Jeśli podjąłeś decyzję o adopcji szczeniaka, musisz jasno powiedzieć, że weźmiesz na siebie odpowiedzialność za stworzenie. Będziesz więc musiał go karmić, bawić się z nim, rozpieszczać, a przede wszystkim trenować. Ten ostatni punkt jest niezbędny do ułatwienia współżycia z rodziną, ponieważ wiąże się z przeprowadzeniem kluczowych szkoleń, takich jak nauczenie szczeniaka załatwiania się.
Pierwszą rzeczą, o której powinien wiedzieć każdy szczeniak, jest miejsce, w którym musi się załatwić. W ten sposób przestrzeń pozostanie czysta, a Ty oszczędzisz sobie wielu problemów. Chcesz wiedzieć, jak nauczyć szczeniaka załatwiania się w wybranym przez Ciebie miejscu? Czytaj dalej to miejsce i zwracaj szczególną uwagę.
Odpowiedni wiek do nauki
Chociaż zawsze zaleca się jak najszybsze rozpoczęcie szkolenia, szczenięta nie kontrolują dobrze swoich zwieraczy, dopóki nie skończą 3 lub 4 miesięcy. Dlatego najlepiej jest nauczyć szczeniaka, gdzie eliminować po osiągnięciu tego wieku. W przeciwnym razie Twoje wysiłki nie przyniosą postępu ze względu na ograniczenia w biologii dziecka.
Wybór miejsca na ulżenie sobie
Dopóki nie podasz mu szczepionek, wyprowadzanie szczeniaka na ulicę nie jest dla ciebie wygodne. Oczywiście nie jest dla niego dobre obcowanie z innymi zwierzętami poza domem. Z tego powodu należy uczyć szczeniaka załatwiania się w pomieszczeniu, ale zawsze w tym samym miejscu.
W tym celu najlepiej poczekać, aż pies załatwi się po raz pierwszy w wybranym przez siebie miejscu. Oczywiście musisz upewnić się, że jest z dala od jedzenia i wody.Jeśli uważasz, że to w porządku, czas położyć gazety na podłodze, a kiedy będziesz w domu, powinieneś sprawdzić, czy się tam załatwia.
Niektóre psy są wybredne
Choć prawdą jest, że większość psów decyduje się załatwiać tam, gdzie uczą ich opiekunowie, możliwe jest również, że zachowują się trochę bardziej wybrednie. Oznacza to, że mogą ignorować polecenia swojej rodziny, ponieważ nie lubią dotyku podłoża (gleby) na łapach. W takich przypadkach najlepiej jest zaoferować im kilka witryn i zobaczyć, która jest najlepsza.
Inną opcją, którą można zastosować, jest stosowanie atraktantów, które zachęcają psy do załatwiania się. Istnieje kilka komercyjnych produktów, które składają się z zapachów lub feromonów, które pobudzają ich zmysł węchu i kierują je do określonych punktów, które korepetytor wybiera według ich wygody.
Ustal rutynę
Pomyśl, że Twój pupil idzie załatwić się najczęściej: po jedzeniu lub piciu, po przebudzeniu lub po zabawie, więc możesz wykorzystać okazję, by zrobić to w wybranym miejscu. W momencie ewakuacji szczeniak zaczyna się obracać. To jest główny znak i powinieneś być tego świadomy.
Dlatego staraj się ustalać pory jedzenia, zabawy czy odpoczynku. W ten sposób łatwiej będzie wiedzieć, kiedy zamierza się załatwić i możesz pokazać mu odpowiednie miejsce.
Jak często szczeniak chodzi do łazienki?
Mały szczeniak (od 1 do 3 miesięcy) średnio chodzi do łazienki co półtorej godziny. W miarę wzrostu czas ten wydłuża się i może wynosić od 3 do 4 godzin na wydarzenie. Oznacza to, że masz kilka okazji w ciągu dnia, aby nauczyć szczeniaka właściwego miejsca do załatwienia się.
Nadszedł czas, aby nauczyć szczeniaka!
To bardzo ważne, abyś był stały w procesie edukacji, nie poddawaj się, ponieważ ważne jest, abyś był ciągły w szkoleniu. Gdy tylko zauważysz, że Twój szczeniak chce iść do toalety, powinieneś zabrać go w wybrane miejsce i tam zostawić. Kiedy skończy, powinieneś nagrodzić go smakołykiem lub jego ulubionym ciasteczkiem.
Jeśli załatwi się w innym miejscu niż to, które wybrałeś, musisz powiedzieć mu stanowcze „nie”, że tam się tego nie robi i wygodnie jest zaprowadzić go tam, gdzie są gazety.
Kluczowe jest to, że jeśli wyszłaś z domu, a on poszedł do łazienki w złym miejscu, nie karć go, bo nie zrozumie, musisz go w tej chwili poprawić. Nie martw się, jeśli nie uczy się szybko, myśl, że jest jak dziecko i potrzebuje czasu, potrzebujesz tylko cierpliwości i wytrwałości.
