Byczek arabski nie należy do najbardziej znanych psów na świecie. W rzeczywistości znalezienie tych psowatych jest dość trudne, ponieważ pochodzą z Australii i rzadko można je znaleźć w innych częściach planety.
Ten pies, będący mieszanką kilku ras, znany jest również pod innymi imionami. Wśród nich są arab, aussie pig dog, BA czy australian pig dog. Poznajmy bliżej tego psa.
Pochodzenie byka arabskiego
Narodziny byka arabskiego są stosunkowo niedawne, ponieważ pojawiły się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Australii. Pomysł na rasę wyszedł spod ręki Mike'a Hodgensa, hodowcy, który poszukiwał psa o dużych rozmiarach, sile, szybkości i dużej zdolności węchowej do tropienia.
Jego celem było osiągnięcie idealnego psa do polowania na dziki, stąd oprócz dobrego węchu musiał być dość silny. Jednak pomimo otrzymania takiego okazu zaprzestał jego hodowli w latach 80. Potem kontynuowali inni hodowcy.
Chociaż nie jest to ustalone jako standard, tradycyjnie uważa się, że Bull Arab ma udział procentowy różnych ras, z których dziedziczy pewne cechy:
- 25% ras wyżeł angielski lub wyżeł niemiecki krótkowłosy, ze względu na ich inteligencję i węch.
- 25% charta, na szybkość i wzrok.
- 50% bulteriera, po którym dziedziczy siłę w ugryzieniu.
Jednak w późniejszych liniach byki arabskie zostały również uzyskane przez krzyżowanie ich z psami mastifa i ogara. Jak zobaczysz poniżej, cechy tego psa odróżniają go od innych ras.
Cechy byka arabskiego
Byczek arabski to pies należący do grupy dużych psów. Uzasadniają to ich wymiary: samce mierzą około 63-69 centymetrów, a samice 61-66 centymetrów wzrostu, a więc figury niemałe.
Waga może wahać się od 32 do 42 kilogramów w zależności od wielkości i płci okazu. Jego ciało jest bardzo mocne i proporcjonalne, z prostym grzbietem i średniej długości szyją, nieco wysklepioną, jeśli się dobrze przyjrzeć.
Tylne nogi psa wyróżniają się siłą, co jest bardzo praktyczne podczas biegania podczas polowania i tropienia. Jego głowa jest średniej wielkości i wyróżniają się jasne oczy, których kolor będzie się różnić w zależności od szaty. Uszy opadają, ogon zwęża się ku końcowi i ma rozmiar dostosowany do budowy ciała. Z drugiej strony ma ciemny nos, owalne łapy i wysklepione palce.
Futro byka arabskiego
Sierść tego psa jest gładka i krótka, co u osobników wyhodowanych po kilku pokoleniach w zimnym klimacie może stanowić podwójną warstwę. To futro jest zwykle przeważnie kremowe lub białe i może mieć ciemniejsze kolorowe plamy.
Mimo to można podawać psy rasy arabskiej o innych odcieniach. Wśród nich są czarne, srebrne, rude, podpalane, pręgowane czy wątrobiane. Ten ostatni przypadek jest jednym z najbardziej cenionych, ponieważ jest to czerwona trufla.
Charakter i zachowanie
Generalnie charakter byka arabskiego jest spokojny i niezależny. Poza tym są dość lojalnymi i przyjaznymi psami zarówno w stosunku do rodziny, w tym małych dzieci, jak i obcych.
Oczywiście, aby osiągnąć tę równowagę psychiczną u psa, bardzo ważne są dwie kwestie. Jednym z nich jest ruch, ponieważ są to zwierzęta bardzo aktywne, ponieważ przyzwyczajone do pracy myśliwskiej muszą uwalniać dużo dziennej energii.
Inną istotną wytyczną dla ich rozwoju jest socjalizacja. Jak wszystkie psy, te duże psy wymagają odpowiedniej socjalizacji od szczeniąt, w przeciwnym razie mogą stać się nieco agresywne w stresujących dla nich sytuacjach.
Jak już wspomniano, wyróżnia się wielki nos do polowań byków arabskich, podczas których potrafi dominować i być potencjalnie agresywny. Z drugiej strony, jego zmysł węchu daje mu również świetne umiejętności tropienia w misjach poszukiwawczych i ratowniczych. Ponadto są to bardzo czujne psy, więc nadają się również do nadzoru.
Trening arabskiego byka
Ze względu na swoją inteligencję i umiejętności tresura byka araba nie jest skomplikowana. Oczywiście musisz być bardzo stały i stosować pozytywne wzmocnienie jako metodę uczenia się.
Oprócz uczenia podstawowych wskazówek behawioralnych, takich jak odpowiadanie na wezwania korepetytora, nieciągnięcie na smyczy podczas spacerów lub reagowanie na „nie”, jak wskazano powyżej, należy spędzać dużo czasu towarzysko.
Od 8 tygodnia życia pies powinien być (krok po kroku) wystawiany na różne środowiska, sytuacje, ludzi, zwierzęta itp. abyś się z tym wszystkim zapoznał. Ważnym aspektem, o którym należy pamiętać, jest to, że ten pies ma silny instynkt łowiecki, więc jeśli dzielisz dom z innymi zwierzętami domowymi, lepiej, aby na nie nie polowano (na przykład króliki).
