Dobrym początkiem poznania mastifa angielskiego lub mastifa jest stwierdzenie, że jest to jeden z największych psów na świecie. Jednak jego duży rozmiar nie powinien być przeszkodą w zbliżeniu się do odkrycia tego wielkiego mężczyzny, ponieważ zaskakujące jest uświadomienie sobie, jak bardzo jest uprzejmy.
Dla tych, którzy chcą mieć w swoim życiu mastifa, zaleca się uwzględnienie jego cech i potrzeb. Dzieje się tak, ponieważ jest to pies, który potrzebuje opiekunów, którzy wiedzą, jak należycie o niego zadbać w każdym aspekcie.
Pochodzenie angielskiego mastifa lub mastifa
Pochodzenie angielskiego mastifa lub mastifa jest bardzo stare i znajduje się w Wielkiej Brytanii.Mówi się, że istniał w VI wieku pne. a niektóre zapiski wskazują, że to Fenicjanie sprowadzili pierwsze okazy tej rasy i innego bardzo do niej podobnego, mastifa neapolitańskiego.
Inni twierdzą, że sprowadzili go Celtowie. Wiadomo natomiast, że Rzymianie, gdy go odkryli i zweryfikowali jego imponujące cechy fizyczne, zaczęli używać go jako psa bojowego na arenach.
Dopiero w XIX wieku została sprowadzona do Stanów Zjednoczonych. Po części dzięki temu rasa istnieje nadal, ponieważ po II wojnie światowej prawie wszystkie okazy tej rasy zniknęły w Anglii.
Przez wiele wieków był niestety używany jako pies bojowy. Jednak ten już zanika, by po prostu stać się psem stróżującym i pasterskim, a także wiernym towarzyszem jako pupil.
Charakterystyka mastifa angielskiego
Nie można zaprzeczyć, że najbardziej wyróżniającą się cechą mastifa angielskiego jest jego kolosalny rozmiar, uważany nawet za psa olbrzymiego. Liczby mówią same za siebie, może mierzyć mniej więcej od 70 do 90 cm wysokości.
Dodatkowo ich waga to około 120 kg dla samców i 100 kg dla samic. Mimo to jest uważany za nieco mniejszy niż inne olbrzymie psy, takie jak dog niemiecki.
Jego głowa wyróżnia się tym, że jest duża, kwadratowa i szeroka. Jednak jego pysk jest krótki, ale nie przestaje mieć potężnych szczęk. Ciało ze swojej strony jest muskularne i szerokie, z bardzo długimi i mocnymi nogami.
Jeśli chodzi o kolor futra, podczas gdy pysk, uszy i nos są czarne, reszta ciała ma umaszczenie, które może być, jak wskazuje jego wzorzec zebrany przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, płowe, morelowe lub pręgowanePonadto wspomniane włosy są krótkie i bardzo blisko skóry.
Temperament mastifa angielskiego lub mastifa
To normalne, że widząc jego imponujący wygląd, wiele osób myśli o agresywnym charakterze. Jest to przesąd, ponieważ mastif angielski charakteryzuje się bardzo potulnym i spokojnym charakterem. Ponadto wyróżnia się przywiązaniem do swojej rodziny.
Aby jednak pies wykształcił spokojny i zrównoważony temperament, jego edukacja od szczeniaka jest bardzo konieczna, co jest powszechne u wszystkich psów. Oprócz tego trzeba oczywiście przejść przez odpowiedni etap socjalizacji.
Mastif angielski to także pies o charakterze opiekuńczym, więc może okazywać nieufność wobec obcych. W zamian są wiernymi towarzyszami dzieci, w stosunku do których są bardzo cierpliwi.
Jego dobrą reputację jako strażnika zasłużyło na bycie terytorialnym, ale w dobry sposób, ponieważ odważnie broni rzeczy, których naprawdę chce. Na szczęście z natury nie jest agresywny, a celowe wkurzanie go jest skomplikowane.
Opieka nad Mastifem Angielskim
Gry i ćwiczenia fizyczne są niezbędne dla tego psa, ponieważ nuda może prowadzić go do destrukcji, a bezczynność może go rozleniwiać. Ćwiczenie będzie dostosowane do każdego etapu jego życia, biorąc pod uwagę, że jako szczenię nie może być bardzo intensywne, ponieważ mogą wystąpić u niego problemy z kośćmi i chrząstkami.
