, to ciekawski wzrok gołębicy i niezwykła opalizacja jego piór. Te ptaki zasługują na szacunek i uwagę, ponieważ są znacznie inteligentniejsze, niż na początku możesz sądzić.
