Istnieje wiele różnych ptaków. Liczba gatunków wynosi około 10 644. Niektóre z dekoracjami i bujnym upierzeniem, inne bardziej dyskretne, ale wszystkie uderzające na swój sposób lub z pewną cechą, która czyni je wyjątkowymi. W ten sposób znajdujemy kilka bardzo szczególnych, ciemnych kolorów, ale z atrakcyjnymi grzebieniami na głowach. Chodzi o sójki czubate. Czy ta nazwa brzmi znajomo?
Należą do rzędu Passeriformes i rodziny Corvidae, podobnie jak sroki i wrony. Są one znane naukowo jako Platylophus galericulatus i reprezentują jedyny gatunek tego rodzaju. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tych pierzastych zwierzętach, czytaj dalej ten artykuł.
Siedlisko i rozmieszczenie sójki czubatej
Ten ptak występuje na kontynencie azjatyckim. W szczególności na nizinach regionu Sundaica. Obejmuje Indonezję, Malezję, Mjanmę, Tajlandię i Brunei. Zamieszkuje wiecznie zielone lasy, zarówno pierwotne, jak i wtórne, i sięga do 1500 metrów nad poziomem morza. Należy jednak zauważyć, że jest to gatunek rzadki na swoim obszarze występowania.
Charakterystyka sójki czubatej
Jest to krukowaty o ciemnym umaszczeniu, pomiędzy brązem a czernią. Choć może wydawać się nieciekawy, na jego głowie wyróżnia się długi, wyprostowany grzebień, który przyciąga wzrok. Ponadto wyróżnia się również obecnością białego półksiężyca po bokach szyi.
Jego rozmiar jest średni, około 31 do 33 centymetrów długości. Ma stożkowaty dziób i jest koloru czarnego, podobnie jak jego nogi. Wokół oczu są dwie małe białe plamki.
Ogólnie rzecz biorąc, niewiele jest zapisanych informacji na temat biologii tego gatunku. Jednak wiadomo, że jest to ptak niewędrowny, z głośnymi i intensywnymi pieśniami alarmowymi. On też gwiżdże.
Jeśli chodzi o dietę sójki czubatej, szacuje się, że jest to ptak owadożerny, czyli żywiący się owadami. Chociaż odniesienia nie oferują dalszych specyfikacji ani preferencji dotyczących diety. Tak szczegółowo opisuje to niedawne badanie przeprowadzone w Malezji, w którym podczas badania (między czerwcem a wrześniem 2017 r.) zaobserwowano dwa osobniki tego gatunku.
Podgatunek
Obecnie istnieją 4 typy lub podgatunki sójek czubatych. Są to:
- Platylophus galericulatus ardesiacus.
- P. galericulatus coronatus.
- P. galericulatus galericulatus, gatunek nominalny.
- P. galericulatus lemprieri.
Odtwarzanie
Podobnie jak w przypadku reszty jego biologii i zachowania, istnieje niewiele danych na temat reprodukcji tego gatunku. Jednak publikacja Biuletynu Brytyjskiego Klubu Ornitologów z 1996 r. odnotowuje obserwację gniazda na Jawie (Indonezja), w której dostępne są pewne szczegóły i charakterystyka.
Gniazdo jest zbudowane na drzewie o wysokości dwóch metrów. Wykonany jest z gałęzi i pokryty cienkimi paskami paproci. Mierzy około 60 centymetrów długości, 3 centymetry głębokości i 7 centymetrów wysokości.
W gnieździe znaleziono jedno białe jajo, czerwonawo-brązowe nakrapiane, zwłaszcza na tępym końcu. Miało to 30,2 milimetra długości i 22,8 szerokości. Jednak inni naukowcy również zgłaszają lęgi dwóch jaj.
Stan ochrony sójki czubatej
Dzierzba czubata nie ma szczęścia, jeśli chodzi o stan ochrony. Chociaż wielkość jego populacji nie została dokładnie określona, znajduje się na granicy zagrożenia, z tendencją spadkową liczby osobników. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody klasyfikuje go jako bliski zagrożenia.
Główną przyczyną jest utrata siedlisk. Wynika to z różnych działań, za które odpowiedzialny jest człowiek, takich jak nielegalne pozyskiwanie drewna i przekształcanie gruntów. Mimo to pożary lasów w regionie Sundaica negatywnie wpływają na jego środowisko. Ptak jest również ofiarą handlu ptakami w klatkach.
Środki ochrony nie są znane, ale zasięg gatunku obejmuje pewne obszary chronione. Potrzebne są dalsze badania, aby pomóc określić dokładną liczbę osobników w populacji i ich obecną lokalizację.
Jak każda inna żywa istota, sójka czubata jest ptakiem, który zasługuje na szansę na świecie. W ten sposób działania muszą być ukierunkowane na ich ochronę. Dane wejściowe są potrzebne do określenia aspektów ich biologii i ekologii. Dogłębne poznanie gatunku to pierwszy krok do ustalenia konkretnych działań, które pozwolą mu przetrwać.
