Klasyfikacja potencjalnie niebezpiecznych psów (lub PPP) służy do oznaczania niektórych ras, które spełniają określone wzorce morfologiczne i behawioralne. Wiele z tych zwierząt zostało wyselekcjonowanych, aby uzyskać dobre okazy do walk i walk, a także do pracy wartowniczej.
Jednak koncepcja potencjalnie niebezpiecznego psa nadal nie ma powszechnej zgody. Obecnie każdy kraj może zaproponować własne niuanse, aby zdefiniować i sklasyfikować psa jako PPP.
Główne kryteria definiowania psa potencjalnie niebezpiecznego
W każdym regionie lub obszarze świata uwzględniono pewne istotne aspekty, aby sporządzić listę potencjalnie niebezpiecznych ras psów. Zasadniczo podstawowe cechy związane z tą koncepcją w większości krajów to:
- Uprzywilejowana siła dzięki cechom morfologicznym.
- Ciało z naturalnie bardziej rozwiniętą muskulaturą.
- Mieć minimalną masę ciała: ogólnie ponad 20kg.
- Potężne szczęki, zwykle połączone z dużą, kwadratową głową.
- Znaczna odporność fizyczna i na ból.
- „Większa skłonność” do zachowań agresywnych.
Hiszpańskie przepisy dotyczące potencjalnie niebezpiecznych psów
W Hiszpanii dekret królewski 287/2002 z dnia 22 marca reguluje posiadanie potencjalnie niebezpiecznych psów. Jednak klasyfikacja psów PPP nie jest tak prosta, jak się wydaje i czasami może być dość dowolna.
W rzeczywistości każda wspólnota autonomiczna w Hiszpanii ma prawo modyfikować i dodawać pewne niuanse do koncepcji pierwotnie przewidzianej w dekrecie królewskim.To wyjaśnia, dlaczego podczas gdy państwo definiuje 8 potencjalnie niebezpiecznych ras, Andaluzja ma 9, Wyspy Kanaryjskie 10, Galicja 15, Walencja 14, a Katalonia 13.
W praktyce elastyczność dekretu królewskiego nie jest tak wygodna dla właścicieli. Na przykład możesz normalnie mieć Dobermana w Madrycie, ale kiedy podróżujesz do Andaluzji, pies będzie uważany za PPP; a to pociąga za sobą szereg trosk i zakazów dotyczących rutyny zwierzęcia i jego właściciela.
Do tego dochodzi fakt, że krzyżówki zawierające genetykę tych ras również podlegają klasyfikacji psów potencjalnie niebezpiecznych, co jest dość trudne do zidentyfikowania przy adopcji psa rasy mieszanej.
Potencjalnie niebezpieczne rasy psów w Hiszpanii
Na poziomie stanowym dekret królewski 287/2002 określa, że następujące rasy są uważane za psy potencjalnie niebezpieczne w Hiszpanii:
- Pitbull terier.
- Amerykański staffodshire terier.
- Rottweiler.
- Dogo argentyńskie.
- Tosa inu.
- Akita inu.
- Brazylijski rząd.
- Staffordshire bull terrier.
Inne „niebezpieczne” cechy psów w Hiszpanii
Oprócz tego, co jest określone przez prawo, w Hiszpanii pies może być również uznany za „niebezpiecznego” – należącego do określonej rasy lub rasy mieszanej – ponieważ posiada następujące cechy:
- Umięśniona i zwarta sylwetka.
- Masa ciała powyżej 20 kilogramów.
- Cechy morfologiczne, takie jak kwadratowa głowa, potężna szczęka lub duże usta.
Wymagania dotyczące adopcji potencjalnie niebezpiecznego psa w Hiszpanii
W Hiszpanii nie jest zabronione posiadanie rasy uważanej za potencjalnie niebezpieczną. Jednak właściciele muszą spełnić następujące wymagania, aby zapewnić legalną własność:
Licencja administracyjna
Pozwolenie administracyjne musi uzyskać nie tylko właściciel psa, ale także wszystkie osoby wyprowadzające go na spacery w miejscach publicznych. Musi być odnawiany co pięć lat, a wymagania do jego uzyskania są następujące:
- Dowód potwierdzający wiek powyżej 18 lat z oryginalnym dowodem tożsamości.
- Zaświadczenie o niekaralności: mieć „niekarany” i nigdy nie był skazany za handel narkotykami, zabójstwo lub przynależność do uzbrojonych gangów.
- Posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej Ccvil na minimalną kwotę 120 000 euro.
- Zdobądź zaliczenie odpowiednich testów psychotechnicznych i fizycznych.
- Świadectwo dobrego zdrowia wystawione przez licencjonowanego lekarza weterynarii.
Rejestracja potencjalnie niebezpiecznych psów
Po uzyskaniu pozwolenia administracyjnego konieczne będzie udanie się do urzędu miasta odpowiadającego Twojemu adresowi w celu zarejestrowania zwierzęcia w Miejskim Rejestrze Zwierząt Potencjalnie Niebezpiecznych. W przypadku ucieczki psa konieczne będzie powiadomienie Urzędu Miasta o jego zaginięciu.
Podstawowe wskazówki dotyczące bezpiecznego wyprowadzania rasy PPP
- Na każdym spacerze miej przy sobie metrykę psa i rejestrację miejską.
- Na spacer zawsze zabieraj go na smyczy (nieprzedłużanej, o maksymalnej długości 2m) i kagańcu.
- Zawsze wyprowadzaj psa indywidualnie.
- Jeśli Twój potencjalnie niebezpieczny pies jest luzem w prywatnej przestrzeni – na przykład w ogrodzie – ważne jest, aby cały jego obwód był dobrze chroniony. W ten sposób można uniknąć wypadków lub utraty zwierzęcia.
