Jaszczurki to małe gady o wydłużonym ciele, które łatwo rozpoznać gołym okiem. Chociaż większość z nich ma podobne cechy fizyczne, nie wszystkie należą do tej samej grupy taksonomicznej. W rzeczywistości kilka rodzin łuskowatych, takich jak Gekkonidae lub Lacertidae, ma gatunki znane pod tą nazwą, ale nie są one jedynymi, które istnieją.
Są to małe gady rozmieszczone na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy. Poza dobrze znanym im wyglądem charakteryzują się pełzaniem nerwowymi ruchami po wszelkiego rodzaju powierzchniach.
Wygląd jaszczurki często budzi współczucie, ponieważ jest absolutnie nieszkodliwy.Dlatego są ludzie, którzy adoptują jaszczurki jako zwierzęta domowe. Są jednak nieuchwytne i wolą chować się w szczelinach, krzakach lub skałach niż mieć bezpośredni kontakt z człowiekiem. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o interesujących cechach tych gadów.
Taksonomia jaszczurek
Termin jaszczurka odnosi się do rodzaju małego, wydłużonego gada, który porusza się tak, jakby pełzał. Nie tworzą formalnej grupy taksonomicznej, ale są tylko nazwą powszechnie używaną w populacji. Mimo to większość ma pewne cechy, z którymi można je zidentyfikować gołym okiem.
W rzeczywistości toczy się obecnie ogromna dyskusja na temat jego klasyfikacji taksonomicznej, ponieważ analizy molekularne nie wyjaśniły jego drzewa filogenetycznego. W tej chwili są uważane za część rzędu Squamata, który obejmuje również jaszczurki, kameleony, iguany i węże.
Główne cechy jaszczurki
Jaszczurka może dożyć średnio 10 lat życia i mierzyć do 10 cm, nie licząc ogona. Ten ogon jest dłuższy niż ciało, aw niektórych przypadkach może potroić swoją długość, jak u jaszczurki długoogoniastej (Psammodromus algirus). Ponadto niektóre gatunki mają zdolność odrywania się od niego - ogona - w celu odwrócenia uwagi drapieżników i ucieczki (autotomia ogonowa).
Jeśli chodzi o jego skórę, jest ona pokryta drobnymi łuskami z większą przewagą na grzbiecie niż na brzuchu. Kolory i tonacje oscylują między ciemnozieloną, jasnozieloną i brązową. Istnieją jednak odmiany, które zależą zarówno od lokalizacji danej osoby, jak i jej stanu zdrowia.
Samce i samice można rozróżnić, ponieważ te pierwsze mają jaśniejsze kolory i są większe. Wręcz przeciwnie, kobiety mają nieprzezroczyste odcienie i ciało o mniejszych wymiarach.Należy zauważyć, że jest to uogólnienie, ponieważ niektóre gatunki jaszczurek mają inny dymorfizm płciowy niż opisany tutaj (samice większe od samców).
Jedzenie
Jaszczurki mogą mieć różne rodzaje diety w zależności od gatunku. Chociaż prawdą jest, że większość z nich jest mięsożerna, są też inne, które są roślinożerne, a nawet wszystkożerne. Aby się pożywić, jaszczurka szuka owadów, stawonogów, roślin, kwiatów lub owoców. Wyróżniają się jednak wielkim instynktem drapieżnika i umiejętnością przystosowania się do niemal każdego regionu planety.
Dystrybucja
Zwykle jaszczurki żyją w miejscach o klimacie umiarkowanym lub w pobliżu tropikalnych regionów planety. Będąc gadami, których temperatura zależy od słońca (ektotermy), nie są w stanie żyć w zimnych lub oblodzonych obszarach, takich jak bieguny.
Odtwarzanie
Kolejnym faktem, który pozwala jaszczurce łatwo rozprzestrzenić się po całym świecie, jest wszechstronność jej rozmnażania. Oznacza to, że mogą zaprezentować dowolną z poniższych strategii:
- Jajorodność: składają pewną liczbę jaj, które są inkubowane w celu rozwoju ich młodych. Większość gatunków prezentuje tę strategię reprodukcyjną.
- Żyworodność: oznacza, że rodzą młode z łona (jak ssaki). Niewiele okazów wykazuje ten stan, choć jednym z najbardziej znanych jest jaszczurka torfowiskowa (Zootoca vivipara).
