Fitoplankton dla psów trafia obecnie na wiele list żywności funkcjonalnej ze względu na liczne korzyści odżywcze. Należy jednak podkreślić, że przed włączeniem suplementów do diety zwierzęcia najlepiej je dokładnie zbadać i omówić wygodę ich włączenia z lekarzem weterynarii. W ten sposób uniknie się niedogodności dla zwierzęcia.
Co powinniśmy wiedzieć o fitoplanktonie?
Fitoplankton składa się z dwóch rodzajów jednokomórkowych mikroskopijnych organizmów: mikroalg i sinic. Miliony z nich żyją w powierzchniowych warstwach mórz i zbiorników słodkiej wody na całej planecie.W morzach 90% biomasy odpowiada fitoplanktonowi.
Organizmy te były pierwszymi żywymi istotami posiadającymi zdolność przeprowadzania procesu fotosyntezy. Jak wiemy, redukcja wysokiego poziomu produkcji dwutlenku węgla i tlenu umożliwiła powstanie wyższych form życia.
W ekologii fitoplankton, składający się z pierwotnych producentów, stanowi pierwsze ogniwo w wodnym łańcuchu pokarmowym. Gatunki tworzące fitoplankton są określane jako autotrofy. Wynika to z jego zdolności do życia i rozmnażania się, wykorzystując światło słoneczne w procesie fotosyntezy, wytwarzając substancje organiczne z substancji nieorganicznych.
Mikroorganizmy te zaliczane są do superżywności ze względu na wysoką zawartość kwasów tłuszczowych, minerałów, przeciwutleniaczy, aminokwasów i witamin
Jakie gatunki tworzą fitoplankton?
To bardzo interesujące wiedzieć, że fitoplankton jest niezwykle heterogeniczny. Składa się z tysięcy różnych gatunków. Ta duża różnorodność umożliwia adaptację fitoplanktonu do specyficznych warunków wód, w których żyje.
Tak więc różne czynniki mogą wpływać na skład gatunków dominujących w fitoplanktonie. Do takich czynników należą: poziom zasolenia, temperatura, zmętnienie wody (ze względu na intensywność przenikającego światła) oraz zawartość składników odżywczych.
Uznaje się, że najlepiej przebadanymi taksonami fitoplanktonu są okrzemki, bruzdnice, sinice czy sinice, brunatnice i coccolithophores. Każdy takson z kolei składa się z tysięcy gatunków.
Jakie są korzyści fitoplanktonu dla psów?
Korzyści fitoplanktonu wiążą się z wysoką zawartością następujących składników odżywczych:
1. Długołańcuchowe kwasy tłuszczowe: omega-3 i omega-6
Podobnie jak u ludzi, tłuszcze omega-3 i omega-6 wpływają na wiele procesów zachodzących w organizmie psów. Są znane jako doskonałe adiuwanty w leczeniu chorób skóry, alergii, funkcji nerek, chorób serca, funkcji poznawczych i zapalenia stawów, by wymienić tylko kilka przykładów.
Warto zauważyć, że istnieją trzy główne kwasy omega-3: kwas eikozapentaenowy (EPA), kwas dokozaheksaenowy (DHA) i kwas alfa-linolenowy (ALA). Należy zauważyć, że fitoplankton słodkowodny nie wytwarza EPA.
2. Fitoplankton dla psów dostarcza niezbędnych składników mineralnych
Psy mają tendencję do niedoboru wielu pierwiastków śladowych, które są krytyczne dla podstawowych funkcji biologicznych. Fitoplankton może stanowić źródło pierwiastków śladowych, takich jak selen, magnez i jod, które mogą wspomagać trawienie, regulację hormonalną oraz choroby stawów i zdrowie tarczycy.
Należy zaznaczyć, że w zależności od wód, z których pochodzi fitoplankton, mikroorganizmy te mogą zawierać toksyczne metale ciężkie. Z tego powodu ważna staje się jakość zakupionego produktu.
3. Dobry zapas przeciwutleniaczy
Przeciwutleniacze to substancje hamujące utlenianie, które jeśli występuje w nadmiarze, jest potencjalnie szkodliwe dla istot żywych. Z tego powodu fitoplankton, ze względu na zawartość przeciwutleniaczy, ma zdolność zapobiegania lub zmniejszania uszkodzeń komórek u psa. Uszkodzenia oksydacyjne są typowe dla chorób takich jak rak, choroby serca i zaburzenia autoimmunologiczne.
Dobry suplement diety
Donoszono, że nawet w bardzo małych dawkach fitoplankton może pomóc w poprawie zdrowia. Ma korzystny wpływ na ruchomość stawów, alergie i inne choroby skóry. Dodatkowo znalazł zastosowanie jako środek wspomagający w leczeniu chorób przewlekłych.Nie oznacza to jednak, że może – sam – leczyć zaburzenia.
Krótko mówiąc fitoplankton dla psów nie jest superżywnością, chociaż może być dobrym uzupełnieniem diety (jeśli tak uzna weterynarz).
