Mrówki są znane z tego, że są niestrudzonymi pracownikami, którzy projektują mrowiska różnej wielkości. Nie byłoby to możliwe, gdyby owady te nie posiadały złożonego mechanizmu społecznego, dzięki któremu potrafią dzielić swoje zadania i efektywnie współpracować.
Gniazda mrówek buduje się w celu przechowywania zasobów, ochrony przed drapieżnikami, opieki nad królową i wysiadywania jaj. Z tego powodu posiadanie ogromnej kolonii zapewnia korzyści i korzyści ekologiczne dla przetrwania gatunku. Czytaj dalej i dowiedz się, które mrowisko jest największe na świecie.
Jak powstaje kolonia?
Kolonie zaczynają formować się wkrótce po locie godowym. Po zapłodnieniu królowa odchodzi w poszukiwaniu nowego miejsca na zbudowanie własnego mrowiska. Przez pierwsze kilka dni matriarchini samodzielnie kopią i zbierają niezbędne zasoby. Gdy tylko zbudują dziurę jako schronienie, zaczynają składać pierwsze jaja w gnieździe.
Każde jajko wniesie do kolonii nową robotnicę, której zadaniem będzie zaspokojenie wszystkich potrzeb królowej lub mrowiska. Dzięki temu matriarchini może poświęcić się wyłącznie składaniu jaj i produkowaniu nowych osobników. Wraz ze wzrostem populacji mrówek złożoność i rozmiar gniazda znacznie się poprawią.
Kasty są ważne
Mrówki mają system kastowy, który klasyfikuje swoich członków i jest ustalany od urodzenia. W ten sposób dorastając już „znają” powierzone im zadania i zaczynają je realizować.Ogólnie klasyfikacja każdego z nich jest następująca:
- Robotnice: są najbardziej aktywne w kolonii, są odpowiedzialne za poszukiwanie pożywienia, powiększanie gniazda i opiekę nad jajami i królową.
- Żołnierze: pilnują gniazda i atakują intruzów.
- Królowe: ich jedynym zadaniem jest składanie jaj. Większość życia spędzają zamknięci w najgłębszej, najbezpieczniejszej części kolonii. Mrowiska mogą mieć 1 matkę (monogamia) lub kilka (poligamia), wszystko zależy od gatunku.
- Samce: produkowane tylko w okresie lęgowym. Jego jedyną funkcją jest zapłodnienie dziewiczej królowej w locie godowym.
- Dziewicze królowe: Te królowe są produkowane, gdy gniazdo jest dobrze ugruntowane i są w okresie lęgowym. Są znani jako budowniczowie kolonii, ponieważ ich rolą jest łączenie się w pary i odchodzenie w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca do założenia własnego gniazda.
Jak widać, tylko robotnice są odpowiedzialne za budowę, modyfikację i rozbudowę gniazda. Z tego powodu są one zwykle najliczniejszą rasą mrówek. Aby mrowisko stało się największe na świecie, musi produkować wystarczającą liczbę pracowników do utrzymania pracy i utrzymania.
Wielkie Mrowiska
Wielkość mrowiska nie jest łatwa do obliczenia, ponieważ podziemnych konstrukcji nie widać gołym okiem. Ponadto te architektury mogą osiągać rozmiary wielu kilometrów, przez co bardzo trudno jest przekopać się i spróbować opisać ich strukturę. Aby dać ci wyobrażenie o tym, jak ogromne mogą być gniazda, poniższa lista zawiera niektóre z największych.
Kolonia Kalifornijska
W roku 2000 naukowcy z Kalifornii odkryli jedno z największych istniejących mrowisk. Rozciągała się od północnej Kalifornii do granicy z Meksykiem, która ma około 965 kilometrów długości.Gatunkiem odpowiedzialnym za wykonanie tak niesamowitej konstrukcji była mrówka argentyńska (Linepithema humile).
Kolonia Hokkaido
Badacz mrówek, Seigo Higashi, od lat badał mrówko-ptaki Hokkaido. Jednak w latach 70. XX wieku odkrył, że wybrzeża tej wyspy zawierają dużą sieć połączonych ze sobą mrowisk (superkolonii). Oszacowano, że zawierał około 45 000 połączonych gniazd i miał długość prawie 19 kilometrów.
Gatunek, który zdominował tę superkolonię, to japońska mrówka ognista (Formica yessensis). W pewnym momencie było uważane za jedno z największych istniejących mrowisk, ale w 1993 roku tsunami zniszczyło dużą część jego konstrukcji. Jakby tego było mało, od 2000 roku odkryto nowe kolonie o gigantycznych rozmiarach, które ostatecznie pozostawiły te organizmy w niepamięci.
Kolonia Melbourne
Argentyńska mrówka jest uważana za gatunek inwazyjny w kilku krajach, ponieważ wiadomo, że tworzy całkiem duże superkolonie. Stawonogom tym udało się także dotrzeć do Australii, gdzie opisano mrowisko o długości prawie 100 kilometrów. Sytuacja ta nie wydaje się być wielkim odkryciem, ale niepokoi naukowców, ponieważ ma negatywny wpływ na rodzimą faunę.
Kolonia południowoeuropejska
Ta kolonia rozciąga się od północnych Włoch, przechodzi przez Francję i kończy na wybrzeżu Atlantyku w Hiszpanii. Jest uznawane przez Księgę Rekordów Guinnessa za największe mrowisko na świecie. Ma około 6000 kilometrów długości i została zbudowana przez argentyńską mrówkę (gatunek inwazyjny).
Dlaczego argentyńska mrówka jest tak popularna?
Niesamowita zdolność tej mrówki do tworzenia gigantycznych mrowisk jest dość sprzeczna, ponieważ jej zachowanie jest bardziej terytorialne.Członkowie tych dużych struktur nigdy nie są wobec siebie agresywni, pomimo dzielących ich kilometrów. Z tego powodu była przedmiotem badań nad superkoloniami.
Argentyńska mrówka rozprzestrzeniła się po świecie ponad 100 lat temu za pośrednictwem statków. Dzięki temu miał możliwość formowania tak dużych mrowisk w różnych krajach. Ogólnie gatunek ten ma doskonałe zdolności adaptacyjne, dlatego bardzo dobrze radzi sobie z najazdami i kolonizacją nowych środowisk.
Jak widać, niesamowita sieć tuneli zbudowanych przez mrówki nie powstaje w ciągu jednego dnia. Osiągnięcie rozmiarów poprzednich przykładów zajmuje sporo lat. Trzeba przyznać, że jest to dość zdumiewający i fascynujący fakt. Jednak jest to również niepokojące ze względu na konflikty, które mogą powodować ludzie i inne zwierzęta.
