Zachowanie słoni jest źródłem niespodzianek. Ich silne więzi rodzinne, silne osobowości, a nawet inteligencja są tak złożone, że można to niemal porównać do badania osoby z bardzo odległej kultury.
Opisanie etologii tego gatunku w tym artykule byłoby niemożliwe, ale nie obawiaj się, ponieważ dzięki zasadom, które tu masz, przez chwilę będziesz miał oczy szeroko otwarte. Nie trać szczegółów zachowania słoni.
Zachowania społeczne słoni
Socjalizacja jest niezwykle ważna w życiu słoni. Grupy jednostek składają się z konstelacji rodzinnych, które są zorganizowane hierarchicznie wokół matki. Ten słoń będzie najstarszym i prawdopodobnie matką lub babcią innych pachydermów, które jej towarzyszą.
Dynamika grup słoni jest rozszczepienie termojądrowe, w którym integracje nowych członków, a także ich odejście z grupy, są odpowiedzią na naciski zewnętrzne, takie jak drapieżniki, zasoby lub możliwości godowe. Ponadto różne jądra są ze sobą powiązane we wspólnych miejscach pożywienia i wody.
słonie afrykańskie (Loxodonta africana)są bardziej towarzyski niż Azjaci (Elephas maximus), jak zaobserwowano. Uważa się, że ta różnica wynika głównie ze środowiska, ponieważ na afrykańskiej sawannie czai się więcej niebezpieczeństw niż w azjatyckich dżunglach, zmuszając słonie afrykańskie do wykazania się bardziej stabilną organizacją, aby lepiej się bronić.
Dominacja i segregacja
Zwykle konkurencja między słoniami ma miejsce między grupami, a nie między osobnikami, które je tworzą. Z tego powodu na danym terytorium stosuje się akty dominacji i segregacji, ponieważ każda grupa będzie starała się uzyskać obszar, który najbardziej im odpowiada.
Tworzenie hierarchii międzygrupowych sprzyja rywalizacji o zasoby i zmniejsza częstotliwość walk między jednostkami. W związku z tym, istnieje również hierarchia między grupami, zorganizowane na podstawie liczby osób, zachowania i wielkości matriarchów.
Jednak zależy to również od pory roku: w porze suchej dominuje grupa, która porusza się najmniej, ponieważ ma najlepiej zajęte stanowiska. W porze deszczowej natomiast zmniejszają się zachowania agonistyczne, ponieważ obfitość roślinności pozwala kilku grupom na znalezienie zasobów na tym samym obszarze.
Komunikacja słonia
Złożone relacje społeczne są niemożliwe bez dobrze zorganizowanej komunikacji. Słonie od dawna pozostają niezauważone przez ludzi, ponieważ ich wokalizacje – najbardziej dostępne w bezpośredniej obserwacji – występują z częstotliwościami niesłyszalnymi dla naszego gatunku.
Wokalizacja w zachowaniu słoni
Słonie są specjalistami w komunikacji o niskiej częstotliwości, chociaż dysponują szeroką gamą dźwięków o wysokiej częstotliwości. Sklasyfikowano co najmniej 10 różnych wokalizacji, które są również używane w więcej niż jednym kontekście w zachowaniu słoni.
Jedną z najbardziej znanych intonacji jest huk, wywołanie o bardzo niskiej częstotliwości, którego te pachydermy używają jako pagera. Jedno z badań potwierdziło, że słonie korzystające z tego połączenia zbliżyły się do siebie, zwłaszcza jeśli mieli jakiś rodzaj relacji afiliacyjnej.
Naukowcy opisują huk jako coś niemal magicznego, obecność, którą wszyscy zauważają, ale której nie słyszą, i z którą prędzej czy później pojawia się słoń.
Częstotliwość wokalizacji jest również modulowana w zależności od nastroju osoby. Niskie częstotliwości są związane z niskim pobudzeniem słonia i wydają się być powiązane z zachowaniami spójności grupy. Z drugiej strony wyładowania są słyszane w momentach intensywnych emocjonalnie i negatywnych, takich jak panika lub agresja.
Zapach i dotyk
Trąba słonia jest jego największym narzędziem, nie tylko do chwytania przedmiotów i eksploracji, ale także do komunikowania się. To imponujące zobaczyć, jak tak duże zwierzę ma tak dobrą kontrolę nad swoją trąbką, do tego stopnia, że używa jej do pieścić, pocieszać, pozdrawiać, a nawet uczyć pisklęta posługiwania się narzędziami.
Ich nos, jak można się spodziewać, jest w porządku: potrafią wyłapywać zapachy na kilometry. Sygnały chemiczne obecne w moczu i kale są doskonałym źródłem informacji o stanie zdrowia i rozrodu każdej osoby, oprócz informacji o nastroju.
Naprawdę szczególną zdolnością, jaką mają te pachydermy, jest wykrywać sygnały sejsmiczne przez jego nogi. Wibracje wytwarzane przez kroki słonia podróżują daleko i mogą je odbierać nogi drugiego człowieka. Wibracje te wysyłają informacje o ich tożsamości i odległości między dwoma okazami.
Emocje słoni
Słonie mają jeden z największych mózgów w świecie zwierząt, ważący około 5 kilogramów. Pod względem struktury i złożoności nie mają czego pozazdrościć człowiekowi. Wyróżnia się ich niesamowita pamięć, dzięki której potrafią przekazywać wiedzę nowym pokoleniom, a w przypadku matriarchów jak najlepiej kierować grupą.
Twoje emocje są złożone i głębokie. Trudno byłoby znaleźć proces poznawczy, który nie został przetestowany u słoni: empatia, żal, samoświadomość, hazard, altruizm, lista nie ma końca. Emocjonalne wsparcie i wychowanie, jakie zapewniacie sobie nawzajem, byłoby przedmiotem zazdrości wielu społeczeństw.
Zachowanie słoni związane z żałobą
Być może jest to część zachowania słoni, która wzbudziła największe zainteresowanie ludzi. Chociaż cmentarze słoni – rzekome miejsca, w których słonie podróżowały na śmierć – nie istnieją, to prawdą jest, że wykazują one w tym zakresie określone zachowania.
Słonie bardzo intensywnie cierpią z powodu utraty bliskiej osoby, nawet osoby niepowiązanej. Zaobserwowano takie zachowania, jak przykrywanie zwłok liśćmi drzew, dokładne sprawdzanie kości lub opieranie się porzuceniu zwłok poległego towarzysza. Rozważano nawet możliwość skorzystania z rytuałów pogrzebowych, ale pozostaje to do udowodnienia.
Kiedy umiera matka, znika wraz z nią wiedza o dziesięcioleciach życia. Choć jego miejsce zajmuje inna kobieta, grupa radzi sobie znacznie gorzej, a członkowie są zdruzgotani przez długi czas.
Coraz bardziej zakorzenia się idea, że zwierzęta, które zachowują się daleko od ludzi, również zasługują na szacunek. Jednak to właśnie z gatunkami takimi jak słoń rozpoczęto debatę etyczną, ponieważ nie sposób nie widzieć w nich siebie odbicia: witają się, opiekują się sobą i płaczą, gdy umierają. Kiedy człowiek zaczął mówić o pokoju i miłości, słonie praktykowały je już od dawna.