W rzeczywistości jako szczeniak rośnie bardzo szybko, będąc w stanie przytyć od 2 do 3 kilogramów tygodniowo. Dlatego ważne jest, aby się ruszać, aby pozostać aktywnym i unikać nadwagi, ale pamiętaj, że w tym czasie powinieneś wykonywać umiarkowane ćwiczenia.
Przestrzeń, w której mieszka mastif angielski, musi być przestronna, oprócz tego musi mieć miejsca na zewnątrz, gdzie może biegać i poruszać się z pewną swobodą. Krótko mówiąc, małe mieszkanie nie jest odpowiednim miejscem dla mastifa.
Jeżeli chodzi o dietę, to trzeba pamiętać, że jest to pies sporych rozmiarów, który dodatkowo musi wykonywać dużo codziennych czynności.Oznacza to, że musisz wziąć pod uwagę oferowanie im wysokiej jakości posiłku o odpowiedniej kaloryczności dla ich potrzeb fizycznych.
Łazienka i higiena
Przy krótkiej sierści częste szczotkowanie nie będzie tak potrzebne jak u ras długowłosych. Wystarczy robić to 2 razy w tygodniu. Wskazane jest jednak kąpanie go mniej więcej co półtora miesiąca. W tym celu należy użyć specjalnego szamponu dla psów.
Kolejną ważną kwestią higieniczną dotyczącą mastifa jest to, że jest to pies, który bardzo się ślini, dlatego czyszczenie jego pyska powinno być częstą czynnością. Z drugiej strony uszy powinny być sprawdzane co 15 dni i czyszczone, aby uniknąć infekcji.
Trening rasy
Jak wspomniano wcześniej, edukacja mastifa angielskiego musi rozpocząć się od szczeniaka, aby stał się zrównoważonym umysłowo dorosłym człowiekiem. Kluczem do tego będzie pozytywne wzmocnienie.
Stosowanie kar jako metody wychowawczej w żadnym wypadku nie jest zalecane, gdyż może prowadzić do agresji. Jeśli mówimy konkretnie o dużym i silnym psie, ten problem może być jeszcze większy.
Mastif angielski a priori nie wyróżnia się inteligencją, w rzeczywistości może być nieco uparty i niezdarny. Nie oznacza to jednak, że nie można go edukować. Możesz nauczyć się doskonale, ale będziesz potrzebować cierpliwości i wytrwałości w treningu.
Zdrowie mastifa
Wspomniana powyżej pielęgnacja pozwoli mu zdrowo rosnąć i żyć średnio 12 lat. Istnieją jednak pewne choroby, na które może być podatny, a niektóre z nich są bardzo powszechne wśród dużych psów. Wśród tych patologii są:
- Dysplazja stawu biodrowego.
- Dysplazja stawu łokciowego.
- Otyłość.
- Skręcony żołądek.
- Postępujący zanik siatkówki.
- Ektropia.
Mastif angielski jako zwierzak
Jak już wspomniano, charakter tego psa nie jest skomplikowany, a nawet świetnie dogaduje się z dziećmi. Należy jednak wziąć pod uwagę, że opiekun mastifa będzie miał do czynienia z psem o wadze co najmniej 100 kilogramów, gdy ten dorośnie, więc nie wszyscy ludzie nadają się do posiadania go jako zwierzaka.
Ponadto od samego początku musi istnieć między nimi relacja uczucia i zrozumienia, ale nauczyciel musi również ustanowić siebie jako lidera. W przeciwnym razie pies nie zaufa człowiekowi i będzie mu trudniej go słuchać.
Oprócz tego należy zauważyć, że z innymi psami i innymi zwierzętami zwykle nie stwarza problemów we współżyciu, jeśli został prawidłowo zsocjalizowany. Jest całkiem zdolny do mierzenia swojej siły podczas zabawy z innymi mniejszymi istotami, chociaż ideałem zawsze będzie, gdy oba zwierzaki rosną razem, aby uzyskać lepszy związek.
