Węże lub węże to grupa niezrozumiałych gadów, ponieważ mogą wzbudzać zarówno podziw, jak i strach w równym stopniu. Występują praktycznie na wszystkich kontynentach i mają fundamentalne znaczenie w ekosystemach, ale czy człowiek wie wszystko o zachowaniu węży?
Wzorzec zachowania węży jest bardzo złożony, ponieważ różni się w obrębie każdego gatunku, a wiele zachowań nie zostało jeszcze powiązanych z określonym mechanizmem biologicznym. Mimo to wszystko, co zostało zebrane przez różnych herpetologów na świecie, sugeruje, że węże są znacznie bardziej inteligentne, niż mogłoby się wydawać.Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, czytaj dalej.
Charakterystyka węży
Węże występują w Królestwie Animalia, które z kolei jest częścią typu Cordata, w klasie gadów, nadrzędnym łuskonośnym i rzędzie Ophidea. Obecnie znanych jest 3496 gatunków węży, z których tylko 375 ma znaczenie medyczne dla ludzi ze względu na ich ukąszenia.
Główną anatomiczną i fizjologiczną cechą węży jest brak kończyn, cecha znana również jako apodia. Mają wydłużone ciała, które możemy podzielić na głowę, tułów i ogon, chociaż wszystkie te części są pokryte łuskami. Choć może się to wydawać zaskakujące, istnieją gatunki, które wciąż mają ślady tego, co w przeszłości było nogami.
Skóra jest bardzo zróżnicowana u różnych gatunków. Narząd ten ma wspólne funkcje ogólne i inne charakterystyczne dla każdego z nich - na przykład grzechotanie niektórych węży.Z kolei tkanka zewnętrzna zwierzęcia składa się z kilku warstw: pierwsza, bardzo bogata w keratynę, to ta, która się złuszcza.
Łuski nakładają się na siebie i są często używane do rozróżniania gatunków. Z drugiej strony skóra jako całość jest narządem z wieloma zakończeniami nerwowymi, co daje wężom wielką wrażliwość i dotyk.
Jeśli chodzi o trąbę węży, jest ona utworzona z wielu kręgów, z których wyłania się para żeber. Jeśli chodzi o ten temat, przeprowadzono badania porównujące różne gatunki węży, które żyły w różnych środowiskach, z zamiarem odkrycia, czy istnieją jakieś różnice w ich szkielecie pod względem siedliska.
Stwierdzono, że nie było tak, że analizowane gatunki były praktycznie takie same z morfologicznego punktu widzenia. Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że węże bardzo różnią się podłożem - a nawet klimatem - a wszechstronna morfologia zapewnia przetrwanie i sukces ewolucyjny.Dlatego wszystkie te zwierzęta muszą mieć wspólny i elastyczny potencjał.
Jeśli chodzi o głowę, istnieją wyraźne różnice między wężami jadowitymi i dusicielami. Oba mają szczęki z kośćmi, które mogą być ruchome lub częściowo nieruchome, z bardzo elastycznymi ścięgnami i więzadłami, które pozwalają im szeroko otwierać szczęki, aby połknąć zdobycz.
Główna różnica polega na kształcie czaszki, płaskiej i dużo bardziej delikatnej u jadowitych węży niż u dusicieli. Ci pierwsi są bardziej podatni na urazy głowy, ale nadrabiają to jadem, który pozwala im bezpiecznie połykać zdobycz.
Ząbkowanie węży
Jeśli chodzi o zęby węży, możemy je podzielić na kilka rodzajów:
- Aglifas: te węże mają wiele zębów, które pozwalają im chwytać zdobycz. Ta cecha występuje przede wszystkim u gatunków nie jadowitych.
- Opistoglyphas: mają swoje kły i trujące urządzenia w tylnej części szczęki, a także mają małe zęby. Bardzo niewiele gatunków z tej grupy szkodzi ludziom, dlatego zwykle uważa się je za nietrujące.
- Proteroglify: te węże mają 2 małe kły połączone z gruczołem jadowym z przodu szczęki. Kiedy gryzą, zwykle nie wypuszczają ofiary natychmiast, ponieważ potrzebują czasu, aby zaszczepić wystarczającą ilość toksyn.
- Solenoglyphas: mają 2 duże przednie kły połączone z gruczołami jadowymi. Te kły mają staw, który pozwala wężom solenoglificznym poruszać zębami. Są grupą o największych konsekwencjach dla zdrowia ludzkiego.
Postać węża
Węże to zwierzęta zmiennocieplne, więc ich charakter często zależy od temperatury otoczenia.W niskich temperaturach hibernują, podczas gdy przez pozostałą część roku ich aktywność będzie różna w zależności od środowiska. Ponieważ nie są w stanie wytworzyć wystarczającej ilości ciepła, aby pozostać na stałym poziomie, są całkowicie zależne od zmiennych ekosystemu.
