Pytioza koni jest grzybicą miejscową, charakteryzującą się pojawieniem się skórnych, podskórnych, żołądkowo-jelitowych i wieloukładowych zmian ziarniniakowych wywołanych przez mikroorganizm eukariotyczny Pythium insidiosum. Ten stan nazywa się po angielsku rakiem bagiennym, ponieważ ogniska pojawiają się głównie w wilgotnych regionach lub po powodziach.
Pytiosis nie występuje wyłącznie u koni, ponieważ może również atakować rośliny, psy, ptaki i czasami ludzi. Jeśli chcesz dowiedzieć się wszystkiego o tej poważnej chorobie u koniowatych i jak ją wykryć, zanim będzie za późno, czytaj dalej.
Co to jest pytioza koni?
Pytioza koni to niezakaźna choroba wywoływana przez patogen Pythium insidiosum, mikroorganizm eukariotyczny należący do rodziny Pythiaceae, rzędu Peronosporales i klasy Oomycetes. Grzybnia tego gatunku składa się z przegród strzępek, które tworzą zarodnie w wodzie i na tkankach roślin, na których pasożytują.
Do niedawna choroba ta była uważana za problem tylko w regionach podmokłych i podmokłych, ale przypadki zgłaszano w miejscach, które nie spełniają tych cech. Na przykład w suchych obszarach Stanów Zjednoczonych, takich jak Illinois, Nowy Jork, a nawet Wisconsin, sporadycznie opisywano objawy pytiozy koni w okazach.
Patologiczny mechanizm tego lęgniowca można podsumować w następujących punktach:
- W środowisku wodnym strzępki tego mikroorganizmu uwalniają dwuwiciowe zoospory zdolne do poruszania się i pływania. Te zoospory dążą do otorbienia się w uszkodzonych tkankach, zarówno zwierzęcych, jak i roślinnych.
- W przypadku koni infekcja następuje przez kontakt i rozwija się w tkance skórnej. U psów zakażenie następuje poprzez połknięcie zoospor, a objawy kliniczne dotyczą przewodu pokarmowego.
- Koniowate, psy, koty, bydło, rośliny, ptaki i ludzie są potencjalnymi żywicielami tego lęgniowca. Jednak pythiosis występuje częściej u gatunków i dużych ras, które często mają kontakt ze świeżą wodą.
Wysokie temperatury, dużo roślinności i wody sprzyjają rozwojowi tych chorobotwórczych mikroorganizmów.
Objawy pytiozy koni
Jak wskazuje profesjonalne centrum AG Center, pythiosis końska początkowo objawia się jako rana, która się nie goi. Ta zmiana jest doskonałą drogą wejścia dla patogenu i miejscem, w którym zaczyna się infekcja.Gdy Pythium skolonizuje tkankę, obszar ten staje się ziarniniakowy i gromadzą się w nim martwicze komórki, dając początek strukturom znanym jako kunkers.
Zmiany te występują wyłącznie na nogach lub brzuchu konia. Jeśli w próbce rozwinie się więcej niż jeden ziarniniak, wszystkie są wyrażane w tym samym miejscu, co nadaje ranie wygląd guza z wieloma jądrami wzrostu. Guz bardzo brzydko pachnie, ma twardy środek i stale produkuje surowicze i krwawe wydzieliny.
Z tego powodu pythiosis koni jest również znany jako rak bagienny u koni. Zmiany rozwijają się jako guzopodobne masy – szczególnie na kończynach – co może być mylące. Ten stan jest śmiertelny w ponad 95% przypadków, jeśli nie zostanie natychmiast leczony.
Czy pytioza koni to rodzaj raka?
Chociaż zmiany ziarniniakowe przypominają guz nowotworowy, należy zauważyć, że w rzeczywistości mają one niewiele wspólnego z rakiem.W nowotworach złośliwych linia komórkowa mutuje na poziomie genetycznym i rośnie w sposób niekontrolowany, a także może rozprzestrzeniać się na inne tkanki w procesie znanym jako przerzuty.
W pytiozie koni zmiany martwicze przybierają postać obrzęku, ale nie podlegają tym samym mechanizmom rozwoju nowotworu i nie rozprzestrzeniają się na inne części ciała. Dlatego termin rak bagienny nie jest dobrze używany.
Diagnostyka i leczenie
Diagnozę stawia się poprzez obserwację i pobranie próbek zmiany, które zostaną przeanalizowane w celu znalezienia dokładnego patogenu. W takich przypadkach bardzo przydatna jest reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), w której genom mikroorganizmu jest amplifikowany, a jego obecność potwierdzana specjalnymi testami.
Chociaż diagnoza jest stosunkowo łatwa, leczenie to inna sprawa. Pythium insidiosum wygląda jak grzyb, ale nim nie jest, więc zdecydowana większość środków przeciwgrzybiczych jest bezużyteczna w leczeniu tej choroby.Podejście do pytiozy koni polega na immunoterapii czymś podobnym do szczepionki, ale nie można tego podawać zapobiegawczo.
Szczepionka immunoterapeutyczna zapobiega reakcji alergicznej, którą wywołuje mikroorganizm, co zmniejsza ryzyko zgonu. Jak wskazują źródła weterynaryjne, to złożone rozwiązanie jest sprzedawane pod nazwą Pithium Vac®.
Iniekcje podskórne wykonujemy w 1, 7 i 21 dniu leczenia. Konia należy ponownie zbadać po 28 dniach, a jeśli zmiana jest nadal obecna, należy zastosować kolejną pełną serię szczepień. Pierwsze wersje tej szczepionki wykazywały 100% skuteczność w ostrych przypadkach, ale były znacznie mniej skuteczne w przewlekłych.
Do dziś nowe warianty leku są bardzo skuteczne w stanach ostrych i leczą 50% pacjentów przewlekłych. Całkowity wskaźnik skuteczności wynosi 75%.
Pytioza koni to stan, który staje się poważny i śmiertelny w prawie 100% przypadków, jeśli nie jest leczony na czas. Na szczęście opracowywane od lat 80-tych szczepionki dały bardzo dobre wyniki i dziś ogólne rokowanie dla zarażonych koni jest pozytywne. W przypadku urazu tego typu u koniowatych konieczna jest pilna wizyta u weterynarza.
