Koliber niebieskoogoniasty jest najbardziej rozpowszechnionym geograficznie w Ameryce. Może zamieszkiwać tereny od południa Wenezueli po Boliwię. Wyróżnia się pięknym upierzeniem i charakterystycznym długim niebieskim ogonem, który jest dwa razy dłuższy niż jego własne ciało.
Następnie opowiemy Ci więcej o tym niezwykłym zwierzęciu, abyś mógł je bardziej szczegółowo docenić.
Klasyfikacja i taksonomia
Kolibry to rodzime ptaki obu Ameryk i tworzą rodzinę Trochilidae. Należą do najmniejszych ptaków na świecie, chociaż kolibry ogoniaste nie są najmniejszymi z kolibrów.
Istnieje ponad 140 gatunków kolibrów, a koliber niebieskoogoniasty (Aglaiocercus kingii) ma sześć podgatunków. Teraz wszystkie mają charakterystyczny długi ogon w żywym odcieniu niebieskiego.
Ten gatunek czasami współistnieje z innymi kolibrów, które dzielą ten sam obszar geograficzny, jak koliber fiołkowy w Kolumbii. W takich przypadkach niektóre badania pokazują, że A. kingii może krzyżować się z innymi gatunkami, dając początek mieszańcom.
Opis fizyczny
Koliber błękitnoogoniasty ma dymorfizm płciowy, co oznacza, że samce i samice mają różne cechy fizyczne.
Samca można łatwo rozpoznać po długich piórach na ogonie. Powierzchnia tych piór jest opalizująca, w kolorze niebiesko-zielonym. Mają też jasnozielone gardło i koronę.
Z drugiej strony samice mają ciemniejsze kolory niż samce.Mają znacznie krótszy ogon i białe, cętkowane, zielone gardło. Brzuch samic jest płowy (to znaczy może mieć różne odcienie brązu). Pióra ciała są również zielone i niebieskie, jak u samca.
Geograficzne rozmieszczenie kolibra niebieskoogoniastego
Kolibra niebieskoogoniastego można łatwo dostrzec w lasach mglistych andyjskiej Kordyliery. Żyje w Wenezueli, Kolumbii, Ekwadorze, Peru i Boliwii.
Ponadto jest to jedyny gatunek kolibra występujący we wschodnich kordylierach andyjskich. Jednak jest również powszechny na zachód od Kordyliery w Kolumbii i Ekwadorze, gdzie zbiega się z kolibrem fiołkowym.
Koliber niebieskoogoniasty zamieszkuje od 900 do 3000 mw różnych siedliskach, w tym zaroślach, polanach i ogrodach.
Sporadycznie spotykany również na murawach i skrajach wilgotnych lasów, ale rzadko w starodrzewach. Niektóre populacje andyjskie tego kolibra przeprowadzają sezonowe migracje wysokościowe w poszukiwaniu chłodniejszego klimatu.
Jedzenie
Podobnie jak inne kolibry, ten gatunek żywi się głównie nektarem różnych kolorowych i pachnących małych kwiatów drzew, traw, krzewów i epifitów. Ten koliber preferuje kwiaty o najwyższej zawartości cukru.
Do pożywienia kolibry używają długich, wysuwanych, przypominających słomę języków, trzepocząc ogonem w górę.
Koliber niebieskoogoniasty jest ptakiem wszystkożernym, ponieważ zjada również niektóre małe pająki i owady. Owady te są ważnym źródłem białka, szczególnie niezbędnego w okresie lęgowym. Tym samym gwarantuje prawidłowy rozwój swojego potomstwa. Gniazdowa samica często łapie do 2000 owadów dziennie.
Z drugiej strony kolibry potrafią być dość terytorialne w stosunku do swoich „żerowisk”. W rzeczywistości samce tego gatunku zakładają terytoria, na których agresywnie wypędzają inne samce, a także duże owady, takie jak trzmiele i ćmy, które chcą się pożywić.Aby odeprzeć konkurencję, samce latają w powietrzu i zastraszająco rozkładają skrzydła.
Koliber niebieskoogoniasty gody i reprodukcja
Podobnie jak inne kolibry, ten gatunek jest samotnikiem we wszystkich aspektach swojego życia. Nie żyją ani nie migrują w stadach; i nie ma monogamicznej więzi pary.
Samice tego gatunku przyciągają samce z dłuższymi ogonami i lepszymi zdolnościami lotu.
Lęg składa się średnio z jednego białego jaja, które samica wysiaduje samotnie, podczas gdy samiec broni swojego terytorium i kwiatów, którymi się żywi.
Samica chroni i karmi pisklęta zwracanym pokarmem, głównie owadami, ponieważ dla piskląt nektar jest niewystarczającym źródłem białka. Podobnie jak w przypadku innych kolibrów, pisklęta wykluwają się w pierwszym tygodniu i opuszczają gniazdo w wieku 20 dni.
Uwaga końcowa
Kolibry niebieskoogoniaste to jedne z najpiękniejszych ptaków w Ameryce Południowej, choć mogą nie być tak popularne jak inne, takie jak ary czy tukany.