Ponadto charakter zależy od każdego gatunku, a nawet różni się między osobnikami, ponieważ istnieją węże, które mogą być bardziej nieustraszone niż inne. Zwykle są to spokojne zwierzęta, które spędzają większość czasu na termoregulacji swojej temperatury, co jest ściśle związane z zachowaniem węży.
Kiedy wąż staje się bardziej agresywny lub nerwowy, jego wydatek energetyczny wzrasta proporcjonalnie. Zachowania te mają miejsce głównie wtedy, gdy zwierzęta te polują, bronią terytorium, jest sezon lęgowy lub w walce z drapieżnikami.
Komunikacja węży
Komunikacja żywych istot jest powiązana ze zmysłami. W przypadku węży głównymi zmysłami służącymi do komunikowania się z otoczeniem i innymi osobnikami byłyby:
- Wzrok: wiele zależy od gatunku, ponieważ niektóre mają świetny system wzrokowy, podczas gdy inne są praktycznie ślepe - jak ryjące węże -
- Dotyk: węże mają bardzo rozwinięty zmysł dotyku, który pozwala im wiedzieć na jakim podłożu się znajdują, ale także wyczuwać wibracje generowane w otoczeniu. Dzięki temu węże są w stanie wykryć zdobycz i niebezpieczeństwo.
- Zapach: zapach węży nie przypomina zapachu ludzi. Ten zmysł jest powiązany z rozwidlonym językiem, odpowiedzialnym za zbieranie informacji chemicznych ze środowiska. Substancje te docierają do narządu Jacobsona, obecnego w jamie ustnej. Po wychwyceniu cząsteczki dostarczają zwierzęciu informacji zarówno o charakterystyce środowiska, jak io wszystkich możliwych gatunkach w nim obecnych.
- Pitthermoreceptor: niektóre węże, zwłaszcza jadowite, mają również inny narząd zdolny do widzenia termicznego otoczenia.
- Słuch: jeśli chodzi o zmysł słuchu, to u węży praktycznie nie istnieje. Uważa się, że węże są prawie głuche i nie mają średniego słuchu.
Oprócz tego węże komunikują się z innymi wężami lub gatunkami poprzez określone ruchy. Przyjrzyjmy się, jak te gady używają mowy ciała.
Język Ciała
Mowa ciała węży pozwala nam poznać ich stan umysłu. Zachowanie spokojnych węży przejawia się głównie w postaci braku ruchu lub przemieszczeń przez pełzanie. Z drugiej strony, kiedy czują się atakowane, prezentują wiele ruchów ciała, które zależą od każdego gatunku.
W takich przypadkach większość gatunków zwiększa głośność - pęcznieją, otwierają okolice szyi, wznoszą się - lub generują jakiś dźwięk, próbując odwieść potencjalne niebezpieczeństwo. W przypadku ataku mają szybkie i precyzyjne ruchy, a niektóre nawet plują trucizną.
Zachowanie węży
Etologia węży jest nadal w dużej mierze nieznana. Zachowanie tych gadów, podobnie jak komunikacja, różni się znacznie między gatunkami i często trudno jest je badać na wolności, dlatego większość badań przeprowadzono w niewoli.
Kiedy myślisz o wężach, zwykle są one postrzegane jako samotne zwierzęta, praktycznie bez relacji społecznych i bez zmian w zachowaniu. To przekonanie jest błędne, ponieważ udało się zweryfikować, że istnieje kilka gatunków wchodzących w interakcje z osobnikami tego samego gatunku i wężami, które zmodyfikowały swoje zachowanie z powodu zmian klimatycznych.
Badanie przeprowadzone przez Morgana Skinnera wykazało, że węże z gatunku Thamnophis sirtalis sirtalis są w stanie rozpoznać się nawzajem i wybrać te osobniki, z którymi mają najlepsze relacje. Ponadto indywidualnie weryfikowano, jak odważne były okazy i czy występowały między nimi nawet cechy zmienne.
Zaloty i krycie
Zachowanie węży na polu rozrodczym jest ściśle związane z feromonami i zależy od obszaru i sezonowości. Większość z nich jest jajorodna - składają jaja - lub jajożyworodna, to znaczy przechowują jaja w środku, a następnie młode rodzą się z wnętrza matki.
Jest przypadek jakiegoś żyworodnego węża. W tych scenariuszach samice rodzą łożyska i rodzą w pełni uformowane potomstwo.
Rozmnażanie się węży różni się w zależności od gatunku. W niektórych samce zabiegają o samice, wibrując, pocierając, a nawet gryząc. W czasie reprodukcji jako takiej język hormonalny i kontakt sensoryczny między mężczyzną a kobietą są kluczem do prawidłowej reprodukcji, która może zająć godziny.
