W świecie psów istnieje bardzo osobliwa rasa, której cechy anatomiczne i takie zachowania społeczne sprawiają, że jest tak popularna, jamnik. Są uważane za doskonałe psy do towarzystwa, idealne jako część rodziny; jednak podlegają różnym patologiom, które mogą zagrozić ich integralności.
W tym artykule omówimy główne choroby jamników i ich objawy kliniczne. Ponadto podzielimy się najlepszymi alternatywami, aby im zapobiegać lub, w przypadku ich braku, leczyć je. Nie przestawaj czytać, Twój zwierzak zasługuje na życie w jak najlepszych warunkach, aby być przy Tobie przez wiele lat.
Kim są jamniki?
Pochodzące z krzyżówki więcej niż trzech ras i pochodzenia niemieckiego, jamniki to psy posiadające ogromne pokłady energii, którą człowiek wykorzystywał w tamtych czasach do polowania na małe ssaki. Przez ponad wiek istnienia udało im się przenieść ze wsi do domów, będąc do dziś jednymi z najlepszych przyjaciół ludzi.
Znane również jako jamnik lub kiełbasa, są to zwierzęta, które można łatwo odróżnić od innych ras po długim tułowiu i krótkich nogach. Psy te, pomimo tego, że pozornie cieszą się doskonałym zdrowiem, mają genetyczną predyspozycję do rozwoju szeregu typowych dla rasy patologii. Poniżej przedstawiamy najczęstsze choroby jamników.
Choroba krążka międzykręgowego
Słynny przydomek „jamnik” zyskał dzięki ciekawemu wydłużonemu wyglądowi, który okazuje się być czynnikiem wyzwalającym tę bolesną patologię.Krążki międzykręgowe tych psów z natury wywierają większy nacisk niż normalnie, co skutkuje licznymi przepuklinami krążków, które powodują duży ból i dyskomfort podczas chodzenia.
Dla postawienia diagnozy łatwo będzie Ci zaobserwować niechętne ruchy zwierzaka i nadwrażliwość na całym grzbiecie. W momencie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów ważne jest, aby otrzymać pomoc lekarską. W celu postawienia diagnozy lekarz weterynarii zaleci pobranie płytki radiologicznej, na której można wykazać tę zmianę krążka.
Niektóre choroby jamników mogą atakować bez ostrzeżenia; istnieją jednak pewne działania zapobiegawcze, które zmniejszają ryzyko manifestacji tej patologii:
- Ogranicz gwałtowne ruchy podczas noszenia psa, pamiętaj, że ciężar jego ciała spadnie na jego kręgosłup i możesz zrobić mu krzywdę.
- Utrzymuj go na zbilansowanej diecie, która sprzyja jego idealnej wadze. Pacjenci otyli będą niewątpliwie bardziej predysponowani do zachorowania na tę i wiele innych chorób.
- Upewnij się, że masz regularną aktywność fizyczną ze swoim najlepszym przyjacielem. Proponujemy zabrać go na spacer w otwarte przestrzenie, gdzie będzie mógł biegać i zdrowo ćwiczyć.
Niedoczynność tarczycy
Jedną z chorób jamników, która zwykle dotyka dorosłe psy w wieku około pięciu lat, jest niedoczynność tarczycy. Ta patologia charakteryzuje się nieprawidłową produkcją hormonu tarczycy. Kiedy niski poziom tej substancji krąży w twoim ciele, znacznie nasilają się problemy z sercem, procesy dermatologiczne i cukrzyca.
Niedoczynność tarczycy można wykryć u psów, gdy wykazują one nietypowe zmiany w zachowaniu, nagłą agresywność lub obojętność na sytuacje, które normalnie je pobudzają. Również nagły przyrost masy ciała może być sygnałem alarmowym. Obserwuj swojego zwierzaka i informuj lekarza weterynarii o tych zmianach.
Leczenie tej choroby polega na podawaniu syntetycznego hormonu tarczycy. Rozpoczyna się aplikacjami co 12 godzin przez czas nieokreślony. Po ustąpieniu objawów zdecydowano się zmniejszyć częstotliwość, podając dawkę co 24 godziny. W zależności od ciężkości przypadku, niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia przez całe życie.
Padaczka
Wśród chorób jamników napady padaczkowe są uważane za najczęstszą przewlekłą chorobę neurologiczną rasy. Napady te są spowodowane nieprawidłową aktywnością elektryczną w mózgu. W rezultacie psy wykazują dziwne zachowania i mimowolne ruchy przez krótkie okresy.
