10 pawich ciekawostek

Paw jest znany na całym świecie ze swojego smukłego ciała, kolorów i efektownego ogona. W każdym razie niewiele osób wie, że w ich grupie jest nie tylko jeden gatunek, a ich uroda jest bardzo droga dla samców. Chcesz poznać 10 pawich ciekawostek?

Ta grupa ptaków jest doskonałym przykładem doboru płciowego, teorii, w której postuluje się, że przyciąganie samic tego samego gatunku może mieć bardzo negatywny wpływ na przeżycie osobników. Jak pawie mogą uniknąć ofiar z tak rzucającym się w oczy ogonem? Jaka jest Twoja średnia długość życia? Czytaj dalej, ponieważ tutaj pokażemy Ci 10 faktów na ich temat, które nie pozostawią Cię obojętnym.

1. Paw to nie tylko gatunek

Zanim w pełni zagłębimy się w specyfikę tego ptaka na poziomie reprodukcyjnym, konieczne jest jego scharakteryzowanie z genetycznego punktu widzenia. Przede wszystkim należy zauważyć, że istnieją 3 różne gatunki pawi. Chociaż wszystkie należą do rodziny Phasianidae, wykazują pewne cechy różnicujące. Są to:

1. Paw zielonoszyi (Pavo muticus): gatunek ten występuje w lasach tropikalnych Azji Południowo-Wschodniej. Jak sama nazwa wskazuje, szyja samców jest zielona i są one większe niż okazy typowego gatunku (P. cristatus).
2. Paw pospolity (Pavo cristatus): Gatunek ten pochodzi z Azji Południowej i występuje w południowo-wschodnich Indiach. Jest mniejszy niż indyk zielonoszyi, a pióra samców mają charakterystyczne niebieskawe odcienie.
3. Paw Kongo (Afropavo congensis): Bardzo różni się od dwóch typowych gatunków indyków, ponieważ należy do innego rodzaju.Jego kolory są nieco mniej uderzające, jest mniejszy, a jego ciało wydaje się bardziej spłaszczone. Mówiąc najprościej, wygląda jak skrzyżowanie perliczki z pawiem pospolitym.

2. Dość specyficzna dystrybucja

Od teraz skupimy się na gatunku Pavo cristatus, ponieważ jest on najlepiej znany z społeczno-kulturowego punktu widzenia. Podczas rejestrowania przemieszczania się tego gatunku wykryto, że nie migruje on ani nie przemieszcza się wyraźnie poza zasięg swojego naturalnego siedliska. Ponadto ma duże upodobanie do lasów liściastych z obfitymi źródłami wody, zwłaszcza w znacznych odległościach od ludzkich jąder.

P. cristatus można znaleźć na subkontynencie indyjskim i Sri Lance. Preferuje ekosystemy położone poniżej 1800 m n.p.m.

3. Jeden z najpiękniejszych aspektów świata

Pawie pospolite słyną ze swojego wspaniałego upierzenia i smukłych kształtów. Są to duże ptaki, które mierzą od 100 do 110 centymetrów od dzioba do ogona i ważą średnio od 4 do 6 kilogramów. Kobiety są mniejsze niż mężczyźni, a także mają mniejsze wymiary ciała niż ich rówieśnicy.

Samce mają fluorescencyjnie niebieskie zabarwienie na grzbiecie, szyi i głowie, a także złote pióra otaczające ich boki i grzbiet. Samice są znacznie mniej rzucające się w oczy, a ich główne kolory to biały, czarny i szarawy (chociaż ich szyja zachowuje zielonkawe odcienie).

Samce mają ogon o średniej długości 1,2 metra. Ma ponad 150 piór zakończonych złożonymi punktami, zwanymi „ocelli” (ze względu na podobieństwo do oka).

4. Dymorfizm płciowy stworzył gatunek

Jak widać, samce i samice pawi drastycznie się różnią.W biologii termin ten znany jest jako dymorfizm płciowy i tłumaczy się współzawodnictwem osobników tego samego gatunku. Ponieważ samice wybierają partnerów na podstawie jakości ich upierzenia, uważa się, że ewoluowało to u samców do nieoczekiwanych granic.

Jak wskazują badania, wielkość ogona, zachowania rozrodcze i liczba ocelli (efektownych piór) samców są rzetelnymi oznakami ich zdrowia reprodukcyjnego. Ponieważ mogą „zainwestować” więcej energii w zaloty, można założyć, że geny piękniejszych samców są lepsze, a samice zyskują żywotność poprzez krycie się z nimi.

