Nietoperz lis (Acerodon jubatus), znany również jako „filipiński latający lis”, jest zwierzęciem endemicznym tego azjatyckiego kraju i wyróżnia się tym, że jest największym gatunkiem nietoperzy na świecie. Porównanie jego nazwy zwyczajowej pochodzi od szczególnego kształtu jego twarzy, który bardzo przypomina lisa pospolitego (Vulpes vulpes).
Osobnik ten należy do rodziny Pteropodidae, , która obejmuje ponad 197 gatunków nietoperzy wyróżniających się ogromnymi rozmiarami. Są również znane jako „megabaty”, chociaż niektóre małe należą do tej rodziny. Jego lisi pysk jest tym, co klasyfikuje ich jako krewnych, oprócz pazurów na drugim palcu dłoni i zmniejszonej elastycznej skóry na skrzydłach.
siedlisko lisich nietoperzy
Nietoperz lis występuje głównie na Filipinach, zwłaszcza w tropikalnych lasach deszczowych regionu Maitum. Podobnie gatunek ten został znaleziony na niektórych wyspach kraju azjatyckiego w pobliżu klifów, do których ludzie mają trudny dostęp. Jednak woli żyć w lasach z jaskiniami lub szczelinami lub w miejscach niezamieszkałych, jak wykazały badania z 2005 roku.
Chociaż nietoperz lis jest szeroko rozpowszechniony na Filipinach, nie występuje w regionie Palawan ani na wyspach prowincji Batanes.
Wspomniane badanie wykazało, że ich obecność w odległych dżunglach ma decydujący czynnik, którym okazuje się być rzeka, która wskazuje nietoperzom istnienie drzew figowych, ich głównego źródła pożywienia. Ogólnie rzecz biorąc, gatunek ten zamieszkuje zalesione i odległe części filipińskiej dżungli, gdzie czuje się najlepiej.
Cechy fizyczne
Przede wszystkim należy podkreślić, że nietoperz lis jest ssakiem chiropterowym. Jak wszyscy przedstawiciele swojej grupy ma skrzydła i stosunkowo lekkie ciało do lotu. Razem nietoperze stanowią 20% wszystkich gatunków ssaków na świecie (1100 gatunków).
Jak sama nazwa wskazuje, nietoperz lis odróżnia się od innych podobnych ssaków kształtem pyska, który przypomina małego lisa lub psa. Ze względu na swoje rozmiary do tej pory osobnik ten jest uważany za największego nietoperza na świecie. Ma średnią rozpiętość skrzydeł 1,5 metra, waży 1,2 kilograma, a jego długość w pionie przekracza 30 centymetrów.
Chociaż gatunek Pteropus vampyrus ma większą rozpiętość skrzydeł, jest lżejszy niż nietoperz lis. Co ciekawe, te ostatnie nietoperze nie mają ogona.
Nietoperz lis ma dymorfizm płciowy, ponieważ samica jest zwykle mniejsza od samca. Inną jego cechą fizyczną, którą należy podkreślić, jest kolor futra, ponieważ jest on również podobny do futra lisów, ponieważ ma złotą głowę i miedzianobrązowy grzbiet. Jego pysk jest wydłużony, a oczy i uszy większe niż u innych nietoperzy.
Zachowanie lisa nietoperza
Ten ssak prowadzi nocny tryb życia i zwykle przelatuje prawie 40 kilometrów w ciągu jednej nocy w poszukiwaniu pożywienia. Jednak badanie przeprowadzone w 2017 roku wykazało, że te nietoperze mają również dzienne nawyki, wykorzystując ten pas do snu, żerowania i łączenia się w pary.
To ostatnie zachowanie było znacznie bardziej widoczne u samców, ponieważ podczas gdy samice odpoczywały w ciągu dnia, poświęcały czas na czynności, które pomogły poprawić ich możliwości godowe.Z drugiej strony nietoperze lisy wolą mieszkać w pobliżu rzek, dzięki czemu mogą stale się myć i przez to być mniej zauważalne dla swoich drapieżników.
Karmienie lisów nietoperzy
Choć jego rozmiary są zastraszające i uważa się go za zwierzę mięsożerne, nietoperz lis jest nietoperzem owocożernym i, jak wspomniano powyżej, jego głównym źródłem pożywienia są figi. Jednak gdy nie mają dostępu do tego owocu, te skrzydlate ssaki mogą żywić się innymi rodzajami owoców.
Podczas lotu nietoperze lisy upuszczają nasiona lub uwalniają je podczas schodzenia, co czyni je doskonałymi dystrybutorami gatunków roślin w swoim ekosystemie. Ten mechanizm rozprzestrzeniania się jest znany jako endozoochoria.
Nietoperze te również zjadają owoce uprawne, ale w bardzo rzadkich przypadkach i gdy nie mogą znaleźć pożywienia w swoim środowisku. Ponadto gatunek ten nie posiada zdolności echolokacji, którą posiadają inne gatunki nietoperzy.Aby uzyskać dostęp do pożywienia, używa wzroku do zlokalizowania owocu, którym się żywi.
Wiele nietoperzy wytwarza fale dźwiękowe ustami i nosami. Odbijają się one i generują echo, które dostarcza im informacji o otoczeniu. Nietoperze lisy nie są w stanie używać tego mechanizmu.
Reprodukcja nietoperza lisa
Nie ma zbyt wielu informacji na temat jego rozmnażania ze względu na odległe miejsca występowania gatunku, chociaż prawdopodobniedorosłe osobniki wykorzystują fotoperiod jako sygnał reprodukcyjny. Oznacza to, że ilość godzin dziennych moduluje produkcję hormonów w tym sensie.
Wiadomo, że samice osiągają dojrzałość płciową po 2 latach i mogą mieć tylko jedno młode rocznie, podczas gdy trzymane w niewoli samice rodzą tylko raz na 2 lata. Ich okres ciąży przypada na okres od kwietnia do czerwca.
Stan ochrony
Nietoperz lis jest „zagrożony” według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Ich trudna sytuacja wynika z kłusownictwa, którego ofiarą padają okazy, gdyż mają one zwyczaj gromadzenia się w gronie ponad 1000 osobników (co ułatwia ich złowienie).
Podobnie, jego największym zagrożeniem jest zmniejszenie jego naturalnego środowiska w wyniku wylesiania, zwłaszcza na wyspach takich jak Cebu. Wiele podmiotów pozarządowych wdrożyło różne programy ochrony hodowli w niewoli w regionie Subic na Filipinach.
Jak widać, nietoperz lis jest dużym zwierzęciem w porównaniu z innymi nietoperzami i nie zagraża życiu ludzi. Wręcz przeciwnie, ich nawyki żywieniowe umożliwiają zwiększenie zagęszczenia roślin w filipińskich dżunglach.Jednak nadal pada ofiarą nielegalnych działań, a nieznajomość gatunku nie pozwala na podniesienie świadomości na temat jego ochrony.
