Wśród najbardziej lojalnych i opiekuńczych ras psów jest mastif hiszpański. Jest to pies o imponującym wyglądzie, ale potrafi też być kochający i szlachetny w stosunku do swoich opiekunów. Oczywiście potrzebuje dobrego szkolenia, ponieważ jego instynkt może zmienić go w nadopiekuńczego zwierzaka.
Są cierpliwi, pracowici i rodzinni, chociaż nie są dobrzy w wykonywaniu poleceń. Mastif hiszpański jest jednym z psów tradycyjnie używanych do pilnowania zwierząt gospodarskich. Poniżej zdradzamy wszystkie jego sekrety.
Pochodzenie mastifa hiszpańskiego
Mastif hiszpański, podobnie jak inne rasy mastifa, jest psem w typie molosa, który tradycyjnie był oddany ochronie i towarzyszeniu żywemu inwentarzowi. Mówi się, że rasy te są tak stare jak sam wypas, więc ich początki sięgają tysięcy lat.
Funkcją tych ras jest ochrona zwierząt gospodarskich przed niebezpieczeństwami, zwłaszcza przed wilkami i lisami. Mastify można spotkać we wszystkich częściach świata, gdzie prowadzono lub nadal prowadzi się ekstensywną hodowlę zwierząt, zwłaszcza stad owiec i kóz.
Mastif hiszpański to jedna z ras mastifów występujących na Półwyspie Iberyjskim. Chociaż w każdym regionie ma inną nazwę, przemieszczanie się pasterzy, bydła i ich psów na całym terytorium oznaczało, że charakterystyczne cechy każdego regionu zostały wymieszane.
Jest to rasa psów często spotykana na terenach wiejskich: nadal towarzyszą i chronią zwierzęta gospodarskie przed wilkami, ale chronią także gospodarstwa i domy poza ośrodkami miejskimi. W mniejszym stopniu występują w miastach, ponieważ zwykle nie przystosowują się dobrze do życia z dala od natury.
Charakterystyka mastifa hiszpańskiego
Mastif hiszpański jest psem dużym, proporcjonalnym i muskularnym, o mocnej i szerokiej sylwetce. Ma szeroką głowę i uszy zwisające po bokach, co potwierdza ten gigantyczny aspekt. Poza tym ma dużo luźnej skóry: na klatce piersiowej, na brzuchu, a także na głowie, w rzeczywistości usta są tak obwisłe, że górna zakrywa dolną.
Wzorce rasy określają minimalną wielkość, ale nie maksymalną: dorosłe samce muszą mierzyć co najmniej 77 centymetrów w kłębie. Samice są nieco mniejsze, ale osiągają minimum 72 centymetry. Norma nie określa wagi, choć zwykle przekraczają one 50 kilogramów.
Mastif hiszpański ma gęstą, półdługą sierść. Może być dowolnego koloru, chociaż najbardziej poszukiwane są czarne, brązowe, czerwonawe, żółte lub pręgowane. Ponieważ rasa ta została wyhodowana do pracy, a nie dla urody, wszystkie możliwe kombinacje kolorów są akceptowane.
Zachowanie mastifa hiszpańskiego
Mastif hiszpański, jak widać po jego spojrzeniu, jest psem spokojnym i spokojnym. Ma świetne ciało, ale wie, jak oszczędzać energię: nie musi dużo ćwiczyć i nie ma przepełnionych zajęć. Chociaż ze względu na swoje rozmiary zawsze lepiej jest wybrać się na codzienne i liczne spacery. W przeciwnym razie masz tendencję do nadwagi.
Jest to rasa oddana ochronie zwierząt gospodarskich i to ukształtowało jej charakter: jest odważnym, zdeterminowanym i pewnym siebie psem. Kiedy czuje, że jego rodzina jest zagrożona, nie waha się jej chronić lub odstraszać intruzów. Z tego powodu może stać się zagrożeniem dla obcych, jeśli nie jest dobrze kontrolowany.
Również ze względu na tę cechę jest to pies, którego nie można zmusić do posłuszeństwa: są niezależne, więc trzeba szukać ich współpracy, a nie ślepego podporządkowania. Z tego powodu edukacja mastifa hiszpańskiego musi zawsze mieć pozytywne podejście i być jak najmniej nachalna: chętnie uczy się samodzielnie, zamiast wykonywać długie listy poleceń.
Pielęgnacja Mastifa Hiszpańskiego
Mastif hiszpański jest generalnie zdrową rasą, chociaż ze względu na swoje ogromne rozmiary jest podatny na problemy zdrowotne, które wymagają szczególnej uwagi: jego stawy, zwłaszcza biodrowe, mogą cierpieć na dysplazję. Może również cierpieć na skręt żołądka, dlatego zaleca się, aby jego właściciele uważali na ilość dostarczanego pokarmu.
Ponieważ jest to pies pracujący w górach, po każdej wyprawie należy dokładnie sprawdzić ciało pod kątem pasożytów, kolców czy kolców. Niezbędne jest również aktualizowanie kalendarza odrobaczeń wewnętrznych i zewnętrznych, a także szczepień i badań lekarskich.
Ze względu na specyfikę sierści wymaga częstego czesania. Tylko w ten sposób pozbędziesz się martwych włosów i unikniesz podrażnień oraz innych problemów skórnych, które mogą się nasilać zmarszczkami powstającymi na twarzy, klatce piersiowej i szyi.
Nie jest psem domowym
Jednym z najważniejszych punktów do rozważenia, jeśli chcesz mieć mastifa hiszpańskiego jako zwierzaka, jest przestrzeń, której potrzebuje, aby dobrze żyć. Te psy zostały wyhodowane do pracy na wolności i przemieszczania się na duże odległości, więc nie są dobrze przystosowane do życia w środowisku miejskim lub mieszkaniach.
Mastif hiszpański musi mieszkać w miejscu, w którym ma dostęp do dużych łąk, w przeciwnym razie może generować niepokój i stres. Dlatego jeśli nie spełniasz tych minimalnych wymagań, najlepiej nie adoptować go i poszukać innej rasy, która lepiej odpowiada Twoim potrzebom.
Mastif hiszpański to duży pies, zawsze związany z pracą obronną. Są lojalne, ale niezależne, pracowite, ale spokojne i duże, ale kochające i przyjazne rodzinie. Bez pracy, którą wykonują te psy, życie bydła i pasterzy byłoby o wiele trudniejsze.