Spider silk to jeden z najbardziej wszechstronnych materiałów. Jego skład tworzą łańcuchy aminokwasów, takich jak glicyna i alanina, które tworzą bardzo silne białko. Dlatego pajęcza nić jest niezwykle mocna, nawet pięciokrotnie mocniejsza niż materiały takie jak stal czy włókno syntetyczne używane do produkcji kamizelek kuloodpornych.
Kolejną z głównych cech jedwabiu pajęczego jest jego imponująca wytrzymałość. Dzięki swojej świetnej rozciągliwości może sięgać do 30% więcej niż początkowa długość bez zerwania.
Do czego służy jedwab pajęczy?
Jedwab pająka to bardzo ciekawy wynalazek natury, więc pewnie zastanawiasz się, jakie ma zastosowania. Na początek istnieje ponad 50 000 zapisów różnych gatunków i nie wszystkie jedwabie zawierają to samo, ale ogólnie rzecz biorąc, służą one podobnym celom. Następnie powiemy ci najbardziej znane.
Schronienie
Przez ponad 300 milionów lat pająki z gałęzi Mesothelae wykorzystywały swoje gruczoły jedwabne do budowy schronień. Robią to, kopiąc nory w zboczach i brzegach, wypełniając je warstwami jedwabiu, które przypominają strukturę pajęczyny.
W owych schronach mają okrągłe drzwi do których wplatają jedwabne zawiasy. Pająki dbają o ten szczegół, aby ukryć się przed drapieżnikami, ale także zaskoczyć swoją ofiarę.
Bardzo ciekawym faktem jest to, że nie wszystkie pająki potrafią oddychać pod wodą, dlatego kilkakrotnie wypływają na powierzchnię, aby zatrzymać pęcherzyki powietrza, które później osadzają w swoich norach, aby dotlenić przestrzeń, zapewnić sobie bezpieczeństwo i przechowywać jaja .
Transport
Tak zwane skaczące pająki mogą skakać między przepaściami, chroniąc się przed upadkiem za pomocą czegoś w rodzaju liny zabezpieczającej, którą przyczepiają do cokołu i za pomocą której huśtają się w wybranym przez siebie kierunku.
Z drugiej strony większość pająków jest bardzo mała, ale to nie przeszkadza im w przemieszczaniu się między drzewami lub dużymi przestrzeniami w procesie zwanym „pomostem”. Polega na stworzeniu nici z pajęczej nici, rzuceniu jej na wiatr tak, aby się z czymś związała i rozkołysaniu w innym punkcie. Dzięki tej technice pająk nie ma określonego kierunku, ale jest to dla niego lepsze niż chodzenie.
Inne gatunki ryzykują „wzniesienie się” w powietrze, tworząc nici, które prowadzą je losowo w zależności od ruchu wiatru. Prądy powietrza, w zachowaniu zwanym balonowaniem, pozwoliły pajęczakom osiągnąć zarejestrowaną wysokość 2 mil i tysiące mil w morzu.
Zaloty
W przypadku czarnych wdów ich jedwab ma bardzo charakterystyczny zapach, który samce tego gatunku wyczuwają nawet z odległości prawie 60 kilometrów. Po dostrzeżeniu śladu podążają nim, aż znajdą samicę. W rzeczywistości mogą również kierować się śladami nici pozostawionymi przez inne samce przed nimi, aby dostać się tam szybciej.
Z drugiej strony jedwab pajęczy działa również z feromonami, więc prowadzi do reprodukcji gatunku. Samce muszą bardzo uważać na sygnały, które wysyłają samicom (zwykle stukanie, szczypanie i wibracje w ubraniu), aby dać im znać, że są zalotnikami, a nie ofiarą. W niektórych przypadkach samce mogą owijać samicę jedwabiem, aby chronić ją przed innymi samcami lub chronić się przed kanibalizmem.
Bardzo ciekawym faktem dotyczącym zalotów między pająkami jest to, że samce zwykle pakują jedzenie, aby ofiarować je jako prezent w ramach swojego planu poszukiwania samicy.W niektórych przypadkach mogą ją oszukać, zawijając kamień zamiast jedzenia i zanim zda sobie sprawę z oszustwa, samiec już kopuluje.
Przechwytywanie
Jedwab pająka, ze względu na swoją lepkość, działa we wszystkich przypadkach, aby pajęczaki chwytały zdobycz i ostatecznie żerowały na niej.
W świecie zwierząt jest wiele ciekawostek, które możemy znaleźć, a konkretnie w świecie pajęczaków istnieje niezliczona ilość danych, które wprawiają nas w osłupienie. Czy wiesz to wszystko o jedwabiu pajęczym?
