Pawiany to grupa naczelnych wyróżniających się brakiem owłosienia na grzbiecie i twarzy. Chociaż prawdą jest, że nie są to bardzo towarzyskie okazy, ich cechy fizyczne są nie do pomylenia nawet wśród innych hominidów. Dzięki temu i innym ciekawym aspektom pawiany są stosunkowo popularne wśród populacji.
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, kilka gatunków należących do rodzaju Papio jest znanych jako „pawiany”. Są bliskimi krewnymi mandryli i talapoinów, należących do tzw. małp Starego Świata. Czytaj dalej i odkryj kilka ciekawych faktów na temat pawianów.
Jakie są pawiany?
Pawiany to średniej wielkości zwierzęta, których długość wynosi średnio od 50 do 90 centymetrów. Zachowują tę samą fizjologię, co wszystkie naczelne, z szerokim ciałem, smukłymi kończynami i łukowatym ogonem. Różnią się jednak dłuższą i cieńszą szczęką, dużymi kłami i mocnym zgryzem.
Te naczelne występują głównie w Afryce, chociaż niektóre okazy zamieszkują również Półwysep Arabski. Z tego powodu jego siedlisko obejmuje zarówno łąki sawannowe, jak i niektóre obszary nadrzewne.
Mało znane fakty o pawianie
Pawiany to zwierzęta znane ze swojej nieustępliwej osobowości i osobliwego wyglądu. Istnieją jednak pewne ciekawe aspekty tej grupy, o których niewiele osób wie.
1. Są zbyt agresywne
Chociaż ich wygląd może wydawać się nieszkodliwy, pawiany charakteryzują się agresywnym, a czasem przesadnym zachowaniem. Ponadto tego typu zachowanie nasila się w okresie lęgowym, ponieważ kilka osobników posuwa się nawet do prześladowania agresorów, jeśli ośmielą się ich zaatakować.
2. Nie mają zbyt wielu drapieżników
Jednym z najciekawszych aspektów pawianów jest to, że ich okazy mają niewiele drapieżników. Wynika to z jego nadmiernie agresywnego zachowania, którym odpędza większość zwierząt. W rzeczywistości tylko lamparty, krokodyle i lwy mogą wygrać bitwę z tymi naczelnymi, ale nie zawsze wychodzą z nich bez szwanku.
3. Tworzą duże grupy
Pomimo agresywnego zachowania pawiany mają tendencję do tworzenia grup liczących łącznie od 5 do 200 osobników. Oczywiście utrzymują hierarchiczną strukturę, w której najsilniejszy samiec przewodzi pozostałym.Jednak to normalne, że występują wewnętrzne konflikty (bójki) o przejęcie dowodzenia grupą.
4. Jego ogon nie jest chwytny
Chociaż to prawda, że pawiany mogą mieć nadrzewne zwyczaje, nie mają chwytnego ogona, który pomaga im trzymać się gałęzi. Nadal są bardzo biegli w poruszaniu się po drzewach dzięki przeciwstawnym kciukom, chociaż wolą spędzać większość czasu na ziemi.
5. Ich wokalizacje są dość złożone
Wokale pawiana są niezbędne do wewnętrznej komunikacji grupowej. W rzeczywistości połączenie różnych dźwięków (krzyk, warczenie lub szczekanie) i odgłosów (cmokanie lub ziewanie) służy im jako język. Ponadto są w stanie wymyślać nowe kombinacje, aby nadać sens nowej sytuacji w swoim otoczeniu.
6. Jego tyłek jest pokryty kalusem
Pawiany są również znane z osobliwego tylnego końca, który wykazuje żywe zabarwienie (u niektórych gatunków). Wbrew temu, co się wydaje, obszar ten jest w rzeczywistości pokryty wypukłym kalusem, który chroni i amortyzuje jego ciężar.
7. Jest 6 gatunków pawianów
Taksonomia pawianów zmieniała się kilka razy w czasie. Co więcej, pawiany były kiedyś częścią tej grupy. Jednak obecnie rozpoznawanych jest tylko 6 formalnych gatunków:
- Pawian anubis lub pawian oliwny (Papio anubis).
- Pawian perliczka (Papio papio).
- Pawian czarny lub pawian czakma (Papio ursinus).
- Kinda Pawian (Papio kindae).
- Pawian lub pawian żółty (Papio cynocephalus).
- Hamadryas Pawian (Papio hamadryas).
Jak widać, pawiany to ciekawa i osobliwa grupa zwierząt.Chociaż ich rozmieszczenie jest dość ograniczone i jest mało prawdopodobne, aby miał z nimi kontakt, nie odbiera to majestatu gatunku. Można wręcz powiedzieć, że są wyraźnym punktem odniesienia dla fauny afrykańskiej i azjatyckiej.