Nie popełniaj błędu uderzania go lub karania, a tym bardziej wcierania nosa w jego ekskrementy, w żadnym wypadku nie powinno się tego robić.W rzeczywistości jedyne, co dzięki temu osiągniesz, to zdenerwowanie go i skojarzenie strachu z wypróżnieniami. Dlatego twój trening będzie miał porażkę i trudniej będzie uczyć szczeniaka.
Czas na spacer
Gdy tylko Twój szczeniak będzie mógł wychodzić na dwór, lepiej jest załatwiać się poza domem, więc czas na zmianę łazienki. Ale nie powinieneś usuwać gazet, dopóki Twój szczeniak nie nauczy się załatwiać się na świeżym powietrzu.
Nie oczekuj, że pierwszego dnia wyjazdu pójdzie do łazienki, ponieważ jest do tego przyzwyczajony w wybranym miejscu, musisz starać się być ciągłym. Nie denerwuj się też, jeśli spędzasz godziny na ulicy, a on nie idzie do łazienki, albo kiedy wraca do domu, idzie do gazet, żeby to zrobić. To normalne, a przejście wymaga czasu.
Staraj się zawsze wybierać te same godziny odjazdów.Dobrym momentem na wyjście jest poranek zaraz po przebudzeniu. Kiedy uda mu się wyjść do łazienki na zewnątrz domu, należy go nagrodzić i powiedzieć, że bardzo dobrze się spisał, musi zrozumieć, że teraz miejsce na łazienkę jest na zewnątrz, a nie w domu.
Nie wracaj ze spaceru od razu po załatwieniu się, wyjście należy przedłużyć jeszcze o kilka minut. Usuwanie papieru gazetowego powinno być stopniowe. Nie zapomnij również zebrać odchodów do worka, aby uniknąć konfliktów z pieszymi. Pamiętaj, że zawsze musisz być odpowiedzialny za ewakuację swojego zwierzaka.
Problemy ze zwieraczem
Jeśli po kilku próbach nauczenia szczeniaka, gdzie załatwiać się nie pomaga, należy wziąć pod uwagę, że przyczyną niepowodzenia może być problem zdrowotny. Patrząc z innej perspektywy, możliwe jest, że zwierzę nie jest w stanie kontrolować oddawania moczu nie z powodu braku wiedzy lub inteligencji, ale dlatego, że cierpi na chorobę, która temu zapobiega.
Istnieje kilka patologii wpływających na nerki i pęcherz moczowy, które powodują pewną wrażliwość i nieprawidłowe działanie zwieraczy (mięśni kontrolujących wydalanie moczu). Jednak większości towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak gorączka, brak apetytu, brak energii, ból w okolicy brzusznej i apatia. Dlatego jeśli zauważysz jakiekolwiek nietypowe zachowanie, nie wahaj się natychmiast udać się do weterynarza.
Dodatkowe wskazówki
Istnieje kilka przydatnych wskazówek, które mogą pomóc w poprawie skuteczności leczenia. Poniższa lista zawiera niektóre z nich:
- Wyczyść miejsce, w którym popełniłeś błąd. Kiedy oddają mocz, szczenięta uwalniają pewne składniki, które pozostawiają ostry zapach i których używają jako oznaczeń. Jeśli nie wyczyścisz obszaru, w którym jest źle, następnym razem, gdy będziesz miał ochotę pójść do łazienki, zapach sprawi, że pokusisz się o ponowne wypróżnienie lub oddanie moczu w tym samym miejscu.
- Używaj naturalnych lub dostępnych w handlu repelentów. Jeśli nie możesz nakłonić psa do pójścia do łazienki w innym miejscu, możesz użyć pewnych zapachów, takich jak pieprz, i nałożyć trochę na ten obszar. Będąc przenikliwym aromatem, Twój zwierzak będzie unikał zbliżania się do niego, dzięki czemu uda się do łazienki w to samo miejsce. Istnieją również komercyjne repelenty, które spełniają tę samą funkcję.
- Wyczyść za pomocą enzymatycznych środków czyszczących. Te komercyjne produkty są zwykle trochę drogie, ale bardzo dobrze czyszczą łazienkę i skutecznie usuwają zapachy. W ten sposób zapobiegasz ponownej ewakuacji psów w to samo miejsce i pomagasz im się poprawić.
- Weź kilka brudnych gazet i umieść je w nowym miejscu w łazience. Kiedy chcesz odmienić ich łazienkę, dobrą strategią jest wykorzystanie brudnych papierów i umieszczenie ich w nowym miejscu, aby przyciągnąć zwierzaka zapachem. W ten sposób pobudzasz ich zmysł węchu i skracasz czas przejścia.
- Zacznij od treningu ogólnego. Szkolenie psów pomoże wzmocnić uwagę szczeniąt, aby mogły lepiej wykonywać polecenia.
Jak widać nauczenie szczeniaka załatwiania się jest dość łatwe do osiągnięcia, wymaga jednak dużego zaangażowania i wytrwałości. Ogólnie rzecz biorąc, szkolenie psa odbywa się zgodnie z tymi samymi ogólnymi wytycznymi, więc jest to dobry sposób na przyzwyczajenie go do wychowywania psa i rozpoczęcia wspólnego życia.