Aby postawić diagnozę choroby, ważne jest, aby powiadomić lekarza weterynarii o wszystkich nieprawidłowościach, które obserwujesz u swojego pupila. Najbardziej oczywistą oznaką obecności tych kłów są nieregularne i powtarzające się ataki, w których dochodzi do utraty dobrowolnej kontroli.U niektórych pacjentów drgawki mogą towarzyszyć drgawkom.
Ten rodzaj choroby jamnika wymaga leczenia farmakologicznego polegającego na podawaniu leków przeciwpadaczkowych. Zwykle lekiem z wyboru jest fenobarbital, który ma zdolność zmniejszania napadów nawet o 90%.
Acanthosis nigricans
Psy są zwierzętami podatnymi na rozwój wielu chorób powłokowych, jednak jeśli chodzi o acanthosis nigricans, opisano tylko przypadki u jamników. Najwięcej zachorowań odnotowano u szczeniąt, chociaż nie wyklucza się jej pojawienia się u starszych jamników.
W przeciwieństwie do innych chorób jamników, acanthosis nigricans charakteryzuje się pojawieniem się grubych, szarawych ran zlokalizowanych pod pachami iw okolicy pachwinowej psów. Ogólnie rzecz biorąc, swędzenie i łuszczenie się zwykle towarzyszą tej irytującej patologii.Gdy choroba pojawi się u pacjenta, będzie mu towarzyszyć przez całe życie.
Na dzień dzisiejszy nie ma specyficznego leczenia, które wyleczyłoby ten stan. W celu jego kontroli specjaliści zalecą stosowanie mydeł i innych leczniczych produktów higienicznych, które zmniejszają objawy i zmniejszają ryzyko wtórnych infekcji.
Patologie oka
Niektóre choroby jamników okazują się dziedziczne. Czasami jego manifestacja jest nieunikniona i pozostaje tylko zapewnić jak najlepsze warunki, aby nie powodowały reperkusji zdrowotnych. W tej grupie znajdują się trzy patologie oczu, które często mogą dotyczyć Twojego zwierzaka:
- Postępujący zanik siatkówki: znany jako kurza ślepota, charakteryzuje się stopniowym pogarszaniem się widzenia. Psy z tym problemem mogą wpadać na przedmioty podczas chodzenia i dlatego unikają poruszania się przy słabym świetle.
- Zaćma: ta patologia charakteryzuje się pojawieniem się białawej błony na soczewce. Zaćma to jedna z najczęstszych chorób oczu u jamników. Pacjenci geriatryczni to ci, którzy najczęściej prezentują tę chorobę. W celu jego korekty najlepszą opcją będzie interwencja chirurgiczna.
- Jaskra: Spowodowana zwiększonym ciśnieniem w oku jaskra powoduje postępujące uszkodzenie nerwu wzrokowego, które może prowadzić do całkowitej ślepoty. Chociaż rozpoznanie tej choroby jest skomplikowane, ważne są okresowe wizyty u lekarza weterynarii w celu jej wykrycia. Jego wczesna identyfikacja będzie sprzyjać pozytywnemu wynikowi.
Choroba von Willebranda
Podobnie jak wymienione przez nas patologie narządu wzroku, choroba von Willebranda również okazuje się mieć podłoże dziedziczne.W nim życie psów może być zagrożone, gdyż ujawnią się duże ubytki krwi oraz krwotoki wewnętrzne i zewnętrzne. Każda kontuzja, bez względu na to, jak mała, może mieć poważne konsekwencje dla Twojego zwierzaka.
Diagnoza tego typu choroby jamnika będzie wymagała badań genetycznych i badań krwi w celu zmierzenia poziomu czynnika von Willerbranda. Nie ma lekarstwa na tę chorobę, jednak jest to patologia, którą przy odpowiednim monitorowaniu można kontrolować.
Teraz, gdy wiesz trochę więcej o wielu chorobach jamników, będziesz w stanie lepiej zapobiegać ich zdrowiu. Nie lekceważ żadnych nieprawidłowości w jego zachowaniu. Pamiętaj, że najlepszą rzeczą dla zachowania dobrego samopoczucia wszystkich Twoich pupili jest przestrzeganie zaleceń profesjonalistów i kontrolowanie ich przez całe życie.
