Koty od niepamiętnych czasów budziły w ludziach zachwyt, tajemnicę i intrygę. Pochodzące z czasów przed Chrystusem, a konkretnie około 3600 lat, koty w starożytnym Egipcie miały szczególne znaczenie. W tym czasie były tylko cztery zwierzęta domowe: kot lub miu, pies, tysem lub iu, pawian lub ian i małpa lub ky.
Charakterystyka kotów w starożytnym Egipcie
Różni eksperci uważają, że rasa kota udomowiona przez Egipcjan była cętkowanym podgatunkiem żbika afrykańskiego Felis silvestris lybica. Wydaje się, że egipskie wizerunki przedstawiają koty podobne do egipskiej rasy Mau.Co ciekawe, słowo „mau” oznacza po egipsku „kot”.
Ta rasa ma na czole literę „M” i jako jedyna ma naturalne cętki. Cechuje je duża wierność okazywana zarówno ludzkiej jak i kociej rodzinie, melodyjne miauczenie i nieustanny ruch ogona.
Kot był zaangażowany w wiele aspektów życia w Egipcie. Wśród nich była religia, mitologia i życie codzienne Egipcjan. We wszystkich z nich koty były „wielbione jako bóstwa, kochane jako zwierzęta domowe, chronione prawem, mumifikowane i zaginione po śmierci”, według magazynu UBER w październiku 2009 r.
Sposób życia kotów w starożytnym Egipcie
Kot zostaje udomowiony i staje się częścią życia Egipcjan w Państwie Środka. Państwo Środka to najlepiej prosperujący okres starożytnego Egiptu, w którym wyróżniali się faraonowie tacy jak Amenhotep III (ok. 1390 - 1353 pne).C.). Faraon Amenotep III kazał zbudować pięknie zdobiony sarkofag dla swojego kota Tamita, którego imię oznacza „kot”.
Koty spełniały różne obowiązki, takie jak pilnowanie szkodników, które mnożyły się w pobliżu domów. Plagi były powodowane głównie przez szczury, ale także przez inne zwierzęta, takie jak skorpiony czy węże.
Inne zadania polegały również na pomocy w polowaniu na ich właścicieli. Płoszyły ptaki, które podrywały się do lotu, aby ułatwić pracę łowiecką. Ich praca była tak ważna, że stały się ulubionym zwierzakiem rodziny królewskiej.
W życiu codziennym Egiptu
Koty odegrały ważną rolę w różnych gałęziach egipskiej kultury, takich jak religia czy mitologia. Na przykład bogini Bast, Bastet czy Ubastet reprezentowała ochronę człowieka, podobnie jak kotka z młodymi.
Jej najbardziej znanym przedstawieniem jest to, w którym jej ciało jest ciałem kobiety, ale z głową kota. Bogini Bast była matką Nefer-Tmu. Podczas gdy matka reprezentowała miękkie i kojące ciepło słońca, córka uosabia samo słońce i jego ciepło.
Koty były świętymi stworzeniami związanymi z boginią Bastet. W świątyniach tej bogini hodowano i chroniono koty. Zwykle jednak składano je w ofierze i mumifikowano, gdy miały 10 miesięcy jako ofiary od pielgrzymów lub innych osób.
Ciekawostki
W starożytnym Egipcie miała miejsce seria ciekawych wydarzeń. Wśród tych faktów wyróżniają się następujące:
- Kiedy zwierzę umierało, właściciele wyrażali swój ból i smutek, goląc część ciała. Jeśli zmarłym zwierzakiem był kot, właściciel wyrywał mu brwi. Wręcz przeciwnie, jeśli zwierzakiem był pies, właściciel ogolił całe jego ciało.
- Klasy zamożniejsze czasami płaciły za balsamowanie swoich pupili.
- Egipcjanie zabronili wywozu kotów z królestwa. Mimo to około 2500 lat pne koty dotarły do Grecji.
- Koty były częścią wielu opowieści, legend i powieści literackich.
- W legendzie kot jest przedstawiany jako bóstwo, jak bóg słońca. Ten bóg-kot stoi na niebiańskim drzewie i sieka węża. Nie ma wystarczającej wiedzy, aby wydedukować, którego boga reprezentuje kot, więc rozważane są różne opcje.
- Badanie sugeruje, że populacje na Bliskim Wschodzie w Europie żyły z kotami. Podwójny grób człowieka i kota znaleziono pochowany na śródziemnomorskiej wyspie Cypr 9500 lat temu.
Odkąd koty stały się częścią ludzkiego życia, budzą mieszane uczucia. Jego niezależność może udawać obojętność, podobnie jak ukradkowy, ale pełen gracji chód może budzić niepokój, gdy nie wiesz, kiedy się zbliża. Jednak ich przejrzysty wygląd, przytulaśne mruczenie i elegancja, jaką przekazują, są cenionymi cechami.