Niektóre gatunki charakteryzują się również walkami między samcami.W tym przypadku zachowanie węży różni się od walki z podniesionym ciałem do walki ze zwiniętym ciałem, któremu towarzyszy pchanie. W wyjątkowych przypadkach dominujący okaz może zabić rywala.
Samice mogą kanibalizować samce w celu uzyskania składników odżywczych. Inne budują gniazda, aby złożyć jaja, a obrona obszaru gniazda przez oboje rodziców została nawet zaobserwowana u węży, takich jak kobra królewska (Ophiophagus hannah).
Zachowanie przeciw drapieżnikom
Kiedy wąż jest w niebezpieczeństwie, jego głównym odruchem jest ucieczka. Nie są agresywnymi zwierzętami, bronią się tylko w tych przypadkach, w których są zagrożone i bez ucieczki. Mimo to gady te wykazują fascynujące zachowania odstraszające.
Aby pokazać swoje niebezpieczeństwo, wiele węży wydaje głośne dźwięki. Bez wątpienia jednymi z najwyraźniejszych przedstawicieli na tym froncie są grzechotniki, należące do rodzaju Crotalus.
Te węże poruszają ogonami, potrząsając w ten sposób grzechotką, którą mają na końcu - złożoną z rogowych łusek - aby wydać przenikliwy i groźny dźwięk. Innym przykładem jest żmija ptysiowa (Bitis arietans), która również generuje głośny dźwięk podczas wdychania i wydychania powietrza.
Być może najbardziej ciekawym zachowaniem węży z punktu widzenia obrony jest gatunek plujący. Zagrożone gady te otwierają usta i rozpylają strumień jadu, zwykle skierowany na oczy i usta napastnika. W kontakcie z drapieżnikiem może oślepnąć, a nawet umrzeć, jeśli zostanie zjedzony.
Inną formą obrony jest zmiana ciała, podczas której węże starają się wyglądać na większe. W takich przypadkach węże mogą puchnąć, unosić się, a nawet w szczególnych przypadkach otworzyć kaptur, który mają na szyi.
Aby uniknąć krzywdy z tymi gadami, najlepiej zostawić je w spokoju przez cały czas.
Umiesz wytresować węża?
Węże mogą być używane do zmiany pewnych zachowań poprzez powtarzanie i cierpliwość. Kiedy masz węża w niewoli, normalnie nie będzie on agresywny, ale poza tym można go wytresować, aby przestał być agresywny.
Bardzo ważne jest zachowanie regularności w tych treningach. Na początku zaleca się, aby różne osoby mogły nas rozpoznać i nie postrzegać nas jako zagrożenia. W tym celu muszą zaznajomić się z zapachem opiekuna. Pomocne może być staranne oczyszczenie obiektu bez zajmowania się zwierzęciem.
Kiedy chcesz zająć się wężem, wskazane jest, aby zacząć od haka - jeśli zawsze są jadowite - trzymając głowę zwierzęcia z dala od ciała. Hak pomaga wężowi nie mylić ręki nauczyciela z jedzeniem, a zwierzę stopniowo przyzwyczaja się do posługiwania się nim.
Właściwe zarządzanie może wyeliminować zachowania antagonistyczne, ale zachowania węży nie można wyszkolić w wielu innych aspektach.
Czarujący wąż
Z pewnością widziałeś zaklinaczy węży w filmach dokumentalnych. Podczas przedstawień w koszu pojawiają się węże - zwykle kobry królewskie - które wstają i zaczynają wykonywać ruchy symetryczne do ruchów instrumentu muzycznego (Pungi), na którym gra zaklinacz. Z pewnością wyglądają na zahipnotyzowane.
Techniki użyte do przeprowadzenia tego występu są bardzo stresujące, a nawet śmiertelne dla użytych węży. Aby uniknąć ryzyka, wielu zaklinaczy wyciąga truciznę przed rozpoczęciem pokazu, a niektórzy nawet okaleczają węża, wyrywając mu kły.
Kobry są szkolone w głodzie i dezorientacji.Wąż myli Pungi z rywalem i wykrywa wibracje generowane przez instrument. To podnosi się do obrony i ataku, jeśli to konieczne. Zaklinacze stoją w bezpiecznej odległości, aby uniknąć ugryzienia w przypadku ataku.
Większość węży biorących udział w tych programach umiera wkrótce potem.
Świat węży jest fascynujący i wciąż jest wiele do nauczenia się. Jego ochrona jest bardzo ważna dla prawidłowego funkcjonowania ekosystemów, dlatego poszanowanie i ochrona wszystkich węży na planecie jest niezbędna do zachowania naszego środowiska.
