Rozgwiazdy słyną z mocy regeneracji. Na przykład, jeśli stracą jedną z kończyn, możesz zastąpić ją nową. Nowe zwierzę może nawet wyrosnąć z ramienia i fragmentu ciała. Ludzie, w porównaniu do rozgwiazdy, mają raczej ograniczone zdolności regeneracyjne.
U ludzi gojenie się ran zachodzi łatwo w niektórych tkankach, takich jak wątroba. Jednak inne komórki, takie jak komórki mięśnia sercowego i neurony w ludzkim ciele, nie mogą się zregenerować po uszkodzeniu. Z tego powodu rozgwiazdy mogą być przydatnymi modelami do badania gojenia się ran i regeneracji u ludzi.
Zrozumieć biologię rozgwiazdy
Rozgwiazdy należą do typu Echinodermata i są spokrewnione z jeżowcami, liliami i ogórkami morskimi. Należą do klasy Asteroidea i do tej pory istnieje ponad 1600 gatunków rozgwiazd.
Różne rozmiary i kolory
Zaskakujące jest to, że rozmiar rozgwiazdy może wahać się od mniej niż dwóch centymetrów do ponad jednego metra średnicy. Jednak najczęściej spotykane gatunki mierzą od 12 do 24 centymetrów. Mają symetrię promieniową, co oznacza, że ramiona, krótkie lub długie, rozciągają się od centralnego dysku. Warto wiedzieć, że chociaż większość gwiazd morskich ma 5 ramion, niektóre gatunki mogą mieć ich nawet 40.
Centralna tarcza jest istotną strukturą w procesie regeneracji rozgwiazdy.
Rozgwiazda ma oczy
To bardzo interesujące wiedzieć, że te fascynujące stworzenia mają oczy. Mimo to te gadżety do oczu nie znajdują się w miejscu, którego można by się spodziewać. Poza tym nie są nawet blisko ludzkiego oka, ponieważ składają się z plamek na końcu każdego ramienia.
Tak więc pięcioramienna rozgwiazda ma pięć oczu, a gatunki, które mają 40 ramion, mają 40 oczu. Oczywiście te stworzenia nie widzą zbyt wielu szczegółów, ale potrafią rozróżnić światło i ciemność, co jest wystarczające, aby poradzić sobie w ich środowisku.
Mają zbroję ochronną
W zależności od gatunku skóra rozgwiazdy może być skórzasta lub lekko kłująca. Typowa jest obecność odpornej osłony utworzonej przez płytki węglanu wapnia. Ponadto na tej okładce ma małe kolce, które służą do ochrony przed drapieżnikami.
Nie mają krwi
Zamiast krwi rozgwiazdy mają układ krążenia złożony głównie z wody morskiej. Woda morska jest pompowana do układu naczyniowego zwierzęcia przez sito.
Ten płyn krąży w rurowych nóżkach gwiazdy, powodując wydłużenie ramienia. Wbrew powszechnemu przekonaniu ramiona nie są sztywne. W rzeczywistości pomagają wspierać zdobycz, taką jak małże lub małże.
Amputacja i regeneracja
Proces regeneracji rozgwiazdy jest bardzo złożony i tylko częściowo poznany. Zasadniczo regeneracja to zdolność komórek zwierzęcia do wytwarzania nowych części ciała w okresie dorosłości, tak jak miało to miejsce podczas rozwoju embrionalnego.
Jeśli gwiazda ma odcięte ramię, rozpoczyna się faza naprawy, aby wyleczyć odsłoniętą ranę. Gdy rana się zagoi, zwierzę zaczyna wytwarzać nowe komórki, które z kolei powodują nowy wzrost.
Należy zauważyć, że regeneracja może trwać od kilku miesięcy do lat. W końcowej fazie następuje proliferacja komórek prowadząca do wzrostu nowej kończyny. Jeśli ostatnia faza zostanie przerwana, nowa kończyna może zostać zdeformowana.
Te stworzenia mogą również opuścić ramię, aby uciec przed drapieżnikiem
To bardzo interesujące wiedzieć, że oprócz fragmentacji przeprowadzanej przez rozgwiazdy w celu rozmnażania, robią to również jako reakcja ucieczki. Oznacza to, że zwierzę może podzielić swoje ciało, aby uciec przed atakiem drapieżnika.
Dlatego w celu utraty części ciała zwierzę poddaje się szybkiemu rozmiękczeniu tkanki łącznej w odpowiedzi na sygnały nerwowe. Ponadto ten typ tkanki nazywany jest tkanką łączną wychwytującą i występuje u większości szkarłupni.
W rzeczywistości nauka zidentyfikowała czynnik promujący autotomię, który po wstrzyknięciu innej nienaruszonej rozgwiazdy powoduje szybkie zrzucanie ramion.
Sekret życia
Szkarłupnie występują w prawie wszystkich siedliskach morskich i stanowią znaczną część biomasy. Dlatego rozgwiazdy i inne szkarłupnie są niezwykle ważne dla bioróżnorodności naszych oceanów.
Mimo to regeneracja tych bezkręgowców pozostaje tajemnicą nauki. Czy te mechanizmy będą kluczem do wzrostu skuteczności w medycynie człowieka? tylko czas ma odpowiedź.
