Między 3 a 12 tygodniem życia następuje kluczowy moment w życiu każdego psa domowego. W tym okresie psy uczą się angażować w swoje otoczenie i wszystko, co się w nim znajduje; i właśnie w tym okresie należy socjalizować szczenięta.
Spotkaj się ze swoim otoczeniem
Oprócz innych żywych istot, szczenięta muszą również nauczyć się interakcji z przedmiotami, które będą obecne przez całe ich życie. Każde zwierzę domowe musi wiedzieć, jak żyć z innymi zwierzętami iz ludźmi w każdym wieku. Musisz także wyznaczyć granice i sprawić, by „zrozumieli”, że są rzeczy, których nie wolno im robić.
Są przypadki, które powtarzają się w domach:
- Agresywne lub niepewne siebie psy, które nie dogadują się z innymi psami lub kotami.
- Zwierzęta, które nieustannie szczekają lub „kradną” zabawki.
- Wzory, które nie wykonują ani jednego rozkazu, ani nie słuchają głosu rozkazu.
- Zwierzęta, które zawstydzają swoich właścicieli przed nieznajomymi.
Te i inne przypadki to przykłady psów domowych, które nie zostały odpowiednio zsocjalizowane w okresie dorastania. To naprawdę zwierzaki, które nie wiedzą, jak się zachować, bo nigdy się tego nie nauczyły.
Życie i współistnienie
Nakłanianie szczeniąt do socjalizacji jest kluczem do posiadania satysfakcjonującego i szczęśliwego zwierzaka. Także po to, aby życie w środowisku rodzinnym przebiegało bez większych wstrząsów.
Psy uczą się zasad współżycia od swoich matek i ludzkich właścicieli.Ponadto rodzą się przygotowani do przestrzegania porządku hierarchicznego i przestrzegania wytycznych. Kiedy szczenięta są adoptowane, ich dobroczyńcy muszą od samego początku ustalić jasne zasady.
Edukuj się poprzez pozytywne wzmacnianie przez cały czas; kary tylko dają zwierzęciu błędne wyobrażenie o rzeczy. Każde nowe doświadczenie powinno być przyjemne.
Jak zmusić szczenięta do socjalizacji: kilka sztuczek
Aby towarzysko, trzeba wyjść z domu, a tym samym wiedzieć wszystko, co jest w otoczeniu. Pierwsze spacery pupili z właścicielami powinny odbywać się niemal równocześnie z przyjęciem szczeniaka do nowego domu. Jeśli nadal nie masz pełnych szczepień, zaleca się pozostawienie broni.
W tym okresie każda wycieczka to nowa przygoda i coś do nauczenia się; szczeniak musi znać innych ludzi i inne zwierzęta. Jeśli po raz pierwszy zostaniesz „przedstawiony” innemu psu, powinien to być pies potulny, bez problemów socjalizacyjnych.To samo, gdy po raz pierwszy spotykasz kota.
Jeśli jego pierwsze doświadczenia z innymi zwierzętami są traumatyczne, przeprowadzenie szczeniaka przez nieprzyjemne chwile będzie wymagało dużo pracy. Jako mechanizm obronny może stać się okazem bardzo agresywnym lub zbyt płochliwym. W obu przypadkach będzie to zwierzę niestabilne emocjonalnie.
Zahamowanie gryzienia
Nawyk uczenia psów, aby nie gryźły lub gryźły delikatnie w chwilach rozproszenia uwagi, jest kluczowym punktem okresu socjalizacji.
Kiedy szczenięta przebywają z mamą i rodzeństwem, wiedza ta przekazywana jest poprzez zabawę, a psiak szybko się uczy, o co chodzi. Jeśli gryzie zbyt mocno i rani swoich partnerów, czynność kończy się na miejscu.
Pod nieobecność innych psów, to do właściciela należy objęcie pozycji pana.Aby to zrobić, musisz pozwolić szczeniakowi gryźć ręce dla zabawy. Kiedy zwierzę przykłada zbyt dużą siłę do szczęki, powinno energicznym głosem powiedzieć „nie” lub „auć” i wyrazić ból. Również w tym momencie gra powinna zostać zawieszona.
Przewodnik będzie musiał ignorować psa przez kilka sekund przed wznowieniem gry. Zajęcia te należy powtarzać w różnych miejscach iw miarę możliwości z innymi osobami, aby szczeniak mógł je uogólnić. Nie zaleca się angażowania bardzo małych dzieci w te zajęcia; wyniki mogą być bardzo zniechęcające dla was obojga.
Wstrzymany proces
Przyzwyczajenie szczeniąt do socjalizacji może zająć trochę czasu, zwłaszcza jeśli chodzi o szczenięta, które mają ponad 12 tygodni lub doświadczyły traumatycznych epizodów. W każdym razie zmuszanie zwierzęcia do przystosowania się do nowej sytuacji – takiej jak podróż samochodem – to najgorsza opcja, jaką można wybrać.
