Rozpowszechniaj informacje w psich parkach i wśród miłośników psów, że istnieje wiele trudnych do wyszkolenia ras psów; niektórzy nazywają je „psimi kotami”. Husky, samoyedy czy rasy japońskie to „rzadkie” rasy, których nie można szkolić ani edukować, jak inne psy. Jaka jest w tym prawda?
Prymitywne rasy: trudne do wytresowania rasy psów
Nie wszystkie rasy psów mają ten sam staż pracy. Znamy rasy psów, które pojawiły się wkrótce po średniowieczu, inne, które pojawiły się w XIX wieku, ale są też i starsze.
Uważa się, że psy zaczęły odróżniać się od wilków i zaczęły samodzielnie ewoluować około 4000 lat p.n.e. Ludzie zaczęli prowadzić osiadły tryb życia, na obrzeżach osad powstawały śmietniki, a różne watahy wilków żywiły się śmietnikami zamiast polować; były uważane za pierwsze psy.
Istnieje kilka prymitywnych ras, to znaczy, że od tamtego czasu niewiele się rozwinęły. To właśnie pierwsze rasy jako takie pojawiły się i nadal posiadają wiele cech pierwszych psów.
Te rasy to rasy nordyckie lub azjatyckie:
- Siberian Husky
- Alaskan Malamute
- Samoyed
- Psy typu szpic
- Owczarki fińskie lub nordyckie ogólnie itp.
- Chow-chow
- Akita inu
- Shiba inu
- Koreańskie Jindo
Rasy nordyckie, takie jak husky, są tak prymitywne, że są psami, które nie nauczyły się szczekać, chociaż potrafią tę umiejętność rozwijać przez całe życie, choć nie jest to instynktowne, jak u innych ras. Na przykład husky i malamuty wyją, aby się komunikować, a nie szczekać.
Japońskie rasy szczekają, ale każdy, kto zna psa japońskiej rasy, może rozpoznać, że mają one zupełnie inny temperament i charakter niż inne psy.
Trudne do wyszkolenia rasy i kary
To mit, że tych ras nie da się wytresować. Co więcej, psy nordyckie są często szkolone do ciągnięcia sań, zaganiania stada lub polowania. Tym, co czyni te rasy wyjątkowymi, jest to, że nie można ich szkolić za pomocą kary.
Normalnie, kiedy chcemy edukować lub szkolić psa, popełniamy błąd karząc go, gdy popełni błąd.Zamiast pozwolić mu próbować, aż pies osiągnie to, czego chcemy, a następnie nagradzać go, przerywamy jego proces uczenia się negatywnymi doświadczeniami.
Ta technika zdecydowanie nie działa z tymi rasami. Resztę ras kształtowaliśmy i mieszaliśmy z innymi psami, które reagowały tak, jak chcieliśmy karać, ale prymitywne psy nie rozwinęły tej zdolności.
To znaczy, jeśli próbujesz czegoś nauczyć psa husky (może to być siadanie lub nie prosi o jedzenie przy stole), nie osiągniesz niczego poprzez karanie lub karcąc go. Nie jest w stanie powiązać swojego zachowania z twoją karą; udaje ci się go tylko przestraszyć, a on nie otrzymuje żadnych informacji, nawet informacji, że robi to źle.
Pozytywne wzmocnienie: pewność sukcesu
Nordyckie, japońskie lub prymitywne rasy nie mogą uczyć się poprzez karanie. Jednak bardzo dobrze reagują na pozytywne wzmocnienia i nagrody.
Proces uczenia się każdego psa zostanie przyspieszony, jeśli wyeliminujemy kary i nauczymy go tylko pozytywnego wzmocnienia. Pozytywne wzmocnienie to nagradzanie lub dawanie czegoś, co pies lubi po zachowaniu, które chcemy, żeby powtórzył.
Bardzo proste jest to, że nagradzamy je, gdy dobrze wykonają to, czego od nich oczekujemy, ponieważ w przypadku tych ras psów, które są trudne do wyszkolenia, jest to niezbędne. Tak jak nie potrafią skojarzyć czegoś negatywnego ze swoim zachowaniem, bardzo łatwo i szybko kojarzą ze swoim zachowaniem pożądaną konsekwencję.
Oznacza to, że jeśli chcesz, aby husky przestał prosić o jedzenie przy stole, nauczy się tego o wiele lepiej, jeśli nagrodzisz go, gdy o to nie prosi, niż karając go za to, że jest obok ciebie robiąc współczujące oczy. Pozytywne wzmocnienie jest niezbędne do nauki każdego psa, aw przypadku ras prymitywnych jest to jedyna dostępna opcja.
Pozytywne wzmocnienie u kotów
Ci, którzy nazywają te psy „psami-kotami”, mają rację, ponieważ uczą się tak samo jak ich koci towarzysze. Koty nie kojarzą kary ze swoim zachowaniem, zamiast tego bardzo szybko się uczą, stosując metody oparte wyłącznie na wzmocnieniu pozytywnym.
Jeśli twój kot drapie sofę i karcisz go lub karzesz za każdym razem, gdy to robi, będzie dalej drapał sofę. Nie rozumie, że twoja negatywna reakcja i jego zachowanie są ze sobą powiązane. Jeśli jednak zamiast korzystać z kanapy do drapania, użyje swojego drapaka i da mu smakołyk, dość szybko się domyśli.
Podobnie jak rasy nordyckie, azjatyckie czy prymitywne, koty nie uczą się poprzez karanie. Nie oznacza to jednak, że nie mogą się uczyć, wręcz przeciwnie; można je trenować, ale przy użyciu pozytywnego wzmocnienia.
Dzięki smakołykom i odrobinie cierpliwości każdy pies, nawet jedna z tych trudnych do wyszkolenia ras, da radę się nauczyć.
