Igła pyska, zwana też arlekinem, to jaskrawo ubarwiony gatunek morski, którego główną cechą charakterystyczną jest kształt pyska. Ponadto jego rozmiar jest dość mały, bo ledwie sięga 9 centymetrów długości, a jego płetwy są również dość małe.
Nazwa naukowa tego gatunku to Oxymonacanthus longirostris, ryba o pięknej sylwetce, która w ostatnich latach zafascynowała niejednego miłośnika akwariów morskich. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym pięknym organizmie.
Siedlisko iglaków pysich
Ta ryba jest pospolitym mieszkańcem płytkich wód morskich i była kojarzona z obszarami raf koralowych w Oceanie Spokojnym i Indyjskim.Ponadto jest zwykle regularnie widywany na kilku wyspach, takich jak Ryukyu, Nowa Kaledonia i Tonga. Właściwie można powiedzieć, że są rybami bardzo wybrednymi w wyborze swojego domu, ponieważ wypatrują obecności twardych koralowców z rodzaju Acropora.
Jak się ma iglasta pysk?
Ciało tej ryby jest owalne i madługi pysk zakończony czubkiem, którego wygląd jest powodem przydomka „pysk”. Ten bardzo szczególny kształt wynika z przystosowania, które pomaga mu żywić się ulubioną zdobyczą, dla której niezbędny jest długi pysk. Jego płetwy nie są tak oczywiste, ponieważ są dość zmniejszone i ostatecznie nadają mu wygląd włóczni lub strzały.
Jej kolor skóry jest bardzo piękny, ponieważ ma niebiesko-zielone tło, które jest pokryte żółto-pomarańczowymi kropkami i paskami. W niektórych przypadkach nos i część grzbietu są zabarwione w tym samym odcieniu, co plamy, tak jakby brzeg ryby był podkreślony.Podobnie jego oczy są otoczone żółtymi odcieniami, które nadają mu obrączkowy kształt i wyróżniają się na ciele.
Jak zachowuje się igła pyska?
Ogólnie rzecz biorąc, jest to dość potulna i przerażająca ryba, ponieważ ma tendencję do ukrywania się przed drapieżnikami. Jednak podczas krycia wykazują agresywne zachowanie. Co więcej, tylko w takich momentach stają się zwierzętami terytorialnymi, więc każda para chroni swoją prywatność. Po zakończeniu wracają do swoich zachowań społecznych, dzieląc przestrzeń z rówieśnikami.
Dodatkowo są to ryby, które lubią pływać w parach, ponieważ pomagają sobie nawzajem, broniąc zasobów swojego terytorium. Żywność jest podstawowym dobrem dla tych zwierząt, ponieważ reprodukcja wiąże się z wysokimi kosztami dla ich organizmów i muszą one zrekompensować to obfitą dietą.
Jedzenie
Ta ryba jest organizmem żywiącym się koralowcami, co oznacza, że jej dieta opiera się wyłącznie na polipach koralowców.Z tego powodu jego siedlisko ogranicza się tylko do wspomnianych wcześniej raf, których warunki sprzyjały wydłużaniu pyska. Ta adaptacja pozwala mu wziąć koralowca tak, jakby był parą „pęsety”, unikając uszkodzenia twarzy i ułatwiając mu przetrwanie.
W rzeczywistości, zgodnie z artykułem opublikowanym w czasopiśmie naukowym Coral Reefs, długopyskie igły mają zdolność rozróżniania i wybierania rodzaju koralowca. Robią to, obserwując kształt i strukturę każdego z nich i wybierając tylko te z rodzaju Acropora. Ten wybór nie jest przypadkowy, ponieważ oprócz tego, że jest ich pożywieniem, rozgałęziony kształt tego korala służy również jako schronienie.
Z tego powodu jest uważany za gatunek trudny w hodowli, ponieważ wymaga obecności koralowców w zbiorniku lub akwarium. Dla lepszego zrozumienia, koralowce i duża część parzydełkowców to organizmy wrażliwe na zmiany jakości wody: oznacza to, że najmniejsza nieostrożność może kosztować życie wszystkich osobników w zbiorniku.
Odtwarzanie
Pyskata jest gatunkiem monogamicznym, który utrzymuje partnera nawet wtedy, gdy nie jest w okresie godowym. Patrząc z innej perspektywy, zwierzęta te są najlepszym odzwierciedleniem wyrażenia „dopóki śmierć nas nie rozłączy”, ponieważ zmienią partnerów tylko wtedy, gdy jedno z nich umrze. Ta sytuacja sprzyja ich agresywności, ponieważ w obronie partnera atakują każdego intruza na swoim terytorium.
Po zalotach, które polegają na taranowaniu się samica rozpoczyna tarło, składając jaja na powierzchni glonów. W tym momencie para rozpoczyna zabawę w pogoń, w której samiec podąża za samicą i kończy krycie, zapładniając wszystkie lęgi swoim nasieniem. Organizmy te nie mają żadnej opieki rodzicielskiej, więc młode od urodzenia będą same.
Stan ochrony
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody sklasyfikowała tę rybę jako gatunek wrażliwy.Wynika to z dużego ryzyka, na jakie narażone jest jego siedlisko, ponieważ jego przetrwanie zależy od koralowców. Dlatego sytuacje takie jak blaknięcie koralowców stanowią zagrożenie dla ich populacji.
30% koralowców Acropora zalicza się do pewnej kategorii ryzyka.
Ten gatunek jest doskonałym przykładem wrażliwości niektórych organizmów specjalistycznych. Innymi słowy, powstaje efekt domina: kiedy jedno ogniwo znika, inne nie mogą się utrzymać, skazując się na wyginięcie. Pamiętaj, że każda żywa istota odgrywa ważną rolę w przyrodzie, a jeśli jedna z nich zniknie, wpłynie to na nas wszystkich, czy nam się to podoba, czy nie.
