Bez wątpienia wygląd tego psa należy do tych, które wyryły się w pamięci: bezwłose, spiczaste uszy i dobrze wycięty pysk, niemal jak z hieroglifu. Chodzi o xoloitzcuintli, psa pochodzenia azteckiego i wiele do opowiedzenia.
W tych wierszach dowiesz się więcej o tej osobliwej rasie, a także o jej pochodzeniu i potrzebach, których wymaga właściwa pielęgnacja. Niczego nie przegap, a przede wszystkim nie oceniaj ich po osobliwym wyglądzie, ponieważ mogą być wspaniałym towarzystwem dla każdego człowieka. Zaczynajmy.
Cechy i wygląd
Nie wszyscy uważają xoloitzcuintli za atrakcyjnego psa, ponieważ ma pomarszczone czoło, skośne oczy, duże, spiczaste uszy i cienki szczurzy ogon.Jednak najbardziej uderzającą cechą tych psów jest brak sierści lub, w zależności od okazu, jej obecność w określonych obszarach ciała, takich jak głowa.
Jest to rasa występująca w różnych rozmiarach: standardowa (46-60 centymetrów), średnia (36-45 centymetrów) i miniaturowa (25-35 centymetrów).
Są to psy, które są dłuższe niż wysokie i nie mają (lub mają bardzo mało) sierści. Ich futro może być ciemno lub jasnobrązowe i nakrapiane czarnym, szarym, czerwonawym, brązowym lub brązowym. W rzeczywistości, ze względu na tę cechę, są uważane za odpowiednie psy dla osób z łagodną alergią na nabłonek psa.
Pochodzenie rasy
Pierwsze wzmianki o xoloitzcuintli znajdują się w Meksyku. Chociaż jego prawdziwe pochodzenie jest uważane za tajemnicę, w różnych ruinach Azteków znaleziono wizerunki bezwłosych psów bardzo podobnych do tej rasy.Hipotezy sprzeczne z tym twierdzeniem mówią, że są to ssaki podobne do xoloitzcuintli hodowane bez sierści przeznaczonej na pokarm.
Uważa się, że przodkami tego psa były psy, które towarzyszyły ludom wędrownym przez masę Beringa.
Mimo to spożywano mięso xoloitzcuintli, ponieważ uważano je za święte zwierzę, a jego mięso było używane w ceremoniach rytualnych. Ten pies bierze swoją nazwę od azteckiego bóstwa Xolotla, boga ognia i eskortującego zmarłych do podziemi, oraz „itzcuintli”, azteckiego słowa oznaczającego psa. Przypisywano im moc uzdrawiania i ochrony przed złymi duchami.
Do dziś, po zagrożeniu wyginięciem, rasa ta odrodziła się i została uznana za narodowy skarb Meksyku. Istnieje około 30 000 kopii na całym świecie.
Temperament xoloitzcuintli
To spokojne i powściągliwe zwierzę w stosunku do obcych. Zwykle wybierają jedną osobę jako swoją „ulubioną” i chociaż troszczą się i okazują uczucia także innym członkom rodziny, to zazwyczaj pozostają u boku wybranego partnera.
Mają silny instynkt stróżujący, dlatego wymagają szczególnej uwagi w tym aspekcie ich wychowania, aby nie stały się nadopiekuńcze lub agresywne w stosunku do obcych. Są wrażliwymi psami z wyraźnym charakterem, więc powinny być adoptowane, gdy masz już doświadczenie z psami.
Ich poziom aktywności jest średni, lubią długie spacery i trochę ruchu, ale w domu większość czasu spędzają na odpoczynku. Jako szczenięta są jednak dużo bardziej aktywne i mają skłonność do niszczenia przedmiotów, przez co wymagają od swoich opiekunów dużo czasu.
Ogólny stan zdrowia
Xoloitzcuintli jest w dobrym stanie ogólnym i nie jest podatny na poważne choroby wrodzone, o ile obecnie wiadomo. Jednak nadal potrzebują aktualnego harmonogramu szczepień i odrobaczeń, więc nie zaniedbuj tego aspektu ani regularnych badań kontrolnych.
Jego najsłabszym aspektem, jak możesz sobie wyobrazić, jest jego pozbawiona płaszcza skóra. To sprawia, że są dość podatne na oparzenia słoneczne i urazy skóry. Z drugiej strony utrudnia im też termoregulację, przez co zimą będzie im zimniej, a latem cieplej.
Innym częstym problemem, na który cierpi xoloitzcuintli, są zęby, ponieważ wielu z nich nie ma zębów przedtrzonowych. Chociaż nie wpływa to na Twoją zdolność do jedzenia, ważne jest, aby często sprawdzać stan jamy ustnej, aby uniknąć problemów związanych z kamieniem nazębnym i zapaleniem dziąseł.
Specjalna pielęgnacja xoloitzcuintli
Bardzo ważne jest, aby mieć dobrze przycięte paznokcie, ponieważ szybko rosną. Zęby też wymagają szczególnej uwagi i szczotkowania przynajmniej 3 razy w tygodniu.
Oczywiście skóra jest również aspektem, który należy często sprawdzać. Chroń go przed słońcem specjalnymi kremami dla psów i zapewnij mu ciepło zimą. Jeśli pojawi się jakakolwiek rana, siniak, pęknięcie skóry lub jakiekolwiek oparzenie, udaj się do weterynarza.
I na koniec pamiętajcie, że jest to rasa, której należy zapewnić konsekwentne, oddane i pozytywne wychowanie. W przeciwnym razie socjalizacja z innymi członkami rodziny (ludźmi lub nie) oraz z nieznajomymi może stać się bardzo trudna. Zanim zaadoptujesz xoloitzcuintli, zastanów się bardzo poważnie, czy będziesz w stanie zapewnić mu godne życie.