Wirusy brodawczaka (Papillomaviridae) to grupa patogennych czynników wirusowych zakażających kręgowce. U samych ludzi wyizolowano ponad 100 różnych typów, niektóre z nich mają charakter anegdotyczny, a inne powodują raka szyjki macicy u kobiet (HPV-16 i HPV-18). Poza naszym gatunkiem, czy wiesz, że psy mogą również zachorować na brodawczaki z powodu tej infekcji?
Rzeczywiście, brodawczaki u psów są łagodnymi nowotworami wywoływanymi przez wirusa brodawczaka, chociaż te, które je infekują, nie są tym samym, co wywołują objawy u ludzi. Różne gatunki wirusów z tej grupy są bardzo specyficzne pod względem mechanizmu replikacji, więc zwykle nie „przeskakują” między gatunkami.
Czym są brodawczaki u psów?
SłowobrodawczakMoże to zabrzmieć nieco technicznie, ale jeśli użyjemy terminu „brodawka”, z pewnością automatycznie będziesz wiedział, o czym mówimy. brodawczaki u psów i innych zwierząt, są łagodnymi guzami spowodowanymi przez wirus brodawczaka, w tym przypadku wyspecjalizowane w infekowaniu psich komórek.
Błona śluzowa jamy ustnej i kąciki ust są najczęstszymi miejscami występowania brodawczaków, ale mogą również pojawić się na skórze, a nawet na genitaliach, zwłaszcza jeśli przeniesienie nastąpiło poprzez kontakt seksualny z zakażonym zwierzęciem. Charakter wirusa zwykle określa, gdzie występuje infekcja.
Charakterystyka wirusa
Wirusy brodawczaka (PV) to patogeny DNA z około 8000 par zasad zintegrowanych z ich genomem, które z kolei pokryte są dodatkowym kapsydem bezotoczkowym bez otoczki. Ponieważ wirusy te nie mają organelli i struktur komórkowych, muszą „przejąć” komórki gospodarza i zintegrować się z nimi, aby rozmnażać się i rozprzestrzeniać wśród osobników.
Celem PV są komórki nabłonkowe, chociaż atakowane są tylko te, które mają potencjał proliferacyjny, ponieważ jest to wymagane, aby infekcja była uporczywa. Należy zauważyć, że po dostaniu się wirusa do organizmu psa następuje faza bezobjawowa, która trwa co najmniej 4 tygodnie.
Rodzaje wirusa brodawczaka psów
Jak już powiedzieliśmy, u ludzi występuje ponad 100 rodzajów wirusa brodawczaka, prawdopodobnie dlatego, że u naszego gatunku jest to ten, na którym były najczęściej badane. Chociaż ponad połowa opisanych PV pochodzi z infekcji wHomo sapiens,możemy wyróżnić następujące warianty u psów:
- CPV1:zwykle powoduje infekcje bezobjawowe, chociaż powoduje również zmiany wewnętrzne lub bardziej zewnętrzne -endofityczny Tak egzofityczny, odpowiednio-.
- CPV2:powoduje zmiany endofityczne i egzofityczne, ale jest również przyczyną rozwoju inwazyjnego raka płaskonabłonkowego.
- Typy CPV3, CPV4, CPV5: wszystkie 3 rodzaje powodują powstawanie blaszek pigmentowych.
- CPV6: powoduje brodawczaki endofityczne.
- CPV 7:powoduje brodawczaki egzofityczne.
Objawy brodawczaków u psów
Jak wskazuje portal Szpitale VCA, Brodawczaki u psów mogą występować w różnych obszarach. U szczeniąt i młodych psów na błonie śluzowej jamy ustnej i kącikach ust tworzą się skupiska. Z drugiej strony u psów w każdym wieku pojawiają się jako pojedyncze brodawki w dowolnym miejscu na skórze.
