Wśród najbardziej fascynujących zwierząt, jakie kiedykolwiek istniały, mamy tygrysa szablozębnego. Kultowy dziki kot, ale nie popełnij błędu, nie wygląda jak tygrysy żyjące dzisiaj. Najbardziej wyróżniającą się cechą, jaką prezentował, były długie kły, które wystawały z jego pyska. Istnieją jednak inne godne uwagi fakty, które są znane z jego życia. Chcesz poznać ciekawostki o Smilodonie?
Ten wymarły rodzaj należał do podrodziny Machairodontinae. Obejmuje 3 gatunki, którymi są: S. fatalis, S. populator i S. gracilis. Tutaj przedstawiamy niektóre fizyczne aspekty tego kręgowca, a także kilka niesamowitych faktów z jego życia, nie przegap ich.
Charakterystyka tygrysa szablozębnego
Zanim poznamy kilka ciekawostek dotyczących Smilodona, przyjrzyjmy się niektórym cechom jego wyglądu. Zwierzę to wyglądało podobnie do obecnych kotów, chociaż miało mocniejszą budowę. Z krótszymi nogami, ale szerszymi i potężniejszymi, co sugeruje, że miał wielką siłę w kończynach.
Niektóre elementy, takie jak krótki ogon i obecność krótkiego śródstopia, sugerują, że był wolniejszy niż inne znane nam gatunki.
Wielkość ciała tygrysa szablozębnego wahała się w zależności od gatunku i wahała się od 55 do 300 kilogramów. Najmniejszy był Smilodon gracilis, który ważył od 55 do 100 kilogramów i przypominał jaguara. Następnie S. fatalis, od 160 do 280 kilogramów, podobny do tygrysa syberyjskiego. Największym był S. populator, ważący od 220 do 360 kilogramów.Chociaż uważa się, że niektóre osoby miały ponad 400.
W ten sposób ten ostatni przewyższył wszelkie istniejące koty.
Bez wątpienia najbardziej wyróżniającym się aspektem jego budowy ciała były długie kły. Występowały one zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. Ponadto rozmiary i waga obu okazów były podobne, więc brakowało im dymorfizmu płciowego. Szablozęby miały około 1,15 metra wysokości, a ich kły mogły sięgać 18, a nawet 26 centymetrów.
Ciekawostki Smilodona
Teraz przejdźmy do 5 ciekawostek na temat tych niesamowitych zwierząt. Są to następujące.
1. Miał słaby kęs
Chociaż wydaje się to dziwne, jedną z ciekawostek Smilodona było to, że jego ugryzienie nie było tak silne, ale raczej słabe, jeśli porównamy go ze współczesnymi kotami. Pomimo dużych rozmiarów jego kłów badanie modeli komputerowych wykazało, że siła ugryzienia była równa jednej trzeciej mocy lwa (Panthera leo).Uważa się, że wyniki te są związane ze sposobem, w jaki każdy z nich zabija swoją ofiarę.
2. Sposób polowania różnił się od sposobu polowania na koty, które znamy
Sposób polowania na koty z rodzaju Smilodon różnił się od sposobu polowania na dzisiejsze koty. Makarodonty ugryzły swoją ofiarę w szyję, po tym jak obezwładniły ją swoim krzepkim ciałem. Ugryzienie nie miało jednak na celu ich uduszenia, lecz ich kły posłużyły do przecięcia tchawicy i ważnych naczyń krwionośnych. Dzięki tej strategii ofiara straciła przytomność i szybko zmarła dzięki głębokim i śmiertelnym ranom.
Niektóre kły szablozębne miały również ząbkowane krawędzie, aby ułatwić śmiertelne cięcie, które zadawały ofierze. W ten sposób zmniejszono czas i koszty energii. Metoda ta różni się od stosowanej przez współczesne kocie drapieżniki, które dążą do uduszenia swoich ofiar, co wymaga od tych myśliwych ogromnego nakładu energii.
3. Żywiły się dużymi roślinożercami
Strategia polowania i zabijania zdobyczy stosowana przez to stworzenie pozwoliła im wyspecjalizować się w łapaniu dużych zwierząt. Wśród nich można wymienić żubry, mastodonty, łosie, leniwce olbrzymie, a nawet młode mamuty.
4. Smilodon ma to samo wspólne pochodzenie co dzisiejsze tygrysy
Powszechne przekonanie, że tygrysy szablozębne są przodkami dzisiejszych tygrysów i lwów, jest błędne. Dzieje się tak, ponieważ obie grupy zwierząt mają wspólne pochodzenie. W szczególności około 23 milionów lat temu, kiedy istniał pierwszy znany kotowaty, zwany Proailurus. W ten sposób z tego stworzenia o wielkości porównywalnej do rysia iberyjskiego wyłoniły się dwie linie rodowe, linia obecnych kotów i makaronodontów.
5. Jego wyginięcie miało miejsce około 12 milionów lat temu
Przyczyny wyginięcia tych czołowych drapieżników nie są do końca znane, ale są na ten temat dwie główne hipotezy. Uważa się, że w tym czasie zmiana w rozmieszczeniu dużej zdobyczy, w której polowaniu specjalizowały się szablozęby, była kluczem do ich upadku.
Z jednej strony produkt gwałtownych zmian środowiskowych w danym momencie. A z drugiej za sprawą wprowadzenia do środowiska pierwszych ludzi, którzy współzawodniczyli jak inne drapieżniki w ekosystemie.
Biorąc pod uwagę te okoliczności, Smilodon nie był w stanie przystosować się do pochłaniania mniejszych i szybszych ofiar, więc zabrakło mu pożywienia. W ten sposób inne gatunki, które są bardziej elastyczne i mniej wyspecjalizowane w żywieniu, wyszły z tej sytuacji z korzyścią, na przykład linia współczesnych kotów.
W ten sposób kończymy z 5 osobliwościami Smilodona, dzikiego drapieżnika o mocnej budowie i dużych ostrych kłach, zdolnego do zadawania głębokich i śmiertelnych ran na szyi ofiary.Jak widzieliśmy, to symboliczne zwierzę miało bardzo ciekawe życie, z którego wiele pozostaje do odkrycia.