Psy te mogą żyć w zgodzie z innymi pupilami, ale najlepiej od szczeniąt mieszkają razem. Mimo to, pomimo prawidłowej socjalizacji, najlepiej, gdy byk arabski znajduje się w pobliżu innych zwierząt, jest ściśle nadzorowany. Zaleca się również noszenie kagańca w miejscach publicznych oraz noszenie go na smyczy.
Psy tej rasy to psy o silnym charakterze dominującym, dlatego ich opiekunowie powinni wziąć to pod uwagę i twardo, ale nigdy agresywnie wykonywać swoją rolę przywódczą. Konieczne jest zawsze zwracanie się do nich z pozytywnym wzmocnieniem.
Opieka nad bykiem arabskim
Jedną z głównych trosk, jakie należy zapewnić buhajowi arabowi, jest codzienna aktywność, zarówno fizyczna, jak i psychiczna. Dlatego osoba, która chce wybrać jednego z tych psów jako zwierzę do towarzystwa, musi być tego świadoma i zaangażowana w taką opiekę.
Jeśli nie zapewni się mu możliwości ruchu i będzie trzymany w miejscach o ograniczonej wolności, pies ten będzie cierpieć z powodu nagromadzenia energii. Może to prowadzić do destrukcyjnych zachowań, nieustannego szczekania i ukierunkowanej agresji, dlatego należy tego unikać za wszelką cenę.
Oprócz swoich potrzeb fizycznych musisz porozmawiać o jedzeniu. Ten pies wymaga zbilansowanej i kompletnej diety, która zaspokoi wszystkie potrzeby żywieniowe psa tej wielkości i wyczerpania fizycznego. Należy go dobrać do wieku psa, aby dostosować go do każdego etapu jego życia. Oczywiście nie wolno nam zapominać o zapewnieniu zawsze świeżej i czystej wody.
Oprócz tego warto pamiętać o tym, jak ważne zarówno dla Bull Araba, jak i każdego innego psa są regularne wizyty u weterynarza, a także szczepienia oraz odrobaczenie wewnętrzne i zewnętrzne.
Kąpiel i szczotkowanie byka araba
Sierść tego psa jest krótka, więc nie wymaga codziennego szczotkowania. Po prostu szczotkowanie raz lub dwa razy w tygodniu szczoteczką o twardym włosiu usunie martwe włosy i brud.
Jeśli chodzi o kąpiele, to są one konieczne tylko wtedy, gdy pies jest naprawdę brudny i maksymalnie raz na miesiąc lub półtora miesiąca. W tym celu wskazane jest użycie specjalnego szamponu dla psów.
Korzystając z czesania i kąpieli należy sprawdzić czy nie ma w nich zabrudzeń i wyczyścić uszy psa. W ten sposób można wcześnie wykryć problemy, takie jak infekcje.
Obcinanie pazurów to również czynność, którą należy wykonywać regularnie u psów, chociaż w przypadku rasy bull arab jest całkiem normalne, że utrzymują je w odpowiednim rozmiarze poprzez naturalne opiłowywanie ich na spacerach i biegach .
Zdrowie i choroby
Byczek arabski jest generalnie dość silnym i zdrowym psem, który może żyć od 12 do 15 lat. Mogą jednak wystąpić u nich różne choroby. Wśród nich wyróżniają się:
- Zwichnięcie stawu biodrowego, bardzo częste u dużych psów.
- Rozszerzenie żołądka, kolejne zło wspólne dla psów znacznych rozmiarów.
- Wodospady.
- Padaczka.
- Wnętrostwo, jedna z najczęstszych chorób jąder.
- Przemieszczenie soczewki głównej.
- Atak pasożytów może powodować alergie skórne, a także ostre zapalenie skóry.
Ciekawostki o rasie byków arabskich
Niektóre z ciekawostek towarzyszących temu psu zostały przedstawione na końcu tej listy. Nie przegap ich:
- Niełatwo to zobaczyć poza Australią.
- Jest to pies stworzony do chwytania dzikich świń i dzików z bliskiej odległości (mniej niż kilometr) i udało mu się osiągnąć pozycję numer 1 wśród ras pod tym względem w Australii.
- Samice rodzą od 7 do 9 młodych w jednym porodzie.
- Bull Arab nie jest oficjalnie uznawany za rasę, nawet przez Australian National Kennel Council.
- Oprócz oryginalnej linii hodowlanej dodano dwie nowe: linię Queensland, która wprowadziła ogary do linii krwi, oraz linię NSW, gdzie zostały skrzyżowane z mastifem angielskim.
- Część nazwy „arab” (arab.) wywodzi się z przekonania niektórych hodowców, że na początku zamiast psów rasy chartów do krzyżowania używano psów saluki, psa królewskiego Starożytnej Egipt.
Bull Arab to silny, chętny i bardzo energiczny pies. W każdym razie, ponieważ nie jest uznawana za rasę, dość trudno jest znaleźć ją na sprzedaż lub adopcję poza Australią. Jeśli chcesz kopię, przygotuj się na poszukiwania i nie trać rozpędu.
