Koty stopniowo zyskują przewagę nad psami jako zwierzęta domowe. Koty są tymi tajemniczymi towarzyszami, w których ich charakter jako dzikich myśliwych subtelnie miesza się z domowym uczuciem, które okazują swoim właścicielom i z którym czują się spokrewnieni. Ta dwoistość cech ma związek z kilkoma sytuacjami: skąd pochodzą koty? A przede wszystkim od kiedy jesteś z nami?
Niektóre dane
Jak wszystkie zwierzęta domowe, kot ewoluował jako dzikie zwierzę.Według badań genetycznych naukowcom udało się odpowiedzieć na niektóre obawy, które te zwierzęta budziły od wieków. Ustalono m.in., że koty „same się oswoiły”. W przeciwieństwie do wszystkich zwierząt domowych - koni, krów, świń czy samego psa - osiągały je, gdy człowiek prowadził siedzący tryb życia. Dzięki rolnictwu, które przyniosło ze sobą magazynowanie zboża – a wraz z nim mnożenie się gryzoni – kocięta przybywały do miast, aby polować na nie i żywić się nimi. Rolnicy tamtych czasów tolerowali to podejście, ponieważ reprezentowało ono środki zwalczania szkodników.
Spis wykazał, że na świecie na pięciu kontynentach żyje około 600 milionów kotów domowych. Ale gdzie udomowiono pierwsze koty? Kto jako pierwszy miał ich za towarzystwo?
Pierwsze numery
Istnieją genetyczne i archeologiczne dowody na to, że pierwsze koty domowe powstały w żyznym regionie Bliskiego Wschodu, znanym również jako żyzny półksiężyc. Próbki pobrano z Egiptu, Turcji i Libanu. Wszyscy znają cześć, jaką otaczano koty w starożytnym Egipcie. Papirusy i hieroglify pokazują nam sceny z codziennego życia tej cywilizacji, gdzie można zobaczyć liczne przedstawienia tego zwierzęcia. Ponadto czczono Bast, boginię rodziny i płodności, która miała głowę kota.
W 1983 roku na Cyprze znaleziono szczękę kota sprzed 8000 lat. Jak można było się spodziewać, kocięta musiały dotrzeć na wyspę łodzią, więc ich udomowienie musiało być dużo starsze. W rzeczywistości w 2004 r. znaleziono inne stanowisko archeologiczne z większą liczbą okazów kotów, co zwiększyło liczbę o kolejne 1500 lat.
Wszystkie koty domowe są potomkami dzikiego kota Felis sylvestris (dosłownie oznaczającego „kota leśnego”), a ich pierwsi potomkowie przyjaźni dla człowieka pochodzą sprzed około 12 000 lat.Dane te pokrywają się z pierwszymi ludzkimi osadami rolniczymi, które dały początek tezie, dlaczego koty zbliżały się do ludzi.
Z tego regionu koty rozprzestrzeniły się przez Azję i Europę, by dotrzeć do Ameryki i Australii wraz z pierwszymi statkami, które przewoziły koty na pokład w celu zwalczania gryzoni. Gdy koty znalazły się na lądzie, przejęcie terytorium przez koty było tylko kwestią czasu. W tym samym czasie, gdy mężczyzna zyskiwał pozycję, koty zrobiły to samo.
Mimo złej reputacji, jaką niesłusznie otaczano koty w średniowieczu, jest to gatunek, który doskonale przystosował się do środowiska człowieka. Będąc tak niesamowitym zwierzęciem, nic dziwnego, że budziło strach o swoją indywidualność i możliwości fizyczne. Trzeba sobie wyobrazić, co pomyśleliby ludzie pięćset lat temu, widząc kota na ziemi, a chwilę później kot znajdował się na czubku drzewa lub na murze trzy metry nad ziemią, jakby się tam pojawił.
Dlatego koty nadal zachowują swoje najbardziej prymitywne cechy. W przeciwieństwie do psów udomowionych przez ludzi, koty wybrały nas jako dostawców pożywienia i uczuć. Być może zrozumienie pochodzenia tego społeczeństwa pomoże nam zrozumieć, dlaczego nasze kocięta zachowują się tak, a nie inaczej. Nie wolno nam zapominać, że to oni, a nie my, nawiązali pierwszy kontakt, pierwsze podejście i dlatego to oni dyktują sobie zasady, jak ma wyglądać ich relacja z nami.
