Dla większości rekiny są synonimem nagłej śmierci lub krwawych scen, a nawet inspirowały horrory. Jednak zachowanie rekinów nie jest groźne, jeśli się im nie przeszkadza i szanuje się ich środowisko.
Najlepszym sposobem na pozbycie się strachu przed tymi zwierzętami jest lepsze ich poznanie, co z kolei prowadzi do uznania ich wartości dla ekosystemów morskich. Dlatego poniżej masz zestawienie podstawowej wiedzy, aby odsłonić jej prawdziwą naturę. Z pewnością po przeczytaniu tych wersów zobaczysz rekiny o lepszych oczach.
Charakterystyka rekinów
Rekiny należą do klasy Chondrichthyes i do rzędu spodoustych, grup, w których występują ryby chrzęstnoszkieletowe. Są ewolucyjnie starszymi zwierzętami, których szkielet składa się z chrząstki zamiast kości. Daje im to większą elastyczność i siłę, bez dodawania masy ciała.
Jej ciało jest zwykle cylindryczne i hydrodynamiczne dzięki małym łuskom - prawie niewidocznym - które pokrywają jej ciało. Z drugiej strony ryby te nie mają pęcherza pławnego, ale nadrabiają to dużą wątrobą pełną olejów o niskiej gęstości, które zapewniają im niezbędną pływalność.
Obecnie znanych jest 368 gatunków rekinów, których waga i rozmiar różnią się znacznie w zależności od gatunku. Ich średnia długość życia wynosi około 25 lat, chociaż niektóre taksony charakteryzują się dłuższym życiem niż inne. Nie idąc dalej, rekin grenlandzki (Somniosus microcephalus) żyje średnio 272 lata.
Płycizny zamieszkują wszystkie oceany świata. Ogólnie rzecz biorąc, wolą zimne wody na otwartym morzu, ponieważ zbliżają się do wybrzeża, ponieważ tracą orientację. Zwykle nie żyją w bardzo głębokich wodach, więc ich ofiary zwykle żyją bliżej powierzchni. Jednak wielka zmienność istniejących gatunków stwarza wyjątki od wszystkich tych stwierdzeń.
Z drugiej strony należy zauważyć, że generalnie są to zwierzęta jajożyworodne. Zapłodnienie następuje wewnątrz samicy, która będzie nosić jaja, dopóki się nie wyklują i nie urodzi młodych. Istnieją również gatunki żyworodne i jajorodne.
Rekiny są bezwzględnymi mięsożercami i polują na ofiary mniejsze od siebie - głównie inne ryby i głowonogi - ale czasami mogą gryźć większe zwierzęta i odrywać kawałki mięsa. Jego zmysł wzroku jest niezwykły, podobnie jak jego smak, wyspecjalizowany w wykrywaniu tkanki tłuszczowej ofiary.
Rekiny mają szósty zmysł zwany elektrocepcją, który pozwala im wykrywać pola elektryczne generowane przez żywe istoty.
Postać rekina
W miarę jak zachowanie rekinów staje się coraz lepiej znane, pogląd, że osobowość jest wyłączna dla istot o wyższej inteligencji, jest stopniowo obalany. Rekiny nie są wyjątkiem, ponieważ w niewoli wykazywały oznaki posiadania osobistych preferencji co do jedzenia, a nawet opiekunów.
Ich temperament również różni się w zależności od okazu, więc niektóre rekiny są bardziej terytorialne, agresywne lub towarzyskie niż inne. Badanie Port Jackson ujawniło indywidualne różnice w sytuacjach stresowych i miarach śmiałości w obliczu nieznanego.
Komunikacja rekina
Rekin gryzie podczas 3 czynności: jedzenia, eksploracji lub obrony. Jeśli na przykład jest głodny i odkryje nowy przedmiot, ugryzie go, aby spróbować, ale jeśli mu się nie spodoba, odejdzie. Łatwo pomylić identyfikujące ugryzienie z agresją.
Rekiny również wykorzystują do tego celu uderzenia ciałem lub ogonem. Czasami uderzają ofiarę, aby ją ogłuszyć, zanim złapią ją zębami, ponieważ zapobiega to możliwym atakom powrotnym. Na przykład polowanie na ośmiornicę nie jest łatwym zadaniem dla nikogo.
