Najbardziej agresywne zwierzęta na świecie można by wymieniać w nieskończoność, ale biorąc pod uwagę obiektywne kryteria, jest ich o kilka mniej. W tym artykule przyjmiemy termin agresywność jako brak strachu przed spotkaniem z istotami, które przewyższają je rozmiarem, siłą lub śmiertelnością. Z drugiej strony bierzemy również pod uwagę drapieżnictwo innych niebezpiecznych zwierząt.
Natura to nieprzyjazne miejsce, w którym agresywność może być jedynym sposobem na przetrwanie w pewnych sytuacjach, czy to w celu ochrony siebie, czy zwykłej potrzeby jedzenia. Później możesz poznać kilka charakterystycznych przykładów tego temperamentu.
10 najbardziej agresywnych zwierząt na świecie
Możesz pomyśleć, że zwierzęta, które tu znajdziesz, są ogromne i mają ostre pazury i kły. Uważaj jednak, bo agresywność często nie wymaga broni naturalnej tak bardzo, jak dużo do stracenia. Członkowie tej listy Cię zaskoczą.
1. Hipopotamy (Hippopotamus amphibius)
Pomimo tego, że są roślinożercami i ważą średnio około 500 kilogramów, hipopotamy agresywnie konkurują z drapieżnikami, takimi jak lwy i krokodyle. Jest zwierzęciem samotniczym i niezwykle terytorialnym, ponieważ potrzebuje dużych ilości pożywienia dziennie i jest odpowiedzialny za oczyszczanie swojego obszaru z krokodyli, aligatorów lub innych zwierząt, które siłą zbliżają się do brzegu.
Hipopotam jest najbardziej śmiercionośnym dużym ssakiem na świecie. Szacuje się, że każdego roku w Afryce w wyniku interakcji z nim umiera 500 osób.
2. Kobra królewska (Ophiophagus hannah)
Ophidianie, ogólnie rzecz biorąc, muszą być agresywni, aby jeść. Jednak przypadek kobry królewskiej lub kobry królewskiej jest szczególny: jest ona ofiofagiczna, co oznacza, że w jej diecie obecne są inne węże (nawet z własnego gatunku). Oczywiście, aby polować na węże, nie można być oswojonym.
Jego kły wstrzykują dużą ilość neurotoksycznego jadu, który stopniowo paraliżuje ofiarę, aż do zatrzymania akcji serca lub oddychania.
3. Żarłok (Gulo gulo)
Znany również jako rosomak, rosomak to łasicowaty słynący z niesamowitej siły i zaciekłości. Żywi się zdobyczą znacznie większą od siebie, taką jak zwierzęta kopytne lub inne zwierzęta mięsożerne. Jest samotnikiem, wszystkożercą i padlinożercą, ponieważ jeśli nie znajdzie ofiary, żywi się jagodami, jajami i zwłokami.
4. Lampart morski (Hydrurga leptonyx)
Te focydy są jednymi z najbardziej dzikich z ich rodziny, które muszą jeść duże ilości żywego pokarmu w siedliskach antarktycznych, które zamieszkują. Polują na wszystko, co mieści się w ich pyskach (kałamarnice, ryby, a nawet padlinę) i są zwinnymi pływakami przygotowanymi do złapania najszybszej zdobyczy.
Ich duży rozmiar (duża samica może osiągnąć 4 metry i 500 kilogramów) pozwala tym ssakom polować na pingwiny, w tym cesarskie. Ponadto duża prędkość, jaką osiągają pod wodą, daje im możliwość polowania na swoje ofiary podczas pływania.
Te ssaki mogą polować na młode innych gatunków fok.
5. AAsian Giant Hornet(Vespa mandarinia)
Ten ogromny błonkoskrzydły, który osiąga 5 centymetrów długości, potrafi polować w grupach, gdy kolonia jest wystarczająco duża. Jego jad jest bardzo silny i rozpuszcza tkanki ofiary, aby łatwiej ją zjeść.
Ten szerszeń atakuje gniazda pszczół miodnych, aby się pożywić, a dane są przerażające: 10 szerszeni może zabić 10 000 pszczół. Gatunek ten atakuje nawet szerszenie żółte (Vespa simillima xanthoptera), aby zjeść ich larwy. Kiedy człowiek ma wiele ukąszeń w tym samym czasie, może mieć poważne problemy.
6. Mangusty (Herpestidae)
Ta rodzina łasicowatych jest również znana ze swojej zaciekłości. Jest to jednak jeden z tych przypadków, w których nie mogło być inaczej: mangusty muszą stawić czoła kobrze królewskiej, która na nie poluje. Są odporne na jego truciznę i nie wahają się jej przeciwstawić, nawet wygrywając atak.
7. Ratel (Mellivora capensis)
Jak widać, łasicowate są bardzo obecne na tej liście, ponieważ ich styl życia wymaga, aby należały do najbardziej agresywnych zwierząt, jakie istnieją. Ratel lub borsuk miodowy jest jednym z najbardziej znanych z tej grupy, ponieważ ma szczęki zdolne do przebicia skorupy żółwia, a także jest znany z zamiłowania do atakowania uli w celu zjedzenia miodu.
8. Pawian
Te naczelne z rodziny Cercopithecidae są również znane jako pawiany. Ich agresywność, oprócz tego, że wynika z ich oportunistycznego charakteru w żywieniu, jest niezbędna do przetrwania w silnych hierarchiach, które tworzą w swoich grupach. Czasami samo wyzwanie tkwi w strukturze społecznej gatunku.
Organizacja społeczna pawianów charakteryzuje się tworzeniem haremów przez dominujące samce, które powstają w wyniku agresji.
9. Borsuk (Meles meles)
Ten stadny i nocny ssak ma również zwyczaj atakowania uli. Jego agresywność jest obronna, ponieważ ma skórę wystarczająco mocną, aby oprzeć się atakom i potężne szczęki, dzięki czemu może uciec przed każdym atakiem zadającym duże obrażenia.
10. Piżmak (Suncus murinus)
Rodzina Soricidae, do której należą ryjówki (takie jak ta, której nazwa jest myląca), to małe ssaki o niesamowicie szybkim metabolizmie, który zmusza je do ciągłego jedzenia, aby w zasadzie nie umrzeć z głodu. Na przykład osoba ważąca 30 gramów musi spożywać 90 gramów (3 razy więcej niż sama waży) owadów dziennie, aby zachować zdrowie.
Piżmak żywi się głównie owadami. Jego ogromna żarłoczność w połączeniu z silną terytorialnością czynią z niego silnego obrońcę swojego obszaru. Wyrzuca zarówno swoich rówieśników, jak i potencjalnych drapieżników, z którymi konfrontuje się bez względu.
Agresywność w organizmach to pojęcie wieloznaczne i dość podatne na nabieranie podtekstów antropomorficznych. Mówiąc o najbardziej agresywnych zwierzętach, zwykle uwzględnia się dane o atakach na ludzi, ale nie można zapominać o tym, że większość z nich musi się przed nami bronić. To nie czyni ich złymi, tylko zwierzętami, których należy unikać, kiedy najeżdżamy ich dom.
