Najbardziej agresywne zwierzęta na świecie mogą tworzyć niekończącą się listę, ale zgodnie z obiektywnymi kryteriami jest ich mniej. W tym artykule przyjmiemy termin agresywność jak brak strachu przed istotami, które przewyższają je wielkością, siłą lub śmiercionośnością. Z drugiej strony bierzemy również pod uwagę zdolność drapieżnictwa innych niebezpiecznych zwierząt.
Natura jest nieprzyjaznym miejscem, gdzie agresywność może być jedynym sposobem na przetrwanie w pewnych sytuacjach, czy to w celu ochrony siebie, czy po prostu poprzez potrzebę jedzenia. Później możesz poznać kilka charakterystycznych przykładów tego temperamentu.
10 najbardziej agresywnych zwierząt na świecie
Możesz pomyśleć, że zwierzęta, które tu znajdziesz, są ogromne i mają ostre pazury i kły. Nie traćcie jednak oka, bo często agresywność nie wymaga tyle naturalnej broni, co posiadania dużo do stracenia. Członkowie tej listy Cię zaskoczą.
1. Hipopotamy (Amfibia hipopotama)
Pomimo tego, że są roślinożercami i ważą średnio około 500 kilogramów, hipopotamy konkurują agresywnie z drapieżnikami, takimi jak lwy i krokodyle. Jest zwierzęciem samotnym i niezwykle terytorialnym, gdyż potrzebuje codziennie dużych ilości pożywienia i odpowiada za oczyszczanie swojego terenu z krokodyli, aligatorów czy innych zwierząt, które siłą zbliżają się do brzegu.
Hipopotam jest najbardziej śmiercionośnym dużym ssakiem na świecie. Szacuje się, że każdego roku w Afryce w wyniku interakcji z nim umiera 500 osób.
2. Kobra królewska (Hannah Ophiophagus)
Węże na ogół muszą być agresywne, aby jeść. Jednak w przypadku kobry królewskiej lub Kobra królewska Jest wyjątkowy: jest ofiofagiczny, co oznacza, że w jego diecie obecne są inne węże (nawet te z własnego gatunku). Oczywiście, aby polować na węże, nie można być uległym.
Jego kły wstrzykują dużą ilość neurotoksycznego jadu, stopniowo paraliżując ofiarę, aż do zatrzymania akcji serca lub oddychania.
3. Żarłok (Gulo gulo)
Znany również jako rosomak, rosomak jest łasicowatym łasicowcem słynącym z niesamowitej siły i zaciekłości. Żywi się zdobyczą znacznie większą od siebie, jak kopytne lub inne mięsożerne. Jest samotnikiem, wszystkożernym i padlinożernym zwierzęciem, ponieważ jeśli nie znajdzie zdobyczy, żywi się jagodami, jajami i zwłokami.
4. Pieczęć lamparta (Hydrurga leptonix)
Te focydy są jednymi z najbardziej zaciekłych w swojej rodzinie, ponieważ muszą jeść duże ilości żywego pokarmu w siedliskach Antarktyki, które zamieszkują. Polują na wszystko, co mieści się w ich ustach (kałamarnice, ryby, a nawet padlinę) i Są zwinnymi pływakami przygotowanymi na złapanie najszybszej zdobyczy.
Ich duży rozmiar (duża samica może osiągnąć 4 metry i 500 kilogramów) pozwala tym ssakom żerować na pingwinach, w tym na cesarzu. Ponadto duża prędkość, jaką osiągają pod wodą, daje im możliwość polowania na ofiary w trakcie pływania.
Ssaki te mogą polować na młode innych gatunków fok.
5. AAzjatycki gigant vispon (Vespa mandarynia)
Ten ogromny błonkoskrzydły, który osiąga 5 centymetrów długości, jest zdolny do polowania w grupach, gdy kolonia jest wystarczająco duża. Jej jad jest bardzo silny i rozpuszcza tkanki ofiary, aby łatwiej je zjadać.
Ten szerszeń atakuje ule pszczele, aby nakarmić, a dane są przerażające: 10 szerszeni może zabić 10 000 pszczół. Gatunek atakuje nawet szerszenie żółte (Vespa simillima xanthoptera) do jedzenia swoich larw. Kiedy człowiek ma wiele jednoczesnych ugryzień, może mieć poważne problemy.
6. Mangusty (opryszczkowate)
Ta rodzina łasicowatych znana jest również ze swojej dzikości. Jest to jednak jeden z tych przypadków, w których nie mogło być inaczej: mangusty muszą stawić czoła polującej na nie kobrze królewskiej. Są odporni na jego jad i nie wahają się mu przeciwstawić, nawet wygrywając atak.
7. Ocena (Mellivora capensis)
Jak widać, łasicowce są bardzo obecne na tej liście, ponieważ ich nawyki życiowe wymagają, aby były jednym z najbardziej agresywnych zwierząt, jakie istnieją. Ratel lub borsuk jest jednym z najbardziej znanych z tej grupy, ponieważ ma szczęki zdolne do przebicia skorupy żółwia, oprócz tego, że wyróżnia się smakiem do atakowania uli w celu jedzenia miodu.
8. Pawian
Te naczelne z rodziny Cercopithecidae są również znane jako pawiany. Ich agresywność, oprócz tego, że wynikają z ich oportunistycznego charakteru w żywieniu, jest niezbędny do przetrwania w silnych hierarchiach które tworzą w swoich grupach. Czasami samo wyzwanie tkwi w strukturze społecznej gatunku.
Społeczna organizacja pawianów charakteryzuje się tworzeniem haremów przez dominujące samce, a te powstają w wyniku agresji.
9. Borsuk (Meles meles)
Ten towarzyski i nocny ssak ma również zwyczaj atakowania plastrów miodu. Jego agresywność jest defensywna, ponieważ ma wystarczająco silną skórę, aby oprzeć się atakom i potężne szczęki, dzięki czemu może uciec przed każdym atakiem, zadając wiele obrażeń.
10. Szczur piżmo (Suncus murinus)
Rodzina Soricidae,Do których należą ryjówki (takie jak ta, której nazwa jest myląca), są to małe ssaki o niewiarygodnie szybkim metabolizmie, który zmusza je do ciągłego jedzenia, aby w zasadzie nie głodować. Na przykład osoba o wadze 3 gramów musi spożywać 9 gramów (3 razy więcej niż waży) owadów dziennie, aby zachować zdrowie.
Piżmak żywi się głównie owadami. Jej ogromna żarłoczność w połączeniu z silną terytorialnością czyni ją silną obrończynią swojego obszaru. Wypędza zarówno swoje kongenery, jak i ewentualne drapieżniki, z którym bezlitośnie się mierzy.
Agresja w organizmach jest terminem mylącym i dość podatnym na nabieranie antropomorficznych podtekstów. Kiedy mówimy o najbardziej agresywnych zwierzętach, zwykle dołączamy dane dotyczące ataków na ludzi, ale nie wolno nam tracić z oczu faktu, że większość z nich musi się przed nami bronić. To nie czyni ich złymi istotami, tylko zwierzętami, których należy unikać, gdy zaatakujemy ich dom.