Niezwykłe niesporczaki są uważane za zwierzęta niezniszczalne. Są one powszechnie znane jako „niedźwiedzie wodne”. Jeśli chodzi o ich taksonomię, należą do supertypu ecdysozoan, który grupuje nicienie i inne robaki. Wszystkie mają zewnętrzną łuskę i rosną przez linienie (ekdysis). Obecnie znanych jest około 1200 gatunków niesporczaków.
Należy zauważyć, że małe niesporczaki mają zdolność przetrwania w różnorodnych ekstremalnych warunkach środowiskowych. W rzeczywistości mogą wytrzymać całkowite wysuszenie nawet przez dekadę. Tak więc te niezniszczalne zwierzęta fascynowały naukowców od ponad 250 lat, ale dopiero niedawno poczyniono postępy w kwestii ich przetrwania.
Dlaczego uważa się je za niezniszczalne zwierzęta?
Tardigrades są uważane za „zwierzęta niezniszczalne”, ponieważ mogą wejść w stan uśpienia, gdy warunki środowiskowe stają się niesprzyjające. W tym stanie „zawieszonej animacji” są w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, wysychanie, niskie ciśnienie tlenu i wysokie zasolenie.
Ponadto w tych okresach spoczynku reprodukcja, metabolizm i wzrost są zawieszone. Należy zauważyć, że w stanie utajonym niesporczaki zostały poddane działaniu próżni i promieniowania jonizującego, dzięki czemu były w stanie przetrwać.
Drobnoustroje kosmonautów
W 2007 roku gatunki Milnesium tardigradum i Richtersius coronifer zostały wysłane w kosmos i przetrwały niskie temperatury, na które były narażone, a także promieniowanie kosmiczne i słoneczne oraz mikrograwitację; jednak produkcja jaj została zmniejszona.
W eksperymentach laboratoryjnych gatunek Richtersius coronifer miał 96-100% wskaźnik przeżycia po wystawieniu na działanie próżni. Podobnie przetrwał błyskawiczne zamrażanie do -195,8 stopni Celsjusza.
Gdzie żyją te niezniszczalne zwierzęta?
Do tej pory notowano jego obecność w ekosystemach lądowych i morskich oraz w zbiornikach słodkowodnych. Tak więc gatunki niesporczaków znajdowano zarówno w głębinowych otchłaniach, jak i na szczytach gór.
Chociaż niesporczaki skolonizowały wiele ekosystemów i siedlisk na całym świecie, największa liczba gatunków występuje w ekosystemach lądowych. W niszach tych często stanowią główny składnik mikrofauny porostów i mchów.
Cechy ciała
Poza szerokim zakresem skolonizowanych środowisk, niesporczaki wykazują podobną strukturę i organizację. Jego ciało niezmiennie składa się z obszaru przedniego (lub obszaru głowy), po którym następuje czterosegmentowy tułów.
Każdy z parą nóg zakończonych pazurami lub dyskami ssącymi. Dorosłe osobniki mają średnio 0,5 milimetra, chociaż niektóre dorosłe osobniki osiągają 1,2 milimetra.
Ponadto ciało pokryte jest chitynowym naskórkiem, który musi złuszczać się wraz ze wzrostem organizmu, oraz jednowarstwą płaskich komórek naskórka. Wszystkie niesporczaki mają układ mięśniowy, nerwowy, rozrodczy i pokarmowy.
Z drugiej strony wypełniona płynem jama ciała jest bogata w swobodnie unoszące się komórki magazynujące. Takie komórki pozwalają na sprawne odżywianie i wymianę gazową, bez konieczności stosowania układu krążenia czy oddechowego.
Niedźwiedzie wodne mają kompletny układ pokarmowy przystosowany, w zależności od gatunku, do spożywania glonów, bakterii, komórek grzybów lub małych bezkręgowców, takich jak wrotki, nicienie i inne niesporczaki.
Strategie opóźnienia: klucze do niezniszczalnych zwierząt
Gatunki te wykształciły również specjalną zdolność, która chroni je przed skutkami odwodnienia: zdolność do wejścia w stan kryptobiotyczny.
Kryptobiozę obserwuje się głównie u niesporczaków lądowych. Tym samym zdolność wchodzenia w kryptobiozę pozwala niesporczakom przetrwać w trudnych niszach, gdzie warunki nie są sprzyjające.
Ważnym faktem jest to, że niesporczaki mogą wejść w kryptobiozę w dowolnej fazie swojego cyklu życiowego. Ponadto czas trwania stanu może się różnić w zależności od czasu trwania niekorzystnych warunków środowiskowych.
Istnieje kilka typów kryptobiozy:
- Anoksybioza, reakcja na brak wystarczającej ilości tlenu,
- Kriobioza, reakcja na ujemne temperatury,
- Osmobioza, reakcja na nadmierne zasolenie i najbardziej znany rodzaj kryptobiozy,
- Anhydrobioza, reakcja na brak płynnej wody w środowisku
Chociaż niesporczaki to drobnoustroje, ze względu na swoje ogromne rozmiary można je zobaczyć gołym okiem (gdy są dorosłymi i dobrze rozwiniętymi okazami).
Jak udaje im się przetrwać tak godne podziwu?
Niezaprzeczalnie istnieje niepewność co do czynników, które podtrzymują przeżycie, gdy organizm jest w stanie uśpienia. Wiadomo, że istoty te przechodzą zmiany, które polegają na zeszkleniu ich narządów wewnętrznych, co wiąże się z ekspresją białek zwanych „białkami wewnętrznie nieuporządkowanymi”.
Do tej pory wiadomo, że pewne białka odgrywają rolę ochronną przed stresem termicznym: białka szoku cieplnego.
Uwaga końcowa
Zdumiewające zdolności przetrwania tych niezniszczalnych zwierząt pozwoliły im zasiedlić surowe i ekstremalne środowiska, takie jak regiony polarne i wysokogórskie. Oprócz wytrwałości w siedliskach „wrogich życiu” ich zdolność pozwala im na redukcję konkurentów, pasożytów i drapieżników. Ucieknij też na czas od stresujących warunków.