Niektóre bardziej specyficzne typy PV mogą pojawiać się w okolicy narządów płciowych w skupiskach, podczas gdy inne pojawiają się na powiekach lub na granicy kanału łzowego. Jednak wszystkie mają coś wspólnego: powodują pojawienie się suchych polipów (brodawek), łuszczących się blaszek lub twardych struktur, które rosną „do wewnątrz”.
W zależności od wielkości i lokalizacji brodawczaków, Mogą być całkowicie nieszkodliwe lub powodować pewne objawy. Wśród możliwych objawów klinicznych wyróżniamy następujące:
- Trudności z jedzeniem: Dzieje się tak w przypadkach, gdy na podniebieniu, w części ustnej gardła lub kącikach ust tworzy się wiele brodawczaków.
- Krwawienie: pies może podrapać brodawczaka na skórze i spowodować krwawienie. Czasami szczenięta gryzą masy, które rosną w ich ustach podczas jedzenia, a one również krwawią.
- Ból: te brodawczaki, które rosną „do wewnątrz”, mogą być bolesne, zwłaszcza jeśli pojawiają się na podeszwach jednej nogi. W takim przypadku pies utyka i poliza obszar.
Niektóre infekcje są całkowicie bezobjawowe. Wszystko zależy od rodzaju wirusa brodawczaka i stanu zdrowia zwierzęcia.
Jak rozprzestrzenia się pies?
Jak powiedzieliśmy w poprzednich wierszach, brodawczaki u psów pojawiają się przez zarażenie jakimkolwiek wariantem wirusa brodawczaka psów.W każdym razie droga wejścia może być bardzo różna, w zależności od patogenu i ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia.
Wirusy te są bardzo odporne i mogą przetrwać w środowisku poza swoim gospodarzem. Z tego powodu pies zostanie zarażony, gdy wejdzie w bezpośredni kontakt z innym zarażonym psem, ale także jeśli bawi się zarażonymi przedmiotami lub jeśli dzieli pewne elementy opieki z innymi zwierzętami.
Wirusy brodawczaka zwykle wnikają przez rany zwierzęcia, więc pchły lub kleszcze mogą im pomóc.
Diagnostyka brodawczaków u psów
Brodawki są do siebie bardzo podobne, ale czasami można je pomylić z guzami łojowymii inne stany naskórka. W celu uzyskania dokładnej diagnozy klinika weterynaryjna zwykle korzysta z zastrzyk przez aspirację. Dzięki tej technice grupa komórek ze zmiany może zostać pobrana w sposób minimalnie inwazyjny i obserwowana pod mikroskopem.
W niektórych przypadkach próbka uzyskana po wstrzyknięciu nie jest wystarczająco ujawniająca. W tym scenariuszu wskazane jest całkowite wycięcie brodawki, a następnie analiza laboratoryjna. Wykluczone są zatem czerniaki i poważniejsze schorzenia.
Leczenie
Leczenie brodawczaków u psów będzie zależeć od umiejscowienia brodawek i ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia. Na przykład, niektóre z tych formacji są samoczynnie wchłonięte w ciągu 1 lub 2 miesięcy, ponieważ układ odpornościowy zwierzęcia walczy z infekcją i na tym się kończy.
W przypadkach, w których tak się nie dzieje, można zastosować bezpośrednie usunięcie chirurgiczne lub usunięcie za pomocą elektrochirurgii lub radiochirurgii. W zdrowych okazach ponowne pojawienie się brodawki po przeprowadzeniu leczenia jest bardzo rzadkie.
Jeśli zwierzę jest w stanie immunosupresji, na ciele może pojawić się więcej brodawczaków. W takich przypadkach wymagane są bardziej szczegółowe zabiegi.
Tagi skórne nie są poważnymi stanami. Chociaż z czasem pozostają na skórze zwierzęcia, jeśli nie rosną lub nie rozprzestrzeniają się, nie ma się czym martwić. Z drugiej strony, w przypadku ustalenia grupy zmian na błonie śluzowej jamy ustnej psa, konieczna może być interwencja chirurgiczna, zwłaszcza jeśli utrudniają połykanie lub żucie.