Jeśli na prerii Stanów Zjednoczonych istnieje symbol wolności, to jest to koń Mustang. Nieliczne stada koniowatych spotykane na wolności w regionie Ameryki Północnej należą właśnie do tej rasy, uważanej za jedną z najpiękniejszych na świecie.
Należy jednak zauważyć, że koniowate, które nas tutaj interesują, zostały ponownie wprowadzone na kontynent amerykański podczas podboju hiszpańskiego, ponieważ wcześniej ich krewniacy wyginęli. W rzeczywistości słowo Mustang pochodzi od słowa „mustang”, tak nazywa się dzikie konie w starym języku hiszpańskim. Tutaj możesz lepiej poznać to niesamowite zwierzę.
Pochodzenie konia Mustanga
Pod koniec plejstocenu koniowate wyginęły już w Ameryce Północnej. W każdym razie, kiedy hiszpańscy konkwistadorzy przybyli na te tereny z wierzchowcami, część z nich uciekła i udało im się rozmnożyć na rozległych równinach Ameryki. Brak drapieżników i dostępne pożywienie przyczyniły się do jego gwałtownej ekspansji od XVI wieku.
Najnowsze badania DNA umieszczają przodków konia Mustanga tak blisko koni bagiennych, występujących w naturalnym środowisku Doñana (Hiszpania).
Następnie rdzenni Amerykanie schwytali wiele koni osiedlonych na tych ziemiach, aby wykorzystać je do transportu. Ich hodowla w połączeniu z rosnącą dziką populacją zaowocowała ich ogromną liczbą na początku XX wieku. Wtedy farmerzy zaczęli ich eksterminować pod pretekstem niszczenia pastwisk dla swoich zwierząt.
Ta masakra poważnie zagroziła rasie pod koniec lat 60. Później, w latach 70., rząd Stanów Zjednoczonych zakazał polowań na nie i ogłosił go „gatunkiem chronionym”, ratując go w ten sposób przed wyginięciem. Jednak, jak zobaczycie później, problem trwa do dziś, ponieważ ekspansja przemysłowej hodowli zwierząt gospodarskich poważnie wpływa na ich siedliska.
Cechy fizyczne
Mustang ma mocną, zwartą budowę i ma od 135 do 155 centymetrów wzrostu w kłębie. Ponieważ jego głowa i szyja są proporcjonalne do jego wielkości, ten koń jest obdarzony wielką wytrzymałością, która pozwala mu biegać na duże odległości bez nadmiernego zmęczenia.
Kolor jego sierści różni się znacznie w zależności od okazu, ale zwykle mieści się w granicach brązu, czerni, bieli i gniadego.
Jest to rasa o dobrej zdolności przystosowania się do niesprzyjającego klimatu, ponieważ rozwinęła się na dużych równinach, gdzie niepogoda zawsze zatrzymuje je na zewnątrz.Konie te nie muszą pić tak dużo wody jak inne rasy i mogą bez problemu żywić się kolczastymi krzewami i grubymi liśćmi.
Charakter i zachowanie
Koń Mustang jest znany ze swojej niezależności i temperamentu. Nie są to koniowate łatwe do oswojenia, ponieważ ich dzikie pochodzenie sprawia, że nie są potulne i charakteryzują się dość nieufnymi zachowaniami. W każdym razie są bardzo inteligentne i doskonale dostosowują się do przeszkód, jakie napotykają na co dzień (wśród nich ludzie).
Podobnie jak inne rasy, jest koniem stadnym, żyjącym zwykle w grupach po 15-20 osobników. Grupy te podążają za koniem przewodnikiem, który jest odpowiedzialny za kierowanie grupą w kierunku najlepszych pastwisk i z dala od niebezpieczeństw. Należy również zauważyć, że Mustangi tworzą silne więzi między osobnikami, zwłaszcza między klaczami a źrebiętami.
Ich komunikacja, choć niezbyt intuicyjna dla ludzkiego oka, jest złożona i wydajna: wystarczy dostrzec idealną koordynację między osobnikami, gdy biegną w grupie.Poprzez pozycje ciała, wokalizacje i gesty te koniowate są w stanie bez problemu przekazywać wiadomości i nastroje.
Pasza dla koni Mustanga
Konie są bezwzględnymi roślinożercami, co oznacza, że żywią się wyłącznie materią roślinną. Ta rasa, oprócz różnych gatunków traw występujących na jej równinach, jest w stanie przetrwać dzięki ciernistym zaroślom, roślinom drzewiastym i grubym, twardym liściom. Jak powiedziano w poprzednich wierszach, jest to koń o dużej zdolności przetrwania w niesprzyjającym klimacie i niedostatku.
Choć wspomina się też, że do przeżycia potrzebuje mniej wody niż inne konie, to wciąż jest to niezbędny element jego diety. W zależności od pory roku zdrowy dorosły osobnik może wypić od 20 do 60 litrów wody dziennie.
Konie tracą dużo płynów z moczem i potem i muszą być nawodnione, aby strawić duże ilości błonnika, które przyjmują w paszy.
Uwagi rasowe
Dzisiaj Mustang pozostaje zagrożony. Pomimo ochrony populacje nadal spadają z tych samych powodów, co w ubiegłym stuleciu: duże gospodarstwa hodowlane wymagają tysięcy hektarów, zarówno po to, by pomieścić setki zwierząt, jak i je wykarmić, co wypiera kilka dzikich koniowatych.
Daleki od myślenia o przywróceniu im potrzebnej przestrzeni, w zeszłym roku zaproponowano plan schwytania kilku ocalałych okazów rasy Mustang i sterylizacji ich w celu kontrolowania populacji. Północnoamerykańskie organizacje zajmujące się zwierzętami zwracają uwagę, że problemem nie jest zbyt duża liczba koni, ale raczej mała przestrzeń i degradacja środowiska oraz apelują o bardziej etyczne rozwiązania.
