Wiemy, jak ważne jest zwierzę dla jego właściciela i wiemy, jak bardzo martwi Cię widok chorego psa lub kota. Jednak pomimo zaleceń, które znajdziesz w tym artykule o Pepto Bismol, ważne jest, abyś pamiętał o konsultacji z lekarzem weterynarii przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji.
Pepto Bismol jest lekiem dostępnym bez recepty, wskazanym głównie w chorobach przewodu pokarmowego u ludzi. Jego składniki wykazały skuteczność w przypadkach wymiotów i biegunek. Podobnie, nie było wielu powikłań ani skutków ubocznych u osób, które go przyjmują.
Poniżej znajdują się informacje o tym leku. Dodatkowo zalecenia i przypadki, w których Pepto Bismol można podawać naszemu psiemu przyjacielowi.
Co to jest Pepto Bismol?
Pepto Bismol to lek, którego głównym składnikiem jest subsalicylan bizmutu. Po spożyciu subsalicylan i bizmut są rozkładane w organizmie, działając oddzielnie, pełniąc w ten sposób podwójną funkcję.
Z jednej strony bizmut powleka wyściółkę żołądka i jelit, tworząc bufor chroniący przed działaniem kwasów żołądkowych. Podobnie ten składnik grupuje toksyny wywołujące biegunkę, pomagając ją zatrzymać.
Z drugiej strony subsalicylan pomaga spowolnić wydzielanie płynu jelitowego i nadmierne ruchy, które mogą prowadzić do większej biegunki. Oba związki mają jednakowe działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe.
Ze względu na swoje właściwości lek ten wskazany jest u ludzi głównie w leczeniu wymiotów i biegunek pochodzenia zakaźnego lub niestrawności. Generalnie możemy go znaleźć w tabletkach do żucia, kapsułkach, pastach lub zawiesinie doustnej.
Czy mój pies może przyjmować Pepto Bismol?
W obliczu tego pytania możemy stwierdzić, że podawanie Pepto Bismol naszemu psu jest możliwe. Chociaż musi odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii.
Podobnie jak u ludzi, jego preparat u psów jest zalecany w przypadkach łagodnej biegunki lub wymiotów. Jego zastosowanie może wystąpić przy zaburzeniach pokarmowych lub niestrawnościach, przy przekarmieniu lub w stanach żołądkowo-jelitowych pochodzenia zakaźnego.
Zgodnie z artykułem opublikowanym w Journal of Pharmaceutical Sciences, salicylan okazał się bardzo skuteczny w zwalczaniu wymiotów i biegunki u psów.Podobnie ma świetne działanie w zmniejszaniu nudności zarówno u ludzi, jak iu zwierząt.
Należy wziąć pod uwagę, że przy podawaniu Pepto Bismolu odchody naszego pupila mogą przybrać ciemne lub zielonkawe zabarwienie, co jest generowane przez składniki produktu. Jednak to zabarwienie należy różnicować w przypadkach, gdy pies ma historię krwawego wypróżniania, ponieważ przyczyna choroby może być mylona.
Jak podać to mojemu psu
Wskazane jest dostarczanie produktu w postaci płynnej, ponieważ można go napełnić strzykawką i tym samym prawidłowo dozować ilość wskazaną do wagi zwierzęcia. Zgodnie z tym zaleca się podawać dawkę 1 centymetra na każdy kilogram wagi psa.
Zmiany dawek powinny odbywać się co 6 do 8 godzin. Z drugiej strony czas trwania leczenia nie powinien być dłuższy niż 5 dni, chyba że tak zaleci lekarz weterynarii, ponieważ mogą wystąpić powikłania.Pamiętaj, że dawki i częstotliwość należy najpierw skonsultować z lekarzem weterynarii.
Przeciwwskazania
Należy pamiętać, że jeśli biegunka utrzymuje się dłużej niż 24 godziny pomimo podania Pepto Bismolu, należy zabrać psa do najbliższej kliniki weterynaryjnej. Ostre wymioty i biegunka mogą wywołać proces odwodnienia i ciężkiego niedożywienia, zagrażając zdrowiu naszego zwierzaka.
Z drugiej strony nie należy go podawać ciężarnym sukom, ponieważ składniki mogą powodować wady rozwojowe u szczeniąt w okresie ciąży. Podobnie u zwierząt z wrzodami żołądka podawanie Pepto Bismolu może je zaostrzyć.
Podobnie jest przeciwwskazany u psów poddawanych leczeniu przeciwkrzepliwemu, krwawieniom lub chorobom serca lub naczyń w wywiadzie, ponieważ subsalicylan może dodatkowo rozrzedzać krew.Z tego powodu, jeśli Twój pies przyjmuje jakiekolwiek leki, powinieneś najpierw sprawdzić, czy nie ma negatywnych interakcji z Pepto Bismolem.
Na koniec, jego stosowanie u kotów jest całkowicie przeciwwskazane, ponieważ zwierzęta te są bardzo wrażliwe na toksyczność salicylanów. Jeśli podasz ten lek swojemu kociemu zwierzakowi, może to spowodować anemię, wrzody żołądka, niewydolność nerek i wątroby, a nawet śmierć.