- Ovoviviparidad: jest to punkt pośredni między dwoma poprzednimi. Samice produkują jaja, które zatrzymują w swoich łonach i uwalniają je zaraz po wykluciu.
Te gady mogą rozmnażać się od jednego do trzech razy w roku. W każdym przypadku liczy się do tuzina piskląt. Im większa matka, tym większa liczba piskląt.Ponadto samice są zwykle towarzyskie w okresie inkubacji, oferując sobie nawzajem towarzystwo i często spędzając razem czas czekając na narodziny młodych.
Jaszczurka, pożądany gospodarz
Ten rodzaj gada jest mile widziany, gdziekolwiek się pojawi. Powodem jest jego zdolność do stabilizowania ekosystemów, ponieważ jest kluczowym drapieżnikiem w łańcuchu pokarmowym. Dzięki swoim zdolnościom jest w stanie pożreć liczne owady lub stawonogi i regulować ich populacje, aby zmniejszyć ich wpływ na ekosystem.
Jaszczurka to ta, która zajmuje się likwidacją np. szkodników zagrażających światowym uprawom: ślimaków, szarańczy i różnego rodzaju owadów występujących w uprawach. W obszarach miejskich unikaj rozprzestrzeniania się komarów, much, pająków, chrząszczy lub różnych robaków.
Jaszczurka w słońcu
Kąpiele słoneczne dostarczają ogromnej przyjemności temu zimnokrwistemu (ektotermicznemu) zwierzęciu.Po długim śnie w norze nieustannie szuka kontaktu ze światłem słonecznym na swoich łuskach. Ponadto te kąpiele słoneczne dają jaszczurce możliwość zbadania każdego milimetra otaczającej ją przestrzeni.
Promienie słoneczne służą jako regulator wewnętrznej temperatury jaszczurki. Dzięki nim jest w stanie przeprowadzić niezbędne procesy metaboliczne, takie jak trawienie, naprawa komórek i reprodukcja. W przypadku braku słońca ograniczają wydatek energetyczny do minimum, aby uniknąć śmierci. To jest powód, dla którego mniej się ruszają i rano wydają się „niezdarne”.
Czas, jaki spędza na opalaniu się, nie jest całkowicie stracony, ponieważ ten mały gad nieustannie wypatruje potencjalnej zdobyczy, która się do niego zbliży. Oczywiście jest również w stanie aktywnie polować, ale woli to robić po "naładowaniu" energii słonecznej.
Język jaszczurki
Jaszczurka ma swój własny język. Aby komunikować się z innym przedstawicielem swojego gatunku, ucieka się do szeregu ruchów i określonych pozycji. Przykładami tego są kliknięcia, pompki lub szybkie ataki w formie ostrzeżenia. Działania te są wykonywane w celu obrony terytorium lub jako sygnał do krycia.
U niektórych gatunków łuski mogą zmieniać kolor, co wyraża stan umysłu lub zdrowie zwierzęcia. Innym sposobem zamanifestowania się jest upuszczenie ogona, gdy przestraszy się zagrożenia lub drapieżnika. Końcówka ogona porusza się i odwraca uwagę wroga na tyle długo, by mógł uciec. Nie stanowi to problemu, ponieważ są w stanie zregenerować wspomnianą część ciała w zaledwie kilka tygodni.
Najbardziej znane jaszczurki
Chociaż istnieje duża liczba tych małych gadów, niektóre gatunki są lepiej znane niż inne. Oto tylko niektóre z najbardziej znanych jaszczurek:
- Jaszczurka jesionowa (Psammodromus hispanicus)
- Latająca Jaszczurka (Draco volans)
- Zwinna jaszczurka (Lacerta agilis)
- Jaszczurka Iberyjska (Podarcis hispanicus)
- Jaszczurka czerwonoogoniasta (Acanthodactylus erythrurus)
- Gekon (Tarentola mauritanica)
Jak widzieliśmy, jaszczurka jest jednym ze zwierząt, które najlepiej przystosowują się do swojego środowiska. W przypadku ich znalezienia nie wolno nam ich skrzywdzić, są nieszkodliwe i musimy uszanować ich życie. Jeśli ci przeszkadza lub jest w domu, odstrasz go hałasem, a zobaczysz, że odejdzie tak szybko, jak to możliwe, nie powodując problemów.
