W nomenklaturze nazw zwierząt są terminy równie ciekawe jak żółw złocisty. Ten gatunek stawonogów otrzymał tę nazwę ze względu na swój szczególny kształt.
Spośród wszystkich istniejących gatunków chrząszczy nie jest najlepiej poznany, być może ze względu na swoje rozmieszczenie. Dlatego poniżej wymienimy kilka charakterystycznych cech tego gatunku.
Szczegóły złotego chrząszcza żółwia
Chrząszcze to owady, które odgrywają ważną rolę w przyrodzie. Oprócz tego, że mogą żyć w każdym typie ekosystemu i zajmować się rozkładaniem różnych pozostałości materii organicznej, w Egipcie są czczeni jako bogowie.
Ponadto są cenione za swoje różne właściwości, od bioluminescencji po pływanie. Poza tym pokazują ciekawostki przyrodnicze, bo biedronki to chrząszcze, nawet jeśli na nie nie wyglądają.
Nazwa naukowa chrząszcza złotego żółwia
Chrząszcz żółwia złocistego jest stawonogiem zaliczanym do owadów Coleopterous. Z kolei należy do rodziny chrysomelidów i nazywa się Charidotella sexpuntacta.
Jednak można go również zidentyfikować pod inną naukową nazwą, Metriona bicolor. Pod tą nazwą chrząszcza można znaleźć w książkach i starych artykułach.
Opis
Chrząszcz żółwia złocistego to mały owad o długości od 5 do 7 milimetrów. Gatunek ten ma również ciekawą nazwę złożoną z dwóch słów: „złoty żółw”.
Pierwszy pseudonim, „żółw”, odnosi się do kształtu, jaki przybiera jego ciało. Pokazuje przezroczyste marginesy, ponieważ brakuje im pigmentacji, które rozszerzają się na boki.
Patrząc na te marginesy, ich kształt przypomina tułów żółwia z jego skorupą, nogami i ogonem. To jest powód, dla którego nosi w swoim imieniu przydomek opisany powyżej.
Jeśli chodzi o drugie przezwisko, "złoty" , jest ono związane ze zróżnicowaniem tonacji jego ciała. Zaobserwowano, że przyjmuje kolory między pomarańczowym a złotym, z metaliczną nutą.
Również innym ciekawym szczegółem jest to, że w zależności od "nastroju" zmienia kolor. Dzieje się tak, ponieważ gdy owad jest zaniepokojony, jego jasny złoty odcień zmienia się w ciemnobrązowy.
Chociaż przyczyna zmiany koloru u tego gatunku nie została zbadana, zbadano ją u C. egregia. Wydaje się, że zmiana ta jest związana z nawodnieniem i odwodnieniem owada.
Kiedy brzegi elytryczne chrząszcza stają się uwodnione lub odwodnione, zawory sterujące powodują zmianę koloru. To powoduje, że jego ciało zmienia się z błyszczącego złota na czerwonawo-brązowy.
Dlatego uderzający kolor tego gatunku może się różnić w zależności od jego nastroju lub poziomu wilgotności. Podobnie, może również pokazywać małe czarne kropki na ciele.
Rozmieszczenie i siedlisko
Jeśli chodzi o rozmieszczenie, żółw złocisty to owad z Ameryki Północnej. Konkretnie w południowym regionie kraju, choć występuje również w Ameryce Południowej.
Jedzenie
Ten gatunek jest zasadniczo roślinożerny, ponieważ żywi się liśćmi gatunku Ipomoea purpurea. Ta roślina to dzwonek, roślina typowa dla tropikalnych i umiarkowanych regionów świata.
Odtwarzanie
W ramach różnych typów rozmnażania chrząszcze są klasyfikowane jako zwierzęta jajorodne. Oznacza to, że składają jaja, które mają różne kształty i rozmiary.
W przypadku żółwia złocistego samice składają spłaszczone białe jaja. W momencie układania umieszcza się je na łodygach roślin lub na spodniej stronie liści. Po złożeniu czerwonawa larwa pojawia się po około 5 do 10 dniach. Po wykluciu przyczepia się do skóry lub odchodów, z których po dwóch tygodniach wyłania się dorosły osobnik.
Wrogowie naturalni
Z drugiej strony wykazano obecność naturalnych wrogów tego gatunku. Dzieje się tak, ponieważ może być pasożytowany przez dwa gatunki parazytoidów osy i muchy. Jednym z jego pasożytów jest mucha z rodziny tachinowatych, która otrzymuje naukową nazwę Eucelatoriopsis dimmocki. Z drugiej strony jest osa eulophid Tetrastichus cassidus.
Podobnie larwy mogą być narażone na kontakt z innymi drapieżnikami. Należą do nich chrząszcze biedronkowe i różne gatunki pluskiew, takie jak pluskwy dziewczęce.
Krótko mówiąc, żółw złocisty to stawonogi pochodzące z Ameryki Północnej. Ze wszystkich jego cech najbardziej charakterystyczne są ubarwienie i kształt ciała. Zaobserwowano, że natura kolekcjonuje równie ciekawe przypadki, jak ten przedstawiony tutaj. Innymi przykładami ciekawskich zwierząt mogą być hybrydy, takie jak grolar.