Miopatie psów to rzadkie choroby charakteryzujące się nieprawidłowym zapaleniem jednej lub kilku grup mięśni. W tym przypadku idiopatyczne zapalenie wielomięśniowe, którego pochodzenie lub główna przyczyna jest nieznana, dotyczy głównie mięśni kończyn.
Z częstszym występowaniem u psów dużych ras, takich jak nowofundland, bokser i węgierski wyżeł węgierski krótkowłosy, zaburzenie to uniemożliwia zwierzęciu prawidłowe poruszanie się. Odkryj w kolejnych wierszach wszystko, co dotyczy tej dziwnej choroby.
Co to jest zapalenie wielomięśniowe?
Klinicznie zapalenie wielomięśniowe jest określane jako choroba autoimmunologiczna, czyli organizm sam atakuje swoje komórki mięśniowe.Chociaż nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje, różne badania definiują to zaburzenie jako konsekwencję innych patologii.
Wśród głównych chorób, które mogą prowadzić do zapalenia wielomięśniowego, są zakażenia Toxoplasma gondii, Neospora caninum i Leptospira icterohaemorrhagiae. Ponadto niektóre badania wiązały go z toczniem rumieniowatym i podawaniem leków, takich jak penicylamina, cymetydyna lub sulfonamidy.
Podobnie u psa węgierskiej rasy Vizsla to schorzenie mięśni może być związane z czynnikami genetycznymi. Jednakże, chociaż niektóre rasy mogą być bardziej predysponowane niż inne, w rzeczywistości zapalenie wielomięśniowe może dotknąć psy dowolnej linii, wieku i płci.
Objawy
Jak opisano powyżej, idiopatyczne zapalenie wielomięśniowe dotyczy dużej grupy tkanek mięśniowych.Chociaż główne z nich dotyczą kończyn przednich i tylnych, mogą wystąpić również zaburzenia mięśni żwaczy, gardła i przełyku. Objawy kliniczne zwykle pojawiają się w wieku od dwóch do pięciu lat i na początku mogą występować sporadycznie.
Zgodnie z powyższym, do głównych objawów choroby należą:
- Słabość mięśni.
- Twardy marsz.
- Utykanie.
- Nietolerancja ćwiczeń.
- Zanik mięśni.
- Ból przy badaniu palpacyjnym.
- Megaesophagus.
- Dysfagia lub trudności w połykaniu.
- Nadmierne wydzielanie śliny.
- Niemożność otwarcia ust.
- Dysfonia.
- Gorączka i depresja.
Należy podkreślić, że nie wszystkie objawy występują razem we wszystkich przypadkach, ale ich manifestacja będzie zależała od ewolucji i postępu choroby.
Diagnoza zapalenia wielomięśniowego
Oprócz identyfikacji objawów klinicznych różne testy mogą pomóc zdiagnozować to zaburzenie. Z jednej strony badania krwi do pomiaru poziomu enzymu kinazy kreatynowej są skuteczne, ponieważ jego stężenie w surowicy wzrasta, gdy dochodzi do uszkodzenia mięśni. Dlatego stwierdzając podwyższone wartości enzymu można wnioskować, że mamy do czynienia z obrazem idiopatycznego zapalenia wielomięśniowego.
Podobnie badania elektromiograficzne oceniające aktywność elektryczną mięśni i nerwów mogą pomóc zidentyfikować zmiany w procesie działania mięśni.
Na koniec stosuje się również biopsję mięśnia w celu identyfikacji uszkodzeń tkanek, takich jak martwica miofibryli, fagocytoza, nacieki komórkowe lub wzorce zapalne.
Zabieg
Będąc chorobą o podłożu immunologicznym, główną funkcją terapii medycznej jest tłumienie działania układu odpornościowego. Ogólnie stosuje się glukokortykoidy, takie jak prednizolon lub inne leki immunosupresyjne, takie jak azatiopryna, cyklofosfamid i cyklosporyna. W wielu przypadkach kurację trzeba przedłużać o wiele miesięcy, aby uniknąć nawrotów.
Jako uzupełnienie, stosowanie środków przeciwbólowych, takich jak tramadol lub fentanyl, pomaga złagodzić ból. Podobnie, niektóre badania zalecają fizjoterapię, aby pomóc w regeneracji mięśni i zmniejszyć niepełnosprawność.
Prognoza
Ogólnie rzecz biorąc, rokowanie w przypadku zapalenia wielomięśniowego przy odpowiednim leczeniu jest korzystne. Jednak niektóre przypadki mogą się pogorszyć, powodując śmierć pacjenta z powodu powikłań oddechowych lub sercowych. Podobnie, jeśli występuje megaesophagus, należy wprowadzić zmiany w diecie, aby uniknąć rozwoju zachłystowego zapalenia płuc.