Fiński owczarek lapoński pochodzi z Finlandii, kraju położonego w północnej Europie. Tam otrzymuje nazwę Lapinporokoira. Jego głównym zajęciem było wypasanie i pilnowanie reniferów.
Charakterystyka fińskiego owczarka lapońskiego
Fiński owczarek lapoński należy do grupy 5, a konkretnie do podgrupy 3. To identyfikuje go jako szpica, prymitywnego psa nordyckiego, specjalizującego się w funkcjach pasterskich i stróżujących.
Jego futro jest wyraźnie przystosowane zarówno do północnych temperatur, jak i warunków klimatycznych kraju jego pochodzenia. Jest gęsty i zwykle jest bardziej skoncentrowany na szyi, klatce piersiowej i tylnej części ud.
Kolor sierści jest w zasadzie czarny, ale może mieć różne odcienie i może osiągać ciemnobrązowy lub ciemnoszary, odcienie jaśniejsze niż podstawowy ton.
Może mieć również białe znaczenia na szyi, klatce piersiowej i kończynach. Niektóre mają szare lub brązowe znaczenia na głowie i kończynach dolnych.
Opis fizyczny fińskiego owczarka lapońskiego
Ten średniej wielkości pies jest dłuższy niż wyższy, w zależności od wysokości kłębu; Wysokość w kłębie jest punktem odniesienia do pomiaru wielkości psa. Rozpoczyna się od najwyższego punktu łopatki, zwanego krzyżem prostopadłym, do podłoża. Nie da się tego zmierzyć taśmą mierniczą.
Charakteryzuje się krępym wyglądem i mocnymi mięśniami. Chociaż jest umięśniony, nie wygląda na takiego, a jego waga może wydawać się mniejsza niż jest w rzeczywistości.
Dymorfizm płciowy odróżnia samce od samic. Idealny rozmiar samców – mierzony wysokością w kłębie – to 51 centymetrów. Ale jego rozmiar waha się między 49 a 55 centymetrów.
Z drugiej strony idealny rozmiar dla kobiet to 46 centymetrów. Rozmiar może różnić się o trzy centymetry w górę lub o trzy centymetry w dół od podanych wymiarów. Czasami mogą mieć rozmiar od 17 do 19 cali.
Okolica twarzy
Pies ma nos najlepiej czarny, ale można go zharmonizować z kolorem sierści każdego psa.
Ich kufa jest prosta iz profilu ma tendencję do zwężania się równomiernie w kierunku nosa; wargi, tak nazwano usta psa, są napięte, nie zwisają. Ma potężną szczękę ze zgryzem nożycowym, ale jego zęby są normalne.
Oczy, owalnego kształtu, mają ciemny kolor, który harmonizuje z sierścią. Są rozdzielone i wykazują różne miny: zwykle oczy mają inteligentny i żywy wyraz.
Ich uszy są średniej długości i stoją prosto, ale daleko od siebie. Są szerokie u nasady, a ich wnętrze pokryte jest obfitym włosem, szczególnie u nasady.
Ciało
Rozpoznawany po bardzo zaznaczonym kłębie, mocnym i muskularnym grzbiecie oraz krótkim i atletycznym lędźwiu. Zad jest raczej długi niż szeroki i lekko opadający.
Pochodzenie fińskiego owczarka lapońskiego
Oficjalna rejestracja tego psa jako rasy miała miejsce w latach 50. Jego identyfikacja jako rasy sformalizowała istniejące różnice między współczesnym fińskim lapphundem a fińskim lapphundem. Dokładna data rozróżnienia obu ras to 10 grudnia 1966 roku.
Fiński temperament owczarka lapońskiego
Fiński owczarek lapoński charakteryzuje się łagodnym, przyjaznym, spokojnym i energicznym charakterem. Ma tendencję do okazywania radości przez częste szczekanie, zarówno podczas pracy, jak i innych czynności.
Jego tresura jest stosunkowo łatwa i jest bardzo przywiązana do właściciela. Wymaga dużo ćwiczeń, aby wyssać całą posiadaną energię z powodu swoich obowiązków pasterskich.
Ciekawostki
Fińskie owczarki lapońskie były wykorzystywane przez Lapończyków jako pasterze reniferów, ze względu na wysoki profesjonalizm, jaki wykazują podczas pracy.
Obecnie okazy o określonych cechach nadal są wybierane tak, aby miały czyste linie. Te okazy muszą przenosić szereg określonych cech genetycznych.