Inteligencja tych ptaków jest nie tylko bardzo wysoka, ale także łatwa do zaobserwowania, gdy tylko sobie z nimi poradzisz. Dlatego kiedy wrony kraczą, każdy może powiedzieć, że nie robią tego bez powodu. W świecie zwierząt wszystko ma swoje wytłumaczenie.
Co te krukowate mają na myśli przez swoje skrzeczenie? Ze wszystkich ich wokalizacji te „krzyki” są najbardziej uderzające. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o komunikacji wron, trafiłeś do odpowiedniego artykułu.
Dlaczego wrony kraczą?
Pierwszą rzeczą, o której powinniście wiedzieć, jest to, że wokalizacje wron są dobrowolne. W przeciwieństwie do innych gatunków ptaków (które śpiewają lub ćwierkają jako automatyczna reakcja na określone bodźce), krukowate mogą modulować dźwięki, które wydają w oparciu o swoje intencje.
Wielki repertuar wokalny tych ptaków pozwala im skutecznie wyrażać swoim współplemieńcom wszystko, czego potrzebują, od ostrzeżenia o niebezpieczeństwie po sygnalizowanie miejsc obfitujących w pokarm. Ponadto, będąc zwierzętami stadnymi, ich złożone interakcje społeczne sprzyjają rozwojowi ich ekspresji.
Wrony słyną również z umiejętności naśladowania dźwięków. Potrafią prawie doskonale naśladować ludzką mowę, zyskując reputację wieszczy zagłady w niektórych zachodnich folklorach.
Dorośli uczą młode wrony odgłosów swojej grupy: potrafią przekazywać wiedzę.
Rozróżnienie między przyjacielem a zagrożeniem
Kolejną z najlepiej rozwiniętych cech wron jest ich pamięć i zdolność rozpoznawania osobników.Kiedy ponownie połączą się z innymi wronami, ich krakanie będzie się różnić w zależności od relacji, jakie mają z nimi. Innymi słowy, rozróżniają krewnych, rywali i młodzież.
Ptaki te mają również specyficzny rodzaj skrzeku, aby ostrzec o obecności przyjaznych osobników, takich jak ludzie, którzy przynoszą im jedzenie. Kruki używają również tej wokalizacji, aby naprowadzić innych padlinożerców na duże zwłoki i nakłonić je do rozcięcia ich dla nich.
Te ptaki potrafią między innymi rozpoznawać wrogie ptaki. Skrzeki, które emitują, różnią się w następujących przypadkach:
- W obliczu wrogich istot (z tego samego gatunku lub nie), wrony krakają głębszym i krótszym tonem.
- Kiedy chcą zaalarmować inne ptaki, wydają serię potężnych, prawie ogłuszających skrzeków.
Przyjazne powitanie wron składa się z powtarzających się, ale nie przenikliwych krakań.
Wrony kraczą na śmierć członka ich grupy
Przez długi czas uważano, że wrony odprawiają rytuały pogrzebowe, ponieważ gdy jedna z nich umiera, następuje charakterystyczne zjawisko. Po śmierci towarzysza całe stado tworzy ogłuszający koncert ciągłego i specyficznego skrzeczenia.
Jednak ten koncert nie dotyczy rytuału, tak jak my, ludzie, go rozumiemy. Oprócz sposobu wyrażania emocji po śmierci innej wrony, wrony kraczą, aby ostrzec innych, że to miejsce jest niebezpieczne.
Dodatkowo, tym aktem wrony pamiętają o wszystkich potencjalnie śmiercionośnych elementach otoczenia. W badaniu z 2015 roku zbadano to zjawisko i odkryto następujące szczegóły:
- Wronom zajęło więcej czasu zbliżenie się do jedzenia w miejscu, w którym zdechła inna wrona.
- Ptaki te skarciły ludzi i drapieżniki, które wcześniej widziały w pobliżu padliny wrony.
- Zwłoki innych gatunków ptaków, takich jak gołębie, nie wywoływały tak intensywnej reakcji jak ciała współplemieńców.
Symbolika wron
Nie we wszystkich mitologiach kruk jest symbolem śmierci i nieszczęścia. Chociaż prawdą jest, że w Biblii ptak ten jest kojarzony z pojęciem zła i nieczystości, w innych kulturach jest ikoną mądrości i wiedzy.
Według legendy Anglia nie uległaby obcej inwazji, dopóki w londyńskiej Tower były kruki.
W mitologii nordyckiej Hugin i Munin byli krukami, które Odyn nosił na ramionach. Każdego dnia bóstwo wysyłało ich na eksplorację świata, a kiedy wracali, relacjonowali wszystko, co się wydarzyło.Dzięki nim w pismach Odyn wiedział wszystko i otrzymał imię Rafnagud (bóg kruków).
Eskimosi z Alaski, Kanady i Grenlandii uważają kruka za centralną postać w tworzeniu ludzkiego świata. Ten ptak stworzył ziemię, rośliny, zwierzęta i ludzi. Nauczył ludzi rozpalać ogień, budować czółna i sieci oraz używać futer do ochrony przed zimnem.
Przykładem orientalnej kultury, która kojarzy wrony ze śmiercią jest Japończyk. W wielu prehistorycznych grobowcach położonych w Azji Południowej znajdują się łodzie narysowane w kształcie ptaków, a czasami rysuje się nawet wioślarzy przebranych za krukowate. Jednak tutaj śmierć jest postrzegana bardziej jako podróż niż koniec życia.
Odmienne przedstawienia kruka w ludzkiej kulturze są próbką niesamowitej złożoności ich zachowania i związku, jaki te ptaki są w stanie nawiązać z nami.Cuda krukowatych rosną z każdym odkryciem na ich temat.
