Niezależnie od tego, czy o tym słyszałeś, czy nie, ciekawostki o kwagdze pomogą ci lepiej zrozumieć ten wymarły gatunek i przyczyny jego zniknięcia z powierzchni Ziemi. Ich wzór sierści jest niepowtarzalny; zmieszaj paski zebry z brązem i bielą sawanny, więc może brzmi to dla Ciebie jak coś.
Badanie tych, których już nie ma, przydaje się też na teraźniejszość, bo od nich można się przynajmniej dowiedzieć, czego nie robić, jeśli chodzi o dziką przyrodę. Z tego powodu niczego nie przegap, bo każda informacja, którą znajdziesz będzie przydatna.
Taksonomia i charakterystyka
Zanim przejdziemy do ciekawostek dotyczących kwaggi, scharakteryzujmy ją nieco dokładniej. Kwagga, która otrzymuje naukową nazwęEquus quagga quagga, jest ssakiem nieparzystokopytnym z rodziny nieparzystokopytnych i rodzaju Equus. Jego najbardziej uderzającą cechą jest futro, pręgowane na grzbiecie i szyi, brązowe na tylnych kończynach i białe na brzuchu i nogach.
Kiedyś zamieszkiwali południowo-wschodnią część Afryki Południowej, szczególnie licznie występując w prowincji Cape iw rejonie Orange River. Żyli w dużych grupach rodzinnych, na czele z dominującym samcem i kilkoma samicami z młodymi.
Często widywano je dzielące przestrzeń z innymi roślinożercami, takimi jak gnu i antylopy.
Chociaż żywił się również liśćmi i łodygami, najbardziej normalną rzeczą było znajdowanie ich na suchych i porośniętych ziołami równinach. Z kolei kwaggi były częścią diety dużych drapieżników, takich jak lwy, lamparty, gepardy, a nawet hieny.
Ciekawostki o kwagdze
Teraz, gdy masz już w swojej wyobraźni bardziej określony obraz kwaggi, nadszedł czas, aby zagłębić się w ich naturę poprzez kilka ciekawostek. Niczego nie przegap, bo te zwierzęta były wyjątkowe i niestety już nie chodzą wśród nas.
1. Jego imię jest onomatopeiczne
Słowo quagga pochodzi z języka Khoi (zwanego także Khoikhoi, Khoekhoen, Kwena lub Hottentots). Ci ludzie tworzą małą koczowniczą grupę pochodzącą z Botswany i Namibii i nazwali to zwierzę słowem, które jest adaptacją wydanego przez nie dźwięku.
2. Jest to podgatunek zebry pospolitej (Equus quagga)
Ogromne różnice w ubarwieniu zebr i kwag skłoniły naukowców do przypuszczenia, że te ostatnie to odrębny gatunek. Jednak badania DNA wykazały, że jest to podgatunek zebry pospolitej, stąd też zmieniono jej nazwę naukową na obecną.
3. Jego DNA jest zsekwencjonowane
Kolejnym interesującym faktem dotyczącym kwaggi jest to, że jest to jedyne wymarłe zwierzę, którego DNA zostało w pełni wyekstrahowane, zsekwencjonowane i zbadane. To, oprócz wykazania, że ten koń był podgatunkiem zebry, otwiera drzwi do jego klonowania.
4. Klonowanie kwaggi
Ponieważ dostępne jest pełne sekwencjonowanie DNA tego zwierzęcia, wiele osób zastanawia się, czy możliwe byłoby jego sklonowanie. Jednak klonowanie wymaga żywych komórek, a wszystko, co masz z kwaggi, to mitochondrialne DNA.
Próba uzyskania zebry przypominającej kwaggę poprzez sztuczną hodowlę.
Mimo wszystko nie jest wykluczone, że w przyszłości uda się odrodzić ten gatunek. Wszystko, czego potrzeba, to przełom w technologii, który by to umożliwił, i chociaż nie ma jeszcze na to daty, istnieje organizacja zajmująca się odzyskiwaniem gatunku: The Quagga Project.
5. Jest to powtarzające się odniesienie w fikcji
Ponieważ jest to tak wyjątkowe zwierzę, a wraz z rewolucją wywołaną przez sekwencjonowanie jego DNA, pojawiło się w różnych dziełach beletrystycznych na różnych platformach. Na przykład Juliusz Verne wspomina o tym w dwóch swoich powieściach, Ludzie w powietrzu i Tajemnicza wyspa. Innym przykładem są dobrze znane filmy o dinozaurach: Park Jurajski i Zaginiony świat.
6. Uważa się, że w pewnym momencie skrzyżowała się z zebrą pospolitą
Ponieważ oba koniowate pochodzą z tego samego korzenia ewolucyjnego i zamieszkiwały razem w różnych miejscach, należy się spodziewać, że krzyżowały się w swoim czasie. Jednak w pewnym momencie rozdzieliła je rzeka Orange, co uniemożliwiło częste przechodzenie okazów z jednej strony na drugą. Od tego czasu zaczęli się różnicować.
7. Jak kwagga wyginęła?
Ostatnią i najsmutniejszą z ciekawostek kwaggi jest jej wyginięcie. Jak w przypadku większości gatunków, które znikają w krótkim czasie, stoi za tym praca człowieka.
Na kwaggi zaczęto polować na masową skalę wraz z przybyciem Holendrów w XVIII wieku. Był używany do spożycia jego mięsa i skóry. Jednak ich eksterminacja dobiegła końca, gdy zostali masowo wymordowani, aby zająć swoje siedlisko bydłem i plantacjami.
To zwierzę jest kolejnym przykładem tego, jak ludzka chciwość niszczy planetę i jej mieszkańców. Jednak w przypadku kwaggi jest coś pozytywnego: czy będzie można zobaczyć, jak w pewnym momencie odzyskują swoją przestrzeń?