Im silniejszy ojciec, tym bardziej samica dba o to, by jej potomstwo przetrwało w przyszłości.

5. Pawi ogon: nierozwiązana tajemnica

Chociaż większość pawich ciekawostek dotyczy wielkości i kształtu ogona samca, należy zauważyć, że cecha ta nie została jeszcze w pełni wyjaśniona.Chociaż rozmiar i złożoność ogona są uczciwymi oznakami jakości genetycznej samca, nie wydaje się, aby samice wybierały je na podstawie samych tylko tych cech.

W kilku badaniach nie udało się wyjaśnić selekcji przez samice, odnosząc ją jedynie do wielkości, symetrii lub liczby oczek na ogonie samca. Nie oznacza to, że każda teoria jest błędna, ale raczej, że mechanizmy reprodukcyjne tych ptaków są znacznie bardziej złożone, niż mogłoby się początkowo wydawać.

6. Peacock Curios: Skomplikowana reprodukcja

Pawie są poligamiczne, co oznacza, że przez całe życie mogą rozmnażać się z więcej niż jednym partnerem. Kiedy nadchodzi sezon zalotów, samce gromadzą się w tokowiskach, zgrupowaniach na określonych terytoriach, na których rywale prezentują swoje najbardziej rzucające się w oczy cechy (ogony) w nadziei na zwabienie samic.

Samce wachlują ogonami i wykonują sporadyczne ruchy, ale samice są zwykle bezinteresowne i kontynuują żerowanie. Jednak kiedy wybierają partnerów, dominujące samice stają się bardzo agresywne. Nie chcą, aby inni rozmnażali się z „ich” partnerem, więc nie wahają się atakować zainteresowanych.

7. Jak przeżywają indyki z tak dużymi ogonami?

Rozmiar ogonów samców to oczywisty kompromis, ponieważ zwiększa ich szanse na rozmnażanie się, ale także na śmierć z rąk drapieżnika. Jak to jest poruszać się z metrowym welonem na plecach? Teraz wyobraź sobie sytuację, gdy ściga cię tygrys.

Dorośli mają zdolność latania na sąsiednie gałęzie, gdy wyczują niebezpieczeństwo. Ponadto mają tendencję do żerowania w grupach, co nieco zmniejsza indywidualne ryzyko. Ptaki te są jednak łatwym łupem dla lampartów, wilków, lwów, tygrysów i niektórych ptaków drapieżnych.W niewoli gatunek ten żyje 23 lata, ale na wolności prawie nigdy nie przekracza 16.

Co ciekawe, młode osobniki są bardziej narażone na śmierć z rąk drapieżnika niż dorośli.

8. Indyk jest samotnym zwierzęciem

Kolejną ciekawostką pawia jest to, że wbrew temu, co sugeruje jego wygląd, jest raczej samotnym zwierzęciem. Chociaż dorosłe osobniki łączą się w małe grupy, aby jeść i rozmnażać się, wolą podróżować samodzielnie. Samce używają ogonów jako „broni” na tym obszarze, ponieważ jeżą się również, gdy inny indyk lub zwierzę wkracza na ich terytorium w sposób niezamierzony.

9. Imponujący rejestr wokalny

Indyki są w ciągłej gotowości, ponieważ są więcej niż atrakcyjnym daniem dla drapieżników w indyjskich lasach. Oprócz trzymania szyi wysoko i od czasu do czasu sprawdzania horyzontu, wydają serię przenikliwych odgłosów, które ostrzegają ich towarzyszy, że coś jest nie tak.Obie płcie emitują do 6 różnych sygnałów ostrzegawczych, a samce mają 7 akcesoriów typu reprodukcyjnego.

3 wezwań wydawanych przez samce dotyczy wyłącznie zalotów. Uważa się, że mogą one być równie ważne jak ogony w imponowaniu samicom, ponieważ złożoność intonacji samca wydaje się być związana z jego sukcesem reprodukcyjnym.

10. Szczęśliwe zwierzę

Jako ostatnia z pawich ciekawostek, przynosimy dobre wieści. Jak wskazuje Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN), gatunek Pavo cristatus należy do kategorii „najmniejszej troski (LC)”. Nie tylko to, ale ich populacja jest stabilna, co jest obecnie bardzo rzadkie.

W każdym razie indyki mają wysoki wskaźnik śmiertelności z powodu drapieżnictwa, chorób, porażenia prądem podczas przelatywania nad liniami energetycznymi, zatrucia chemicznego i utraty ekosystemów.Należy ich szanować i chronić, ponieważ fakt, że nie są w niebezpieczeństwie, nie oznacza, że lina może być dalej napinana.