W okresie krycia można zaobserwować zachowania agresywne i uległe, w których wielkość ciała odgrywa zasadniczą rolę. Zwykle postawa samca wpływa na jego sukces reprodukcyjny, ponieważ podczas kopulacji trzyma on samicę zębami i musi być w stanie ją kontrolować.
Mowa ciała w zachowaniu rekina
Chociaż nie żyją w grupach, znaleziono dowody na to, że zachowanie rekinów obejmuje zachowania umożliwiające komunikowanie się z rówieśnikami, gdy znajdują się w tym samym miejscu. Najważniejsze z nich to:
- Pływaj w kółko: To jest zachowanie związane z rozpoznawaniem terenu. W ten sposób rekiny zaznaczają terytorium i identyfikują inne rekiny w okolicy.
- Uderzenia ogonem: Oprócz ogłuszania ofiary, jest to również sposób na odzyskanie kawałka pożywienia, gdy w pobliżu znajdują się inne drapieżniki.
- Pokaz: Kiedy spotykają się 2 rekiny o podobnych rozmiarach, płyną razem, aby obliczyć, który z nich jest większy. W ten sposób ustanawiają między sobą hierarchię.
- Ustąp pierwszeństwa: jeśli różnica w wielkości jest bardzo widoczna, mniejsze zwykle zmieniają kierunek, aby ominąć większe rekiny.
- Polowanie na ciało: To zachowanie obserwuje się, gdy rekiny czują się zagrożone lub zagrożone. Zwykle jest to sygnał poprzedzający atak lub ucieczkę.
- Aerial Lift: Jestem pewien, że rozpoznajesz słynny obraz rekina wyłaniającego się z wody z otwartą paszczą. Uważa się, że jest to akt frustracji po nieudanej próbie schwytania ofiary.
Zachowanie rekina
Są to samotne zwierzęta, które muszą być niezależne od urodzenia, ponieważ nie sprawują opieki rodzicielskiej. Zachowanie rekinów nie jest nadmiernie stadne, z wyjątkiem okresów godowych i miejsc, gdzie pożywienia jest pod dostatkiem. Mogą być terytorialne, jeśli chodzi o zdobycz.
Rekiny to ogólnie łagodne zwierzęta, które pływają w poszukiwaniu pożywienia. Rzadko atakują, jeśli nie z głodu lub samoobrony. Jednak ich usta to jedyna rzecz, którą muszą badać, więc dziwne ugryzienia są czasami błędnie interpretowane jako nieuzasadniona agresja.
Umiesz wytresować rekina?
Powszechne jest przekonanie, że zwierząt uważanych za mniej inteligentne nie da się tresować. Jednak w miejscach, w których trzymane są rekiny w niewoli, niezbędne jest minimum zarządzania, aby zachować ich zdrowie, dlatego rozpoczyna się ich szkolenie.
Do tej pory najczęściej przeprowadzanym u nich procesem jest odczulanie, które pozwala opiekunom i lekarzom weterynarii podejść do nich bez powodowania stresu - i unikania niebezpieczeństw -.Dzięki pozytywnemu wzmocnieniu i dużej cierpliwości rekiny czują się swobodnie w towarzystwie ludzi.
Rekiny jako pogromcy szkodników
Skrzydlica (Pterois volitans) jest gatunkiem inwazyjnym, który poważnie wpływa na rafy koralowe w Indo-Pacyfiku, ponieważ jest to bardzo duży drapieżnik, który rozmnaża się z bardzo dużą tempo. Stanowi również zagrożenie dla kąpiących się i rybaków, ponieważ jego trucizna może zabić dorosłego człowieka.
Aby to kontrolować, grupa działaczy na rzecz ochrony przyrody wyszkoliła rekiny szare (Carcharhinus amblyrhynchos) w parku morskim Roatan, aby wykazywały preferencje dla skrzydlic. Później zostały wypuszczone na zagrożone rafy, zmniejszając w ten sposób populację tych najeźdźców.
Siła rekinów jako kontrolerów populacji jest dziś niezaprzeczalna.Stanowią jaskrawy obraz tego, że drapieżniki, mimo że są niebezpieczne dla człowieka, odgrywają niezastąpioną rolę w równowadze ekosystemów. Może nie są tak przyjazne jak inne zwierzęta, ale ich prawo do życia jest wykluczone.