Krokodyle to fascynujące stworzenia, które budzą strach u niejednej osoby. Nie na próżno, dzięki swoim rozmiarom, łuskowatej skórze, ostrym zębom i zaciekłości, ponieważ chociaż na lądzie są nieco powolne, w wodzie są bardzo zwinnymi pływakami. Wśród żywych gatunków mamy jeden szczególny, tak zwany gharial z Gangesu, słyszałeś o nim?
Jego naukowa nazwa to Gavialis gangeticus i jest to jedyny żyjący okaz z rodziny Gavialidae. Spośród istniejących krokodyli ten ma nieco inny wygląd dzięki charakterystyce pyska. Jeśli chcesz się o nim dowiedzieć, jesteś we właściwym miejscu. Przedstawiamy kilka interesujących aspektów biologii tego niesamowitego gada.
Ciekawostki z Gangesu lub gawial indyjski
Ten krokodyl jest również znany jako indyjski gawial i jak już powiedzieliśmy, ma kilka uderzających aspektów, o których warto wspomnieć. Oto siedem z nich.
1. Jeden z największych krokodyli
Coś niesamowitego w wyglądzie tego okazu jest jego rozmiar, ponieważ zwykle mierzą około 6 metrów długości. Istnieją jednak wzmianki o gawialach olbrzymich, o większych wymiarach (do ponad 9 metrów).
Jednak samce osiągają średnio od 5 do 6 metrów, podczas gdy samice są nieco mniejsze, bo 4,5. Te postacie czynią z nich majestatyczne stworzenia. Czy możesz sobie wyobrazić, jak wpadniesz na któreś z nich?
2. Krokodyl o smukłym pysku
Kolejną wyjątkową cechą tego gada jest morfologia jego pyska, który jest długi i cienki, co odróżnia go od innych rodzajów krokodyli.Dodatkowo jako ciekawostkę mamy fakt, że nie przestaje rosnąć, więc im starsze zwierzę, tym większą długość ma w tej części ciała.
Pysk indyjskiego gawiala jest przystosowany do specjalistycznej diety ryb. Jest również wyposażony w liczne zęby o tym samym kształcie i rozmiarze.
3. Samce mają guzek na pysku
Samiec gawiala z Gangesu ma na końcu długiego pyska wypukłość lub chrzęstną czapeczkę, która podczas ruchu wydaje charakterystyczny dźwięk. Ten hałas jest używany do dwóch bardzo ważnych funkcji, podczas obrony terytorium i podczas zalotów.
Ta struktura nazywa się ghara i dzięki niej nosi nazwę gharial w języku angielskim.
4. Ma płetwiaste stopy
Oprócz dziwnej morfologii, te gady mają stopy przystosowane do poruszania się w wodzie.Mają płetwiasty kształt, dzięki czemu są zwinnymi pływakami, ale na lądzie szkodzą im nieefektywnymi ruchami. Mają też słabe mięśnie nóg, które nie pozwalają na oderwanie się od ziemi. Jednak udaje im się odepchnąć i zsunąć na jej brzuch.
5. Dieta gharialu Gangetic różni się w zależności od wieku
Chociaż wspomnieliśmy, że indyjski gawial ma wyspecjalizowaną dietę rybną, dzięki długiemu i cienkiemu pyskowi z licznymi zębami. Nie dotyczy to wszystkich faz jego życia, dlatego istnieje różnica w diecie, gdy jest młody i dorosły.
W stadium młodocianym zjada małe zwierzęta, w tym owady, niektóre skorupiaki, a także płazy, takie jak żaby. W miarę upływu czasu jego pysk wydłuża się, zmieniając go w menu w pełni rybożerne.
6. Jest uważany za jednego z najbardziej komunikatywnych krokodyli
Jest tak ponieważ krokodyle te są w stanie emitować odmienne rodzaje odgłosów, zależnie od okoliczności w jakich się znajdują. Na przykład, aby zastraszyć i odstraszyć inne gatunki krokodyli, w chwilach niepokoju lub zagrożenia, gdy są schwytane, podczas walki z innymi gharialami i gdy samice gniazdują.
7. Gharial z Gangetic jest zagrożony wyginięciem
Pomimo tego, że są tak dziwnymi i interesującymi zwierzętami, gawiale zostały sklasyfikowane jako zagrożone od 1986 roku, zgodnie z czerwoną listą Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Obecnie sytuacja jest poważniejsza, ponieważ jego status został krytycznie zagrożony i jest to pierwszy krokodyl w tej kategorii.
Głównym zagrożeniem wpływającym na przetrwanie tego gigantycznego gawiala są ludzie jako bohaterowie. Innym zagrożeniem jest zniszczenie ich siedlisk w wyniku przekształcenia terenów rolniczych, przemysłowych i rybackich.
Jak widać gawial z Gangesu, czyli gawiala indyjskiego, jest niesamowitym zwierzęciem ze względu na swój wygląd, wielkość i inne cechy zachowania. Ciekawy starożytny olbrzym, któremu grozi całkowite zniknięcie ze świata. Jednak obecnie istnieje kilka programów, których celem jest ich konserwacja, co, mamy nadzieję, przyniesie dobre wieści w tej historii.