Koty to jedne z najpopularniejszych zwierząt domowych, ale jest ich tak wiele ras. Gdy szukasz kota do adopcji jako zwierzaka, tak duża różnorodność może sprawić, że wybór będzie bardzo trudny. Tutaj przedstawiamy wysoce polecaną rasę, kota brytyjskiego długowłosego.
Te koty powstały przypadkowo w XX wieku i są w trakcie rozpoznawania ich własnej rasy. Jeśli szukasz kociego towarzysza i chcesz dowiedzieć się więcej o kocie brytyjskim długowłosym, czytaj dalej!
Pochodzenie kota brytyjskiego długowłosego
Koty brytyjskie wywodzą się od kotowatych, które towarzyszyły Rzymianom podczas kolonizacji Wielkiej Brytanii. Zwierzęta te zostały pierwotnie sprowadzone z Egiptu.
Z tych starożytnych zwierząt powstała rasa brytyjskich kotów krótkowłosych (British Shorthair), która pozostaje bardzo aktualna i prawie się nie zmieniła w czasie. Jednak ich przetrwanie nie zawsze było gwarantowane.
Wraz z nadejściem pierwszej wojny światowej, a jeszcze bardziej po drugiej, pula genowa brytyjskiego krótkowłosego została poważnie ograniczona. Aby zapewnić zmienność genetyczną i uratować rasę, hodowcy zaczęli krzyżować ocalałe okazy z kotami perskimi.
Te koty są nosicielami genu długiego włosa, ale ten gen jest recesywny, na co wskazują specjalistyczne portale. Oznacza to, że aby szczenięta miały długie włosy, oboje rodzice muszą posiadać ten gen. Dlatego większość kotów, które wyłoniły się z tych początkowych krzyżówek, była identyczna z kotami pospolitymi.
Jednak z czasem zaczęły pojawiać się koty długowłose. Gdy gen recesywny zaczął być coraz powszechniejszy wśród nowszych generacji kotów krótkowłosych, cechy kota brytyjskiego długowłosego stawały się coraz bardziej aktualne.
Chociaż na początku ich unikano, brytyjskie długowłose są dziś coraz bardziej rozpoznawalną i kochaną rasą. Brytyjski długowłosy jest dziś bardzo popularny, ale jak wiele innych rzeczy, powstał zupełnie nieumyślnie.
Cechy fizyczne
Ze względu na swoje pochodzenie kot brytyjski długowłosy ma wiele wspólnych cech ze swoim krótkowłosym przodkiem. Są to koty średnie i duże, z długą, gęstą grzywą, która sprawia, że wyglądają jeszcze bardziej imponująco. Na ogół są dość krępe i szerokie, z mocnymi krótkimi nogami i grubym ogonem.
Głowa jest duża i zaokrąglona, z krótkim pyskiem. Wąsy są dość wydatne i zaokrąglone, podobnie jak broda. Oczy są duże, bardzo okrągłe i otwarte. Uszy są krótkie i zaokrąglone.
Podobnie jak brytyjski krótkowłosy, ten kot występuje w szerokiej gamie kolorów. Niektóre osoby mają jeden odcień na całym ciele, podczas gdy inne są ozdobione bardzo różnymi kombinacjami.
Istnieje ponad 300 wzorów kolorów, ale niektóre z najbardziej popularnych to:- Tortie: Ten trójkolorowy wzór przypomina skorupę żółwia. Szylkrety to zazwyczaj kobiety.
- Colourpoint: kot jest ogólnie biały na całym ciele, z ciemniejszymi końcówkami łap, ogona, nosa i uszu.
- Tabby: Ten charakterystyczny wzór składa się z podstawowego koloru poprzecinanego szeregiem ciemniejszych, nieregularnych pasków.
Postać kota brytyjskiego długowłosego
Te koty są przyjazne i czułe, ale zachowują też niezależność. Chociaż nie są stale zależne od swoich właścicieli, lubią towarzystwo człowieka. Często wolą przebywać w jednym pokoju z ludźmi, bawić się z nimi lub tulić. Jednak równie dobrze czują się samotnie.
Zwykle rasa jest spokojna i spokojna.Nie są szczególnie aktywnymi kotami, ale są ciekawskie. Lubią gry, które zapewniają stymulację umysłową, kochają jedzenie i zwykle nie są głośne. Co więcej, ta osobowość czyni je kompatybilnymi z bardzo różnymi sytuacjami rodzinnymi. Dobrze znoszą życie z dziećmi, psami i osobami starszymi.
Pielęgnacja kotów brytyjskich długowłosych
Ta rasa wymaga bardzo podobnej opieki jak inne koty domowe, z dwoma szczególnymi aspektami. Po pierwsze, długa sierść wymaga więcej pielęgnacji niż inne rasy krótkowłose. Pozostawiony bez opieki może szybko się zaplątać i zbierać zanieczyszczenia, co jest denerwujące dla zwierzęcia i często prowadzi do problemów zdrowotnych. Aby tego uniknąć, zaleca się szczotkowanie kota co tydzień.
Z drugiej strony koty te są mało aktywne i entuzjastycznie podchodzą do jedzenia. To sprawia, że są podatne na otyłość. Bardzo ważne jest, aby koty miały wystarczającą ilość ruchu i nie zaniedbywały swojej diety.
Należy zauważyć, że wypuszczanie kota na zewnątrz domu nie jest dobrym rozwiązaniem. Chociaż ćwiczysz w ten sposób, musisz pamiętać, że koty to gatunki inwazyjne, które pozostawione na wolności powodują bardzo poważne szkody w lokalnej różnorodności biologicznej. Lepszą alternatywą dla nich i dla natury jest aktywność fizyczna w pomieszczeniu.
Choroby
Jak wszystkie rasy czyste lub krzyżówki, które przetrwały lata, kot brytyjski długowłosy jest predysponowany do pewnych patologii. Wśród nich wyróżniamy następujące:
- Nadczynność tarczycy: Stan, który występuje, gdy tarczyca jest nadmiernie pobudzona i wytwarza zbyt wiele hormonów. Niektóre źródła twierdzą, że ta patologia jest typowa dla kotów brytyjskich, ale badania wykazały, że są one mniej narażone na jej rozwój niż koty krótkowłose.
- Kardiomiopatia przerostowa: patologia charakteryzująca się nietypowym pogrubieniem lewej komory serca. W tym przypadku jest to schorzenie, które występuje częściej u kota brytyjskiego niż u innych ras.
- Zespół policystycznych nerek: W tym stanie w nerkach kotów rozwijają się nienowotworowe cysty, powoli, ale systematycznie. Bez wątpienia koty perskie są najbardziej dotknięte tą chorobą, ale koty brytyjskie nie są oszczędzane, ponieważ wiele przypadków zostało zarejestrowanych i genotypowanych.
Brytyjskie koty są piękne, lojalne, chętne do zabawy i imponujące z wyglądu. W każdym razie, jak każda rasa krzyżowana w czasie między spokrewnionymi w celu uzyskania pożądanych cech, zgłasza pewne problemy zdrowotne, które należy wziąć pod uwagę.