Życie z kotem pokazuje codzienne oznaki, że samotny gatunek może być kochający i wierny. Czasami jednak można zauważyć bardzo wyraźną różnicę w traktowaniu jednej osoby i innych w domu ze strony zwierzęcia. Co to znaczy? Czy koty są zazdrosne?
Chociaż nie ma naukowych dowodów na to uczucie u kotowatych, opiekunowie często twierdzą, że byli w stanie zaobserwować je w swoich domach. W kolejnych akapitach zagłębimy się w kwestię emocji wtórnych u zwierząt i jak można je zastosować do kotów. Nie przegap tego.
Zazdrość
Zazdrość to uczucie, które pojawia się, gdy dostrzeże się zagrożenie, że ktoś może wyrwać coś, co uważa się za jego własne. Wiążą się z tym inne emocje, takie jak posiadanie lub zazdrość. Chociaż u zwierząt wykazano wtórne emocje, czy zazdrość można zastosować u kotów?
Jak wspomniano powyżej, nie ma naukowych dowodów na ten proces u kotowatych. Chociaż jest to gatunek samotny, kotom udało się odpowiednio uspołecznić się z innymi gatunkami w domu, z ludźmi lub innymi zwierzętami, dzięki procesowi udomowienia.
W naturze zarówno ludzie, jak i psy (i inne drapieżniki) byliby konkurentami dla kota.
Koty według opiekunów są zazdrosne
Chociaż w artykule naukowym nie wykazano, że koty są zazdrosne, istnieją zapisy dotyczące postrzegania przez opiekunów zachowania ich zwierząt. Dzięki tym świadectwom zaobserwowano, że kotowate rozróżniają osobniki mieszkające w domu.
Kiedy kot pojawia się w nowym domu i spotyka lokatorów, ma w końcu punkt odniesienia, który kojarzy mu się z bezpieczeństwem, jedzeniem i uczuciem. W niektórych przypadkach pojawia się również postać przeciwna, zwana „rywalem społecznym”, którą opiekunowie postrzegają jako obiekt zazdrości.
Traktowanie kota wobec figury odniesienia i rywala jest postrzegane jako zróżnicowane: podczas gdy ta pierwsza jest przedmiotem zainteresowania i uczucia, przeciwnie przypisuje się zachowania odrzucenia i agresywności. Może to być jednak spowodowane słabą socjalizacją lub samospełniającym się efektem proroctwa, koncepcjami innymi niż zazdrość. jako taki.
Samospełniająca się przepowiednia to proces psychologiczny, w którym dana osoba osiąga wyniki, które już przewidziała, ale które nieświadomie spowodowała poprzez swoje tendencyjne zachowanie.
Oznaki, że Twój kot może być zazdrosny
To zróżnicowane traktowanie, o którym mówiono, objawia się na różne sposoby i jest najbardziej wskazującym zapisem, że koty są zazdrosne (chociaż pozostaje to do udowodnienia). Niektóre znaki są następujące:
- Koci regularnie zwracają uwagę na postać referencyjną: jeść, spotykać się lub po prostu odpoczywać.
- Zwróć uwagę gdy figura odniesienia i rywal wchodzą ze sobą w interakcję.
- Zakłóc te interakcje społeczne: nauczyciele twierdzą, że kot jest umieszczony między nimi, prosi o kontakt z figurą odniesienia lub na przykład atakuje rywala.
- Daje negatywne sygnały spokoju lub staje się agresywny wobec rywala społecznego w sposób ogólny.
Co zrobić, gdy koty są zazdrosne?
Z etologicznego punktu widzenia zazdrość u kotów domowych można traktować jako zaburzenie zachowania, ponieważ jest to problem relacji między dwojgiem zwierząt. Często jej źródłem jest słaba socjalizacja, jakieś traumatyczne wydarzenie lub długotrwały stres w otoczeniu kota.
Kiedy dochodzi do problematycznego punktu, interwencje skupiają się na odwróceniu uwarunkowania, które kojarzy postać rywalizującą z uczuciami wrogości ze strony kotów. W ten sposób kot będzie stopniowo próbował skojarzyć tę figurę z bodźcami apetytywnymi, takimi jak uczucie czy nagroda.
Inną możliwością jest zastosowanie kocich feromonów (zawsze za zgodą zaufanego lekarza weterynarii) na sylwetkę rywala. Może to być pomocne, gdy kot właśnie wrócił do domu lub gdy do rodziny wszedł rywal, jak w przypadku ludzkiego dziecka, pary lub psa.
W każdym razie, jeśli rzekoma zazdrość o kota staje się problemem, zawsze będzie najlepsze udać się do etologa, który poprowadzi Cię przez proces. Istnieje przekonanie, że zachowania kota domowego nie można poprawić, ale jest to dalekie od prawdy.
Jak widać, do tej pory można było przyjąć tylko pragmatyczne podejście do założenia, że koty są zazdrosne. Chociaż nauka często rodzi się z obserwacji codziennego życia, zawsze należy brać pod uwagę skłonność ludzi do antropomorfizacji, ponieważ może to prowadzić do stronniczych metod leczenia, które szkodzą zwierzęciu